به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، یکی از دعاهای قرآنی که مرسوم است برای برطرف شدن مشکلات زندگی خود می خوانیم، آیه مشهور به «أ من یجیب» است. این فراز مربوط به آیه ۶۲ سوره نمل است، آنجا که خداوند می فرماید «أمن یجیب المضطر إذا دعاه و یکشف السوء و یجعلکم خلفاء الأرض أ إله مع الله قلیلا ما تذکرون» یا [کیست] آنکه درمانده را -چون وی را بخواند- اجابت و گرفتاری را برطرف می کند و شما را خلفای این زمین قرار می دهد؟ آیا معبودی با خداست؟ چه کم پند می پذیرید.»

جالب است که بدانیم با اندک مروری در کتب ادعیه مأثور (روایی) ما، این فراز از آیه قرآن برای رفع گرفتاری تجویز نشده است بلکه اهل بیت وحی، توجه ما را به مسئله ای دیگر که اتفاقا در ادامه آیه بر آن تصریح شده، توجه داده اند؛ به این صورت که مصداق بارز مضطر در این آیه را امام عصر عجل الله تعالی فرجه معرفی فرموده اند که خداوند دعای ایشان را در آن زمان که امر ظهور فرا می رسد، به اجابت می رساند. امام باقر در توضیح آیه۶۲ سوره نمل فرمود: این آیه درباره ی قائم نازل شده است. زمانی که خروج کند، عمامه بر سر می نهد و در مقام، نماز می خواند و به درگاه پروردگار تضرع می کند، از این رو هرگز شکست نخواهد خورد. نزلت فی القائم إذا خرج تعمم و صلی عند المقام و تضرع إلی ربه فلا ترد له رایه أبدا. (تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، ص۳۹۹)

یا در روایتی دیگر فرمود «این آیه درباره ی قائم نازل شده است و جبرئیل به صورت پرنده ی سفیدی بر ناودان کعبه می نشیند؛ نخستین کسی که با او بیعت می کند جبرئیل است. آنگاه ۳۱۳ نفر با وی بیعت می کنند. هرکس به راه افتاد، به زودی به او می رسد و هرکس به راه نیفتاد، در رختخوابش ناپدید می شود، یعنی از همان جا که خوابیده، ناگهان حرکت می کند. این است معنی گفته ی امیرالمؤمنین که فرمود «آنان در رختخوابشان ناپدید می شوند.» چنانکه خداوند می فرماید: در نیکی ها و اعمال خیر بر یکدیگر سبقت جویید، هرجا باشید، خداوند همه ی شما را حاضر می کند. (بقره/۱۴۸). آن حضرت فرمود: «خیرات همان ولایت ما خاندان است». أنزلت فی القائم و جبرئیل علی المیزاب فی صوره طیر أبیض فیکون أول خلق یبایعه و یبایعه الناس الثلاثمائه و ثلاثه عشر فمن کان ابتلی بالمسیر وافی تلک الساعه و من لم یبتل بالمسیر فقد عن فراشه و هو قول أمیر المؤمنین المفقود عن فرشهم و هو قول الله عزوجل فاستبقوا الخیرات أین ما تکونوا یأت بکم الله جمیعا قال الخیرات الولایه لنا أهل البیت. (الغیبة للنعمانی، ص۳۱۴)