۱. در روايتى صحيح ومعتبر آمده است كه امام صادق علیه السلام فرمود: «هرگاه گلى به شما دادند آن را ببوييد وبر ديدگان خود نهيد كه از بهشت آمده است».[۱]

حديث مزبور طبق سند معتبرى از پيامبر صلی الله علیه و آله نيز نقل شده است.

۲. در روايتى معتبر آمده است كه مالك جهنى گويد: به حضرت صادق علیه السلام گلى دادم. حضرت گل را گرفته، بوييد وبر ديدگان خود نهاد. سپس فرمود: «هر كس گلى را بگيرد وببويد وبر ديده اش نهد وبگويد: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، قبل از آنكه گل را بر زمين بگذارد گناهانش آمرزيده مى شود».[۲]

۳. از امام هادى علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كس گلى را ببويد وبر ديدگان خود بگذارد، سپس بر محمّد وآل محمّد صلوات بفرستد، خداوند متعال برايش حسنه فراوان مى نويسد و گناهانش را محو مى كند».

[۳][۱] . كافى، ج ۶، ص ۵۲۴، باب الرياحين، ح ۱ و ۲.
[۲] . امالى صدوق، ص ۲۶۶، ح ۷.
[۳] . كافى، ج ۶، ص ۵۲۵، ح ۵.

منبع: کتاب حلیه المتقین علامه مجلسی با بازنگری تحت نظر حضرت آیت الله مکارم شیرازی

https://hadana.ir/%D8%A8%D9%88-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86-%DA%AF%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D8%AA/