«ارزشیابی» حلقه مفقوده امورتربیتی
امور تربیتی باید از لاک آموزش و برنامه های هیجانی و جریانی در آید و به بررسی تأثیر و آثار میدانی فعالیت های خود بپردازد.
خبرگزاری فارس گروه آموزش و پرورش: محمدابراهیم محمدی کارشناس مسائل امور تربیتی در یادداشتی نوشت: معلم مدرسه که بودم به دانش آموزان کلاسم گفتم هر کس هر کار نیکی که در هفته انجام داده است برایم نقل کند.
یکی گفت: من دست مادرم را بوسیدم. دیگری گفت: پدرم برمن خشم گرفت وتوبیخ کرد اما من به ایشان اخم نکردم. سومی گفت: مبلغی پول پیدا کردم، می گردم تا صاحبش را بیابم.
چهارمی: پیرمردی را از خیابان عبور دادم و سبدی را از دست بانویی سالمند گرفتم؛ پنجمی: جایم را به فرد کم توانی در اتوبوس دادم و …
وقتی از علت این کارم پرسیدند، گفتم می خواستم تأثیر کتاب، کلاس و آموزش ها و فعالیت های تربیتی ام را ببینم و دیدم.
بهتر است نهاد امور تربیتی در چله دوم و در اقدامی جسورانه مبتنی بر بیانیه گام دوم انقلاب در سیاست های تربیتی خود تجدید نظر کند. در بروندادهای آموزش و فعالیت های تربیتی خود بازنگری کند و مهمتر از همه این دوازده سال را به تفکیک هدف گذاری های دوره ای ارزشیابی کند.
اصلاح گفتمان تربیتی و ریل گذاری های جدید در فرآیند آموزش و سنجش، بزرگترین مطالبه بی پاسخ از این نهاد مسؤول است!
امور تربیتی باید از لاک آموزش و برنامه های هیجانی و جریانی در آید و به بررسی تأثیر و آثار میدانی فعالیت های خود بپردازد.
امروز دوره نسخه های اداری و آمرانه و نیاز سنجی های یک سویه و بعضا تحمیلی گذشته است؛ زمانه اقتضا می کند تا برآیندها بر عیار رفتارهای محیطی و بیرونی دانش آموزان سنجیده شود.
امور تربیتی مسؤول تربیت و متولی ارتقای شاخص های تربیتی در نظام آموزش رسمی و عمومی است و به قاعده ملزم است، مثل شاخص های سلامت و آلودگی هوا، بروندادهای رفتاری را با فرآیندهای آموزشی و تربیتی مدرسه ارزیابی و ارائه تحلیل نماید.
شاید دوستان امور تربیتی و صاحب نظران دغدغه مند می دانند که شکل جاری، هیچ مطلوبیتی با انتظارات ندارد و به ناچار باید انقلابی هوشمندانه در شاخص ها و سنجش ها صورت پذیرد.
نگاه یک سویه به هندسه تربیتی و تأمین رضایت های فرادست محور، نمی تواند حداقل های این انتظارات را از این نهاد مقدس وانقلابی برآورده سازد.
پیشنهاد می شود امور تربیتی فعالیت های جریان ساز و همایشی را که در جای خوب ومناسب است و نیز مسابقات و جشنواره های موسمی وپرتکرار را به تشکل ها و کانون های دانش آموزی واگذارد و تمام توش و توان خویش را برای بازیابی توان درون مدرسه ای خویش معطوف سازد تا به احیای مأموریت مغفول خویش توفیق یابد.
بازنمایی نقش مدرسه ای و بسیج تمام ظرفیت های مدیریتی، آموزشی و تربیتی مدرسه، آغاز رسیدن امور تربیتی به مأموریت های پنهان در توسعه تربیت دینی، سیاسی، اجتماعی، اخلاقی، اقتصادی و …در افق انقلاب و بیانیه گام دوم انقلاب خواهد بود.
مهم ترین گام در این مسیر پس از مشارکت دادن و بسیج تمام ظرفیت های داخلی، مشارکت و نظارت جدی، باز تدوین وعملیاتی کردن سند برنامه درسی ملی با رویکرد تربیتی و یا تدوین برنامه ریزی تربیتی زیرنظام سند تحول و طرح نظام ارزشیابی فعالیت های تربیتی است.
اینک انتظار می رود تا امور تربیتی با اصلاح شاخص ها و سنجه های میدانی، اعتبار و اعتماد را به کانون های تربیتی باز گرداند و امید را برای تربیت نسل اخلاق مدار و مسؤول در خانواده ها و جامعه بدماند.
انتهای پیام/
خبرگزاری فارس گروه آموزش و پرورش: محمدابراهیم محمدی کارشناس مسائل امور تربیتی در یادداشتی نوشت: معلم مدرسه که بودم به دانش آموزان کلاسم گفتم هر کس هر کار نیکی که در هفته انجام داده است برایم نقل کند.
یکی گفت: من دست مادرم را بوسیدم. دیگری گفت: پدرم برمن خشم گرفت وتوبیخ کرد اما من به ایشان اخم نکردم. سومی گفت: مبلغی پول پیدا کردم، می گردم تا صاحبش را بیابم.
چهارمی: پیرمردی را از خیابان عبور دادم و سبدی را از دست بانویی سالمند گرفتم؛ پنجمی: جایم را به فرد کم توانی در اتوبوس دادم و …
وقتی از علت این کارم پرسیدند، گفتم می خواستم تأثیر کتاب، کلاس و آموزش ها و فعالیت های تربیتی ام را ببینم و دیدم.
بهتر است نهاد امور تربیتی در چله دوم و در اقدامی جسورانه مبتنی بر بیانیه گام دوم انقلاب در سیاست های تربیتی خود تجدید نظر کند. در بروندادهای آموزش و فعالیت های تربیتی خود بازنگری کند و مهمتر از همه این دوازده سال را به تفکیک هدف گذاری های دوره ای ارزشیابی کند.
اصلاح گفتمان تربیتی و ریل گذاری های جدید در فرآیند آموزش و سنجش، بزرگترین مطالبه بی پاسخ از این نهاد مسؤول است!
امور تربیتی باید از لاک آموزش و برنامه های هیجانی و جریانی در آید و به بررسی تأثیر و آثار میدانی فعالیت های خود بپردازد.
امروز دوره نسخه های اداری و آمرانه و نیاز سنجی های یک سویه و بعضا تحمیلی گذشته است؛ زمانه اقتضا می کند تا برآیندها بر عیار رفتارهای محیطی و بیرونی دانش آموزان سنجیده شود.
امور تربیتی مسؤول تربیت و متولی ارتقای شاخص های تربیتی در نظام آموزش رسمی و عمومی است و به قاعده ملزم است، مثل شاخص های سلامت و آلودگی هوا، بروندادهای رفتاری را با فرآیندهای آموزشی و تربیتی مدرسه ارزیابی و ارائه تحلیل نماید.
شاید دوستان امور تربیتی و صاحب نظران دغدغه مند می دانند که شکل جاری، هیچ مطلوبیتی با انتظارات ندارد و به ناچار باید انقلابی هوشمندانه در شاخص ها و سنجش ها صورت پذیرد.
نگاه یک سویه به هندسه تربیتی و تأمین رضایت های فرادست محور، نمی تواند حداقل های این انتظارات را از این نهاد مقدس وانقلابی برآورده سازد.
پیشنهاد می شود امور تربیتی فعالیت های جریان ساز و همایشی را که در جای خوب ومناسب است و نیز مسابقات و جشنواره های موسمی وپرتکرار را به تشکل ها و کانون های دانش آموزی واگذارد و تمام توش و توان خویش را برای بازیابی توان درون مدرسه ای خویش معطوف سازد تا به احیای مأموریت مغفول خویش توفیق یابد.
بازنمایی نقش مدرسه ای و بسیج تمام ظرفیت های مدیریتی، آموزشی و تربیتی مدرسه، آغاز رسیدن امور تربیتی به مأموریت های پنهان در توسعه تربیت دینی، سیاسی، اجتماعی، اخلاقی، اقتصادی و …در افق انقلاب و بیانیه گام دوم انقلاب خواهد بود.
مهم ترین گام در این مسیر پس از مشارکت دادن و بسیج تمام ظرفیت های داخلی، مشارکت و نظارت جدی، باز تدوین وعملیاتی کردن سند برنامه درسی ملی با رویکرد تربیتی و یا تدوین برنامه ریزی تربیتی زیرنظام سند تحول و طرح نظام ارزشیابی فعالیت های تربیتی است.
اینک انتظار می رود تا امور تربیتی با اصلاح شاخص ها و سنجه های میدانی، اعتبار و اعتماد را به کانون های تربیتی باز گرداند و امید را برای تربیت نسل اخلاق مدار و مسؤول در خانواده ها و جامعه بدماند.
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی ««ارزشیابی» حلقه مفقوده امورتربیتی» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.