به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کتاب ۴۲۴ صفحه ای «خون دلی که لعل شد» به همت محمدعلی آذرشب گردآوری شده است. این کتاب ترجمه فارسی کتاب «إن مع الصبر نصرا» زندگینامه رهبر معظم انقلاب است که توسط انتشارات انقلاب اسلامی چاپ و روانه بازار نشر شد.

کتاب حاضر شامل بیان حکمت ها، درس ها و عبرت هایی است که به فراخور بحث ها بیان شده و هر کدام از آنها می تواند چراغ راهی برای آشنایی مخاطب کتاب به ویژه جوانان با فجایع رژیم پهلوی، و همچنین سختی ها، مرارت ها و رنج های مبارزان و در مقابل، پایمردی ها، مقاومت ها، خلوص و ایمان انقلابیون باشد. به گفته آذرشب، این خاطرات حدود ۲۰ سال پیش در جلساتی که درباره ادبیات و جهان عرب برگزار می شد، مطرح شده است.

بخشی از خاطرات این کتاب به فجایع رژیم پهلوی در مدرسه فیضیه اختصاص دارد که در ادامه منتشر می شود:

امسال عید نداریم

حلول سال نو نزدیک شد. ایرانیان بنا بر رسم معهود، می بایستی در آغاز سال نو با شادی و سرور و جامه های نو ودید و بازدید به استقبال بهار بروند. اما امام پیشاپیش اعلام کرد ما سوگواریم و امسال عید نداریم.

علت این اعلام، حمله به تظاهرات مسالمت آمیزی بود که در تهران صورت گرفت و گروهی از مؤمنین- از جمله آیت الله سید احمد خوانساری، از مراجع وقت ایران- در آن شرکت کردند. حضور یک مرجع در تظاهراتی مردمی، امر شگفت انگیزی بود. شگفت انگیزتر از آن، حمله دژخیمان شاه به چنین تظاهراتی بود که این مرجع در آن شرکت داشت. آنها به ضرب و جرح تظاهرکنندگان پرداختند؛ حتی خود آقای خوانساری هم صدمه دید.

پس از اعلام عزا، همه طلاب جوان علوم دینی، به همان شکل که در مراسم عزا رسم است، لبا س های سیاه پوشیدند. برخی به یک پیراهن سیاه بسنده کردند و برخی هم بیشتر سیاه پوشیدند. به یاد دارم که نزد خیاط رفتم تا برایم پیراهنی سیاه بدوزد.

اول فروردین، مصادف با ۲۳ سؤال بود، و روز بعد هم سالروز شهادت امام جعفربن محمد صادق(علیه السلام) بود و معمولا در این روز مراجع دینی قم مجالس روضه برپا می کنند. مجلس حضرت امام(ره) در منزل ایشان، و مجلس آقای شریعتمداری در مدرسه «حجتیه» بود. این هر دو مجلس پیش از ظهر و مجلس آقای گلپایگانی هم عصر در مدرسه «فیضیه» برپا بود.

رژیم شاه برای انتقام جویی از علمای قم، مخصوصا در چنین روزی نقشه خود را طراحی کرد. گروهی از افراد گارد مخصوص شاه به قم آمدند. نقشه آنها این بود که در مجالس عزا که به مناسبت شهادت امام صادق(علیه السلام) برگزار می شد، آشوب برپا کنند و سپس قدرت خود را نشان دهند و طلاب حوزه علمیه را به خاک وخون بکشند.

می خواستند در مجلس امام(ره) مشکل آفرینی کنند. اما روضه در منزل ایشان برقرار بود و منزل ایشان هم داخل کوچه های تنگ و پیچ درپیچ قرار داشت. لذا نقشه آنها در آنجا نمی توانست موفق شود. علاوه بر این، یکی از معممین برخاست و با صدای بلند این نقشه را اعلام و آنان را تهدید کرد و فرصت را از دست توطئه گران گرفت. خواستند این مشکل را در مجلس آقای شریعتمداری ایجاد کنند. ولی یکی از «جاهل مسلک ها» که معروف به طرفداری از آقای شریعتمداری بود، متوجه موضوع شد و برخاست و خطاب به حاضران گفت: هرکه بخواهد در این مجلس مشکلی بیافریند، کمرش را می شکنم. البته آنها در مدرسه فیضیه موفق شدند.

مجلس سوگواری مدرسه فیضیه را به فاجعه ای بزرگتر تبدیل کردند که لکه ننگ همیشگی بر پیشانی رژیم شاه گذاشت. دژخیمان، به طلاب حمله کردند و آنها را کتک زدند؛ برخی را کشتند، و برخی را از پشت بام به حیاط مدرسه پرتاب کردند. اندک اثاث ناچیز آنها را از حجره ها بیرون ریختند و به آتش کشیدند. چه ها که نکردند، که شرح آن به درازا می کشد.

انتشارات انقلاب اسلامی در نظر دارد تا «خون دلی که لعل شد» را برای اولین بار در سی و دومین دوره نمایشگاه کتاب تهران عرضه کند. علاقه مندان برای تهیه این اثر می توانند به اینجا مراجعه کنند.

انتهای پیام/