این یافته ها از تجزیه و تحلیل داده های کارآزمایی بالینی امپاگلیفلوزین برای کنترل گلوکز خون در ۱۵۰۸۱ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ بدست آمد.

دکتر پریادارشینی بالاسوبرامانیان، سرپرست تیم تحقیق از دانشکده پزشکی ییل کنتیکیت، گفت: «برای تأیید این مشاهدات اولیه در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ و بدون دیابت، به آزمایش های بالینی نیاز است. اگر این ارتباط ثابت شود، امپاگلیفلوزین ممکن است برای کاهش خطر ابتلاء به سنگ کلیه حداقل در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، استفاده شود.»

از آنجایی که مهارکننده های SGLT ۲ نظیر امپاگلیفلوزین، دفع گلوکز ادراری را از طریق کاهش بازجذب کلیوی گلوکز که منجر به دیورز اسمزی و افزایش جریان ادرار می شود، افزایش می دهند، محققان این فرضیه را مطرح کردند که این درمان ها «ممکن است با کاهش غلظت مواد لیتوژنیک در ادرار، خطر ابتلاء به سنگ های دستگاه ادراری فوقانی را کاهش دهند.»

محققان بر انجام مطالعات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.