به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، در روزهای اخیر در مجازی تصویری دست به دست می شود که پرستار قزوینی در حالی که زیر سرم است، در شیفت خود مشغول خدمت رسانی به بیماران است. این تصویر مورد توجه کاربران فضای مجازی در قزوین قرار گرفت و این پرستار از سوی رئیس دانشگاه علوم پزشکی قزوین نیز مورد تقدیر واقع شد.

الهام یوسف خواه، پرستار ۲۷ سالهٔ قزوینی شاغل در بیمارستان شهید رجایی در گفت وگو با خبرنگار فارس در قزوین می گوید: بنده از ترم ۶ فعالیتم را از بیمارستان های خصوصی آغاز کردم. اکنون حدود ۶ سال سابقهٔ کار دارم. در روزهای اخیر تصویری از بنده در فضای مجازی منتشر شده که مربوط به نیمه شب ۱۸ مرداد ۱۴۰۰ است. در این تاریخ بنده شیفت شب بودم، شیفت سنگین بود و یک نیرو کم داشتیم، تعداد بیماران هم زیاد بود. بیماران اینتوبه هم داشتیم.

وی ادامه می دهد: در زمان استراحت بهتر نشدم ولی چون در این ایام با کمبود نیرو مواجه هستیم حتی جرأت نمی کنیم این بدحالی ها را مطرح کنیم. آن شب هم فشار زیادی روی بنده بود و دیگر نتوانستم روی پا بایستم. فشارم ۷،۵ بود و همکاران زحمت کشیدند به بنده سرم زدند. از قضا در همان زمان، رئیس دانشگاه علوم پزشکی قزوین نیز برای بازدید سرزده از بیمارستان آمده بودند که با این صحنه مواجه شدند و بنده را مورد تقدیر قرار دادند.

به خاطر عشقی که به پرستاری دارم، در بدحالی هم پای کار ماندم

پرستار فداکار قزوینی اظهار می کند: بیمارستان شهید رجایی مخصوص بیماران تصادفی، شکستگی ها، سوانح و سوختگی است و ما نمی دانیم بیماری که به ما مراجعه می کند بیمار کرونایی است یا خیر؛ بنابراین همه را به چشم بیمار تست مثبت نگاه کرده و همواره پروتکل ها را رعایت می کنیم. وی ادامه می دهد: آن شب نیز یکی از بیماران اینتوبهٔ ما، مرد جوانی بود که مشکوک به کرونا بود و علی رغم پی سی آر منفی، سی تی اسکن وی درگیری ریه را نشان می داد. تخت خالی هم نداشتیم. من و همکارانم آن شب خیلی روی این بیمار کار کردیم، از آن شب به بعد همهٔ ما کاملا علامت دار شدیم. یوسف خواه بیان می کند: من آن شب خیلی حالم بد بود، اما به خاطر عشقی که به کارم داشتم پای کار ماندم. در درجهٔ بعد هم این که شرایط برای همهٔ همکاران ما سخت شده است، اگر من آن شب با وجود کمبود نیرویی که داشتیم، در بیمارستان نمی ماندم و تماس می گرفتم تا همسرم به دنبالم بیاید، هم برای خانواده تشنج روحی ایجاد می شد و هم یک معضل بزرگی می شد برای همکاران در آن شیفت، زیرا کسی جایگزین من نبود و این باعث می شد فشار مضاعفی به همکاران آن شیفت وارد شود. الحمدلله خدا کمک کرد و آن شیفت به خیر گذشت.

برخی ها هنوز کرونا را باور نکرده اند!

در شرایطی قرار داریم که رعایت پروتکل ها در جامعه به کمتر از ۴۰ درصد رسیده است و ترس مردم از کرونا ریخته است. در این میان، برخی کماکان مانند روزهای نخست کرونا را باور نکرده اند و می گویند چنین ویروسی وجود ندارد. پرستار فداکار قزوینی از این موضوع گلایه مند است و اظهار می کند: یک سال و نیم است که ما با این ویروس دست و پنجه نرم می کنیم، اما متأسفانه هنوز برخی از هم وطنان ما وقتی به بیمارستان می آیند و می گوییم بیمار شما مشکوک به کرونا است، لطفا مراعات کنید و قرنطینه شوید تا جواب تست بیاید، این عزیزان می گویند کرونا وجود ندارد! برخی عزیزان هنوز هم اعتقاد دارند کرونا وجود ندارد و این همه فوتی در روز صرفا عدد و رقم است. برخی از مردم هنوز به این باور نرسیده اند که کرونا خطرناک و کشنده است. وقتی خودشان یا خانواده شان درگیر شده و بدحال می شوند می فهمند که چنین چیزی واقعیت دارد. به خاطر همین باور نداشتن ها، مردم این بیماری را جدی نمی گیرند، کماکان مهمانی ها پابرجاست، مسافرت ها پابرجاست، دورهمی ها پابرجاست و در این میان، کادر درمان از فرط خستگی جانی برایشان نمانده است. در این ایام برای کادر درمان خبری از مرخصی رسمی و غیررسمی نیست، تعداد شیفت ها زیاد شده و خستگی ها زیاد و زیادتر شده است. کادر درمان هم تا یک جایی توان دارند، طبیعی است که وقتی عدم رعایت مردم را می بینند، خسته و فرسوده و ناتوان می شوند.

مردم رعایت کنند تا همه بتوانیم به زندگی بازگردیم

یوسف خواه از خستگی طاقت فرسای این روزها در میان کادر درمان می گوید و بیان می کند: خستگی کادر درمان در این ایام بسیار طاقت فرسا شده، درست است بنده در بخش بیماران کرونایی نیستم اما همکارانی که در این بخش هستند مدام باید گان بر تن داشته باشند، حتی در زمان استراحت و موقع غذا خوردن و در اوج گرمای این روزها نیز این لباس بر تن آنان است. شرایط کادر درمان این روزها واقعا پیچیده شده و ناخودآگاه این خستگی ها به خانه و خانواده نیز منتقل می شود و باعث آزرده شدن خانواده ها می شود. همکارانی که فرزند دارند دلواپسی های بیشتری دارند. برخی همکاران چون مادر هستند، زمانی که نمی توانند به درستی برای فرزندان خود وقت بگذارند در شیفت گریه می کنند و مدام دلواپس و نگران هستند. امیدوارم مردم این خستگی کادر درمان را درک کنند و رعایت ها را بیشتر کنند، همهٔ این خستگی ها ممکن است باعث تضعیف خدمات رسانی شود. همکاران ما از زمان شیوع کرونا از همه چیز خود دست کشیده اند و نیاز دارند مردم با رعایت بیشتر، شرایط را به نحوی فراهم کنند که ما بتوانیم به زندگی عادی خود بازگردیم.

ظرفیت بیمارستان های استان تکمیل شده است

این پرستار قزوینی در رابطه با تکمیل ظرفیت بیمارستان های استان و نبود تخت خالی می گوید: ظرفیت بیمارستان های استان تکمیل است، سرم در اکثر استان ها پیدا نمی شود. بیمارستان های ولایت، شهید رجایی و ولایت تکمیل ظرفیت شده اند. طبیعی است به خاطر نداشتن تخت خالی در بیمارستان ها، پروسهٔ درمان بیماران نیز طولانی تر می شود و دیرتر به آن ها رسیدگی می شود. این باعث می شود هم حال بیمار بدتر شده و بیقرار شود و هم همراهانش نسبت به ما عکس العمل های منفی و ناراحت کننده داشته باشند. اما ما مقصر نیستیم، مردم باید تلاش کنند ورودی بیمارستان ها را با رعایت پروتکل ها کاهش دهند تا تخت ها خالی شوند و ما بتوانیم به بیماران موجود رسیدگی بهتری داشته باشیم. وی ادامه می دهد: بسیاری از همکاران در این ایام کرونا گرفته اند، برخی حتی پس از تزریق واکسن نیز مبتلا شده اند، علی رغم این که همکاران پروتکل ها را رعایت می کنند باز هم ابتلا داریم. بنده نیز سال گذشته یک بار درگیر شدم، اخیرا هم مجدد علامت دار شده ام.

تا کی قرار است نقشهٔ کرونایی رنگارنگ باشد و موج های مختلف را پشت سر بگذاریم؟

یوسف خواه ضمن ابراز نگرانی از روزهای آتی به دلیل خطرات موج دلتا، اظهار می کند: از همهٔ مردم عاجزانه درخواست می کنم این بیماری را جدی بگیرند. اگر مردم ایران مانند همیشه همه با هم متحد باشند و پروتکل ها را رعایت کنند، دست از مسافرت و مهمانی بردارند، ماسک بزنند، فاصله ها را رعایت کنند، بی شک با رعایت همهٔ این موارد می توانیم در کنار هم و با اتحاد این ویروس را شکست دهیم تا کادر درمان کمی آسوده شوند. تا کی قرار است موج های مختلف پنج و شش و هفت را پشت سر بگذاریم؟ تا کی قرار است نقشهٔ کرونایی رنگارنگ را داشته باشیم؟ همهٔ ما هر روز داریم به راحتی عزیز از دست می دهیم، زندگی ها با استرس همراه شده است، آرامش و آسایش از ما سلب شده است، دل هایمان ناآرام است و مدام نگران پدر و مادر و دیگر عزیزانمان هستیم. وی ادامه می دهد: همکاران ما ناچارند با خانواده های خود دیدار نداشته باشند تا مبادا ناقل باشند و آنان را درگیر کنند. من پدربزرگم مشکل ریه دارد و با دستگاه اکسیژن ساز تنفس می کند. علی رغم علاقهٔ شدیدی که به ایشان دارم، از وقتی کرونا آمده تنها یکی دو بار به دیدن ایشان رفته ام و از راه دور ملاقات داشته ام و بسیار دلتنگ ایشان هستم. اغلب همکاران ما چنین شرایطی را دارند و نمی توانند به دیدار خانواده ها و عزیزان خود بروند و این واقعا دردناک است. تا همه متحد نشویم و رعایت نکنیم، تا مردم با پایان دادن به مهمانی ها و مسافرت ها به کمک کادر درمان نیایند، شرایط همین است. کادر درمان تنها یاری و همکاری مردم را می خواهند.

به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، در شرایطی که موج های مختلف کرونا و جهش های گوناگون ویروس، کادر درمان را خسته و نگران کرده است، رعایت پروتکل های بهداشتی در جامعه به کمتر از ۴۰ درصد کاهش یافته است. در همین شرایط، کادر درمان ایثارگرانه و با از خودگذشتگی پای کار درمان بیماران کرونایی هستند و در بدترین شرایط نیز با جانفشانی به مردم ارائهٔ خدمت می کنند. نمونهٔ آن، پرستار جوان و از خودگذشتهٔ قزوینی است که علی رغم بدحالی، در بیمارستان مانده است تا به بیماران خدمت کند.

انتهای پیام/