آیا سرکشی پنهانی والدین به موبایل فرزندان صحیح است؟

به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، مژگان احمدپور، مدرس دانشگاه و روانشناس طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت:
اگر والدین با فرزندان خود دوست باشند نیازی به نظارت نامحسوس آن ها بر فعالیت فرزندان در فضای مجازی و پنهان کردن چیزی نیست. پنهان کردن به معنای ترس است که خود منجر به پرخاشگری، دروغ، کاهش اعتماد به نفس و افزایش حس ناامنی در فرزندان می شود، بنابراین نظارت والدین در این خصوص باید کاملا شفاف، محسوس و در عین حال دوستانه باشد.
آموزش نحوه استفاده از فضای مجازی به کودکان و نوجوانان بسیار کم است و ابتدا باید چگونگی حضور در این فضا را متناسب با سن فرزندان به آن ها آموزش داد. منع بچه ها از فضای مجازی امکانپذیر نیست، چراکه به مراتب با پیشرفت علم و تکنولوژی همه چیز به شکل مجازی شدن خواهد رفت و نمی توان این فضا را از فرزندان گرفت، اما می توان برایش برنامه ریزی کرد و جهت استفاده از آن ساعات مشخصی قرار داد، در غیر این صورت پرخاش والدین به فرزندان برای حضور بیش از اندازه آن ها در فضای مجازی اصلا جواب نخواهد داد.
اعتماد کردن والدین به فرزندان کمک بزرگی است، این را هم باید گفت که اگر والدین نگران فرزندان هستند می توانند رمز روی تلفن همراه را به صورت مشترک با فرزند خود قرار دهند و با آگاهی نوجوان رمزی روی تلفن همراه او بگذارند که خودشان از آن مطلع هستند، اینگونه مطمئنا نوجوان خطا نمی کند و نیازی به چک کردن نامحسوس تلفن همراهشان نیست و در عین حال نوجوان احساس خود ارزشمندی دارد و به والدین اعتماد می کند.
فرزندپروری منطقی بهترین شیوه است. والدین باید همراه فرزند بوده و رابطه دوستانه دوطرفه با او داشته باشند. اگر فرزند اشتباه کرد بدون پرخاش و تنبیه با او برخورد کنند، چراکه تکرار این دوره سنی برای نوجوان معجزه است و اتفاق نمی افتد. بهتر است در خانواده یک جلسه خانوادگی هفتگی داشته باشیم و مسائل خانوادگی را در آن جلسه بی سرزنش و کاملا دوستانه حل کنیم.
اوقات فراغت تابستان بهترین زمان برای صمیمیت والدین با فرزندان است و این بهترین زمان است که روابط خود با فرزندمان را بهتر کنیم که کار سختی هم نیست. در این ایام صحبت های نوجوان را بشنویم تا اینگونه او را با خود همراه کنیم. از او درباره آینده سؤال کنیم، اینکه چه تصمیماتی برای آینده خود دارد؟ از برنامه هایش مطلع و از علایقش جویا شویم. حتی والدین می توانند با نوجوان بازی کنند. بازی های آنلاین که گزینه مناسبی برای ارتباط نوجوان با دوستان است، می تواند با والدین شکل گیرد.
اگرچه تابستان امسال با سال های گذشته بسیار متفاوت است و جولان کووید ۱۹ نمی گذارد تفریح کردن به معنای ساده و سالم شکل گیرد، اما این به آن معنی نیست که نباید زندگی و تفریح کرد. خانواده ها برای تفریح و خوش گذرانی باید به فکر چاره باشند. در همان خانه می توان برنامه هایی برای تفریح چید و فرزندان را سرگرم کرد. کودکان دو تا ۹ سال را می توان با بازی های مختلف، قصه خواندن، ورزش کردن، مشارکت آن ها در فعالیت های خانه و حتی آموزش حرفه ای به آن ها سرگرم کرد.
ایام تابستان بهترین فرصت است تا والدین هنر های خود را به نوجوانان منتقل و حتی دروس سال قبل را با آن ها دوره کنند، چراکه با توجه به پاندمی کووید ۱۹، تابستان بهترین فرصت برای آموختن و کتاب خواندن نوجوان است. می توان برای نوجوان کتب غیر درسی نیز تهیه و درباره آن کتاب با او صحبت کرد.
اعتماد در فرزندان از اوایل دوره کودکی شکل می گیرد، کودکان و نوجوانان می خواهند با سرپیچی از والدین استقلال و نیروی اراده خود را نشان دهند. وقتی خانواده ها این استقلال را با تحکم از آن ها می گیرند؛ در مقابل احساس شرم را به آن ها می دهند، کودکان حس رسوا شدن را پیدا می کنند و اینگونه امکان شکل گیری وسواس وجود دارد.
کودکان و نوجوانان با حضور در فضای مجازی و بازی با همسالان می خواهند استقلال را در خود نشان دهند. در این بین سرزنش و تمسخر والدین شالوده ترس را در آن ها می کارد. کودکان و نوجوانان می خواهند از دنیای اجتماعی و خانواده خود فراتر روند و اینگونه نیرومند بودن و شایستگی خود را در زمینه های مختلف نشان داده و به اهداف خود برسند. اگر این اجازه را به آن ها ندهیم احساس حقارت، گناه و بی کفایتی در آن ها می کنیم.
با توجه به کسب هویت در ایام نوجوانی، اگر والدین بیش از حد نوجوان را کنترل کنند باعث ایجاد سردرگمی هویت در او می شود. بازی های مجازی و به طور کلی فضای مجازی یکی از مسائل رشد روانی اجتماعی نوجوان است.
انتهای پیام/
اگر والدین با فرزندان خود دوست باشند نیازی به نظارت نامحسوس آن ها بر فعالیت فرزندان در فضای مجازی و پنهان کردن چیزی نیست. پنهان کردن به معنای ترس است که خود منجر به پرخاشگری، دروغ، کاهش اعتماد به نفس و افزایش حس ناامنی در فرزندان می شود، بنابراین نظارت والدین در این خصوص باید کاملا شفاف، محسوس و در عین حال دوستانه باشد.
آموزش نحوه استفاده از فضای مجازی به کودکان و نوجوانان بسیار کم است و ابتدا باید چگونگی حضور در این فضا را متناسب با سن فرزندان به آن ها آموزش داد. منع بچه ها از فضای مجازی امکانپذیر نیست، چراکه به مراتب با پیشرفت علم و تکنولوژی همه چیز به شکل مجازی شدن خواهد رفت و نمی توان این فضا را از فرزندان گرفت، اما می توان برایش برنامه ریزی کرد و جهت استفاده از آن ساعات مشخصی قرار داد، در غیر این صورت پرخاش والدین به فرزندان برای حضور بیش از اندازه آن ها در فضای مجازی اصلا جواب نخواهد داد.
اعتماد کردن والدین به فرزندان کمک بزرگی است، این را هم باید گفت که اگر والدین نگران فرزندان هستند می توانند رمز روی تلفن همراه را به صورت مشترک با فرزند خود قرار دهند و با آگاهی نوجوان رمزی روی تلفن همراه او بگذارند که خودشان از آن مطلع هستند، اینگونه مطمئنا نوجوان خطا نمی کند و نیازی به چک کردن نامحسوس تلفن همراهشان نیست و در عین حال نوجوان احساس خود ارزشمندی دارد و به والدین اعتماد می کند.
فرزندپروری منطقی بهترین شیوه است. والدین باید همراه فرزند بوده و رابطه دوستانه دوطرفه با او داشته باشند. اگر فرزند اشتباه کرد بدون پرخاش و تنبیه با او برخورد کنند، چراکه تکرار این دوره سنی برای نوجوان معجزه است و اتفاق نمی افتد. بهتر است در خانواده یک جلسه خانوادگی هفتگی داشته باشیم و مسائل خانوادگی را در آن جلسه بی سرزنش و کاملا دوستانه حل کنیم.
اوقات فراغت تابستان بهترین زمان برای صمیمیت والدین با فرزندان است و این بهترین زمان است که روابط خود با فرزندمان را بهتر کنیم که کار سختی هم نیست. در این ایام صحبت های نوجوان را بشنویم تا اینگونه او را با خود همراه کنیم. از او درباره آینده سؤال کنیم، اینکه چه تصمیماتی برای آینده خود دارد؟ از برنامه هایش مطلع و از علایقش جویا شویم. حتی والدین می توانند با نوجوان بازی کنند. بازی های آنلاین که گزینه مناسبی برای ارتباط نوجوان با دوستان است، می تواند با والدین شکل گیرد.
اگرچه تابستان امسال با سال های گذشته بسیار متفاوت است و جولان کووید ۱۹ نمی گذارد تفریح کردن به معنای ساده و سالم شکل گیرد، اما این به آن معنی نیست که نباید زندگی و تفریح کرد. خانواده ها برای تفریح و خوش گذرانی باید به فکر چاره باشند. در همان خانه می توان برنامه هایی برای تفریح چید و فرزندان را سرگرم کرد. کودکان دو تا ۹ سال را می توان با بازی های مختلف، قصه خواندن، ورزش کردن، مشارکت آن ها در فعالیت های خانه و حتی آموزش حرفه ای به آن ها سرگرم کرد.
ایام تابستان بهترین فرصت است تا والدین هنر های خود را به نوجوانان منتقل و حتی دروس سال قبل را با آن ها دوره کنند، چراکه با توجه به پاندمی کووید ۱۹، تابستان بهترین فرصت برای آموختن و کتاب خواندن نوجوان است. می توان برای نوجوان کتب غیر درسی نیز تهیه و درباره آن کتاب با او صحبت کرد.
اعتماد در فرزندان از اوایل دوره کودکی شکل می گیرد، کودکان و نوجوانان می خواهند با سرپیچی از والدین استقلال و نیروی اراده خود را نشان دهند. وقتی خانواده ها این استقلال را با تحکم از آن ها می گیرند؛ در مقابل احساس شرم را به آن ها می دهند، کودکان حس رسوا شدن را پیدا می کنند و اینگونه امکان شکل گیری وسواس وجود دارد.
کودکان و نوجوانان با حضور در فضای مجازی و بازی با همسالان می خواهند استقلال را در خود نشان دهند. در این بین سرزنش و تمسخر والدین شالوده ترس را در آن ها می کارد. کودکان و نوجوانان می خواهند از دنیای اجتماعی و خانواده خود فراتر روند و اینگونه نیرومند بودن و شایستگی خود را در زمینه های مختلف نشان داده و به اهداف خود برسند. اگر این اجازه را به آن ها ندهیم احساس حقارت، گناه و بی کفایتی در آن ها می کنیم.
با توجه به کسب هویت در ایام نوجوانی، اگر والدین بیش از حد نوجوان را کنترل کنند باعث ایجاد سردرگمی هویت در او می شود. بازی های مجازی و به طور کلی فضای مجازی یکی از مسائل رشد روانی اجتماعی نوجوان است.
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «آیا سرکشی پنهانی والدین به موبایل فرزندان صحیح است؟» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.