به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بسیاری به اربعین نگاه مناسکی و آیینی دارند و به فراخور همین نگرش، برخوردشان به همان سبک و سیاق مناسک مذهبی است. برپایی مواکب، برگزاری هیئات مذهبی، کمک های مؤمنانه به زائران، راه اندازی دسته های عزاداری که همگی حاکی از نگاه عزاداری به اربعین حسینی است.

در این بین اندیشمندانی پا را فراتر گذاشتند و ضمن حفظ آداب و مناسک مذهبی، از منظری تمدنی به مسئلۀ اربعین نگریستند و آن را جریانی دانستند که بناست در دل این عصر مدرن و سبک زندگی مدرن که غرب به خورد ملت ها داده و سبب شده مردم هرچه بیشتر از محوریت توحید خارج شوند، سبک زندگی الهی را تجدید بنا کند.

در این نوع سبک زندگی، توحید و ولایت عترت، محور هستند و مردم نیز حول این محور جامعه ای آرمانی شکل می دهند که بروز آن را در پیاده روی اربعین مشاهده می کنیم؛ گزاره هایی مثل مواسات، همدلی، ایثار، محبت، مودت، مردم داری، مهمان نوازی و بسیاری از خصلت های نیک، اساس جامعۀ اربعینی را شکل داده اند. بنابراین به اذعان این دست اندیشمندان، اربعین ها در این دهۀ اخیر یک اعجاز خداوندی است که از ابتدای تاریخ بشریت تاکنون به این گستردگی سابقه نداشته است، همچنان که در ماجرای اربعینی شاهد تشکیل جبهه ای عظیم و صف بندی آنان برای مبارزه و حذف ظلم و استبداد و بعد زمینه سازی برای آن تمدن وعده داده شده خداوندی در آخرالزمان هستیم، همان تمدنی که با ظهور منجی بشریت امام زمان عجل الله تعالی فرجه تحقق می یابد.

درجۀ بالاتر از لایۀ تمدنی، جنبۀ «نوری» است؛ به این معنا که اصل جریان اربعین، تابش نور ملکوتی خداوند بر اهل دنیا و ایجاد تحولی روحی در جامعۀ پاک طینتان عالم است. این نور هرچند به چشم سر برای عموم دیده نمی شود، اما با قلب درک می شود و بر رفتارها اثر می گذارد. در احادیث از این جنبه با عنوان «معرفت به نورانیت» یاده شده است. از این منظر است که جنس رفتار مردم در ایام منتهی اربعین ارتقاء می یابد و نور اربعین به قدری جاذبه دارد که افراد تمام سختی های راه را تحمل می کنند، اما در عین حال با شادی و لذت به سمت حرم امام حسین علیه السلام یا منبع نور حرکت می کنند. جالب است که خداوند در آیات متعددی از قرآن از نور و رفتار در قبال این نور یعنی تبعیت از آن سخن گفته، اما معمولا ما با این نوع تفاسیر آسمانی کاری نداریم و به جنبه های اجتماعی آیات می پردازیم.

به عنوان نمونه در آیۀ۱۵۷ می خوانیم «فالذین آمنوا به و عزروه و نصروه و اتبعوا النور الذی أنزل معه أولئک هم المفلحون»؛ پس کسانی که به او (پیامبر صلی الله علیه و آله) ایمان آوردند و (در تمام زمان ها) او را حمایت کردند و یاری اش دادند و از نوری که بر او نازل شده پیروی کردند آنها اهل فلاح هستند.» در این آیه از ولایت امیر مؤمنان و اهل بیت وحی با مفهوم «تبعیت از نور» یاد شده است، همچنان که امام صادق علیه السلام فرمود «النور فی هذا الموضع- علی أمیر المؤمنین و الأئمة ع.»؛ یعنی نور در این موضع از آیه، علی امیرالمؤمنین و ائمه علیهم السلام است.» (الکافی، ج۱، ص۱۹۴) با این نوع نگاه، مردمی که در مراسم اربعین حضور می یابند، به پیروی از این نور ملکوتی و با پای دل، قدم در مسیر محضریت امام حسین علیه السلام بر می دارند. بنابراین تمام رفتارهای اربعینی و حس اربعینی همان تأثیر نور ولایت عترت به ویژه امام حسین علیه السلام است.

انتهای پیام/