خبرگزاری تسنیم - گروه بین الملل: آمریکای لاتین که یادآور »دکترین مونروئه» که توسط جیمز مونروئه پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده به عنوان منطقه حیات خلوت آمریکا که هیچ کسی حق نزدیک شدن به آن را ندارد امروز به شدت از کنترل واشنگتن خارج شده است.

هنگامی که «گابریل بوریک» ۳۵ ساله که خود را «سوسیالیست آزادی خواه» می نامید، ۱۱ مارس امسال به عنوان رئیس جمهور شیلی سوگند یاد کرد، رادیکال ترین تغییر شکل سیاست کشور شیلی در بیش از ۳۰ سال گذشته رقم خورد؛ اتفاقی که چند ماه بعد در کلمبیا رقم خورد. با پیروزی «گوستاوو پترو» در انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا چپ ها برای نخستین بار در تاریخ این کشور قدرت را به دست گرفتند.

این تحول مهم در عرصه سیاسی یکی از متحدان دیرینه ایالات متحده در آمریکای لاتین سبب شده آنچه موج چپ ها در آمریکای لاتین نامیده می شود، ملموس تر از قبل احساس شود.

موج اول با انتخاب هوگو چاوز به عنوان رئیس جمهور ونزوئلا شروع شد و در کمتر از یک دهه، احزاب مترقی و چپ در برزیل، آرژانتین، اروگوئه، بولیوی، نیکاراگوئه، اکوادور، السالوادور و پاراگوئه در انتخابات متوالی پیروز شدند. در موج دوم سال ۲۰۱۹ این ائتلاف احزاب چپ در آرژانتین بودند که پیروز شدند. سپس در بولیوی جنبش به سوی سوسیالیسم در سال ۲۰۲۰ به پیروزی رسید.

پاییز پارسال شیلی که دهه هاست به چپ ترین کشور آمریکای جنوبی مشهور است، سرانجام انتقام نهایی خود از کودتای آمریکایی دهه ۱۹۷۰ علیه دولت مردمی «سالوادور آلنده» را گرفت. بوریک پس از روی کار آمدن نه تنها در داخل سیاست های اصلاح اقتصاد سرمایه داری را در پیش گرفته، بلکه در سیاست خارجی دولتش نیز می توان چشم انداز همبستگی با آرمان فلسطین را مشاهده کرد.

پیش از اینها پیروزی نامزدهای چپ میانه ریاست جمهوری در مکزیک، آرژانتین و بولیوی بین سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ و در پرو و هندوراس در سال ۲۰۲۱ رقم خورده بود. در ونزوئلا و نیکاراگوئه دولت های چپ طی ۲ دهه اخیر قدرت را ترک نکرده اند. گفتمان چاوزمو یا چاویسم برای ۲ دهه بولیواریسم در ونزوئلا را قدرت حاکم کرده است.

در نیکاراگوئه، رئیس جمهور «دانیل اورتگا» این ساندنیست کهنه کار و معاونش از سال ۲۰۰۷ سکان هدایت این کشور را بر عهده دارند. در بولیوی اگرچه کودتای سال ۲۰۱۹، «اوو مورالس» را برکنار کرد اما در انتخابات سال ۲۰۲۰ این بار «لوئیس آرسه» که قبلا وزیر دارایی دوران حکومت مورالس بود، رئیس جمهور این کشور شد. آرسه در نخستین اقدام دیپلماتیک خود روابط خود را با ایران احیا کرد و در بحبوحه کودتای خوان گایدو، دولت نیکلاس مادورو را به عنوان دولت قانونی ونزوئلا به رسمیت شناخت.

همزمان با افزایش روابط نظامی و اقتصادی ایران و ونزوئلا، دانیل اورتگا، رئیس جمهور نیکاراگوئه اخیرا یک پیمان نظامی با روسیه منعقد کرده که به سربازان، هواپیماها و کشتی های روسیه اجازه گشت در مرزهای این کشور آمریکای مرکزی و انجام تمرین های آموزشی نظامی مشترک داده شده است.

چین هم چندین قرارداد اقتصادی در آمریکای لاتین با اروگوئه، نیکاراگوئه و اکوادور امضا کرده است.پکن همچنین برای ساخت پروژه های زیربنایی در آرژانتین حضور دارد.