به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره روم سی امین سوره قرآن است و در جزء بیست و یکم آن قرار دارد.

وجه تسمیه این سوره به «روم» در پیشگویی شکست رومیان از ایرانیان بوده است.

کلمه روم در آغاز این سوره بعد از حروف مقطعه به کار رفته است. سوره روم از وعده نصرت الهی و سیر آفاقی و انفسی سخن می گوید و به تبیین بخشی از قوانین تشریعی و تکوینی مانند مسئله ازدواج، مودت و رحمت فطری میان انسان ها، دستگیری از نیازمندان و نهی از رباخواری پرداخته است.

از آیات مشهور این سوره آیه فطرت است که به سرشت الهی و نوع آفرینش انسان ها پرداخته و گرایش انسان به خدا و دین را فطری و برخاسته از درون آنها می داند.

در روایات آمده است؛ هر کس سوره روم را بخواند ده برابر تمامی فرشتگانی که خداوند را در بین زمین و آسمان تسبیح گفته اند، حسنه به او داده می شود و هر آنچه که در روز یا شب از دست داده دوباره به دست می آورد. همچنین امام صادق (ع) درباره ثواب خواندن سوره روم می فرماید: ثواب قرائت سوره روم و عنکبوت در شب بیست و سوم رمضان، بهشت است و در ادامه امام فرموده اند مطمئن هستم که این دو سوره نزد خداوند جایگاهی بزرگ دارد.

در برخی کتب روایی آمده است هر کس در عصر سه بار آیات ۱۸-۱۷ سوره روم را بخواند هیچ خیر و خوبی در آن شب از او فوت نمی شود و همه بدی ها و شرور آن شب از او برداشته می شود و هر کس صبح گاه سه بار این آیات را بخواند، چنین بهره ای می برد.

فایل صوتی تلاوت آیات ۱۷ تا ۲۵ سوره روم با صدای احمد محمد عامر

متن آیاتی از سوره روم همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

فسبحان الله حین تمسون و حین تصبحون ﴿۱۷﴾

پس خدا را تسبیح گویید آنگاه که به عصر درمی آیید و آنگاه که به بامداد درمی شوید (۱۷)

و له الحمد فی السماوات و الأر ض و عشیا و حین تظهر ون ﴿۱۸﴾

و ستایش از آن اوست در آسمان ها و زمین و شامگاهان و وقتی که به نیمروز می رسید (۱۸)

یخر ج الحی من المیت و یخر ج المیت من الحی و یحیی الأر ض بعد موتها ۚ و کذٰلک تخر جون ﴿۱۹﴾

زنده را از مرده بیرون می آورد و مرده را از زنده بیرون می آورد و زمین را بعد از مرگش زنده می سازد و بدین گونه از گور ها بیرون آورده می شوید (۱۹)

و من آیاته أن خلقکم من تر اب ثم إذا أنتم بشر تنتشر ون ﴿۲۰﴾

و از نشانه های او این است که شما را از خاک آفرید پس بناگاه شما به صورت بشری هر سو پراکنده شدید (۲۰)

و من آیاته أن خلق لکم من أنفسکم أزواجا لتسکنوا إلیها و جعل بینکم مودة و ر حمة ۚ إن فی ذٰلک لآیات لقوم یتفکر ون ﴿۲۱﴾

و از نشانه های او اینکه از نوع خودتان همسرانی برای شما آفرید تا بدان ها آرام گیرید و میانتان دوستی و رحمت نهاد آری در این نعمت برای مردمی که می اندیشند قطعا نشانه هایی است (۲۱)

و من آیاته خلق السماوات و الأر ض و اختلاف ألسنتکم و ألوانکم ۚ إن فی ذٰلک لآیات للعالمین ﴿۲۲﴾

و از نشانه های قدرت او آفرینش آسمان ها و زمین و اختلاف زبان های شما و رنگ های شماست قطعا در این امر نیز برای دانشوران نشانه هایی است (۲۲)

و من آیاته منامکم باللیل و النهار و ابتغاؤکم من فضله ۚ إن فی ذٰلک لآیات لقوم یسمعون ﴿۲۳﴾

و از نشانه های حکمت او خواب شما در شب و نیم روز و جستجوی شما روزی خود را از فزون بخشی اوست در این معنی نیز برای مردمی که می شنوند، قطعا نشانه هایی است (۲۳)

و من آیاته یر یکم البر ق خوفا و طمعا وینزل من السماء ماء فیحیی به الأر ض بعد موتها ۚ إن فی ذٰلک لآیات لقوم یعقلون ﴿۲۴﴾

و از نشانه های او اینکه برق را برای شما بیم آور و امیدبخش می نمایاند و از آسمان به تدریج آبی فرو می فرستد که به وسیله آن زمین را پس از مرگش زنده می گردانددر این امر هم برای مردمی که تعقل می کنند قطعا نشانه هایی است (۲۴)

و من آیاته أن تقوم السماء و الأر ض بأمر ه ۚ ثم إذا دعاکم دعوة من الأر ض إذا أنتم تخر جون ﴿۲۵﴾

و از نشانه های او این است که آسمان و زمین به فرمانش برپایند پس، چون شما را با یک بار خواندن فرا خواند، بناگاه از گور ها خارج می شوید (۲۵)

انتهای پیام/