به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، حسین عبدی سرمربی تیم فوتبال جوانان ایران بعد از ظهر امروز (یکشنبه) در نشستی خبری در جمع خبرنگاران اظهار داشت: سؤال من اینجاست، برای چه برای سرود تیم ملی بلند می شویم؟ برای چه پرچم به سینه داریم؟ برای چه تیم های ملی با هم بازی می کنند؟ اصلا برای چه تیم های باشگاهی درست می شوند؟ آیا غیر از این است که باید تیم های ملی قوی داشته باشیم و باعث افتخار شویم یا اینکه باعث سرشکستی شویم؟ این را شما، ما و همه ملت تعیین می کنند. اگر خدای نا کرده نتوانیم این کار را به درستی انجام دهیم یعنی نقص از همه ماست؛ یعنی از همه ما، همه باشگاه ها و همه فدراسیون و حتی همه ملت عزیز ایران.

وی در ادامه افزود: ما قبل از هر چیز می خواهیم یک گزارش عملکرد بدهیم و ببینیم آیا برخی آقایان که در مورد برنامه ریزی و اردوهای طولانی مدت صحبت می کنند، متوجه هستند در مورد چه صحبت می کنند و آیا این برنامه ریزی ها درست است یا غلط.

سرمربی تیم فوتبال جوانان کشورمان گفت: برخی ها گفته بودند هیچ جای دنیا یا همه جای دنیا فلان کار را انجام نمی دهند یا انجام می دهند. نمی دانم این ادبیات از کجا به فوتبال ما آمده است. چیزهایی که آقایان در اینترنت دنبالش می روند و در بازی ها نگاه می کنند، باید اذعان کنم که من در انگلستان این را آموزش دیدم. پرولایسنس انگلستان یکی از بالاترین مدارک دنیاست و شما می توانید سرچ کنید چند نفر در دنیا این مدرک را دارند. من به دوستان توصیه می کنم که اگر نمی دانیم که نمی دانیم! اما مشکل اینجاست که ما نمی دانیم و نمی دانیم که نمی دانیم! این خیلی عجیب است. چه در مورد اتفاقاتی که می افتد و چه در مورد مسائل علمی فوتبال. البته من این حق را می دهم که هر کسی در راستای کار خودش نقش آفرینی کند. خواستم بگویم که آیا می دانیم در مورد چه صحبت می کنیم؟

عبدی در ادامه با نشان دادن عکس های خود با روی کین، اوله گونار سولسشیر و برخی دیگر از بازیکنان سابق و مطرح دنیا، تصریح کرد: مهم این است که ما باعث پیشرفت فوتبال ملی شویم. در تیم جوانان و تیم نوجوانان که قبل از این شروع کردیم، باید همه کمک کنند. در اینجا اگر من یک روز اردو بگذارم یا ۳۰ روز، به لحاظ مالی فرق ندارد. مطرح شده بود که ما بیشتر اردو می گذاریم برای پول بیشتر، اما اینطور نیست. فقط تعهد است که باعث می شود ما شبانه روز کار کنیم برای یک کار بزرگ. اگر ما بازیکنان مان را نداشته باشیم آن کار بزرگ صورت نمی گیرد. ما از ۱۸ فروردین کارمان را آغاز کردیم و خیلی سخت بود. به چند شهر رفتیم. اولین جا به اصفهان رفتیم. ما حتی می دانیم چه روزی، چه تمرینی انجام دادیم. مثلا در بازی با ژاپن و برزیل چه تمرینی انجام دادیم و کدام بازیکنان بودند یا نبودند. ما بازیکنان حاضر در لیگ برتر، لیگ یک و لیگ دو را دعوت کردیم و حتی بازیکنان لیگ استانی را هم دیدیم. در نهایت بازیکنان هیئت فوتبال ها را هم دیدیم. محدودیت زمانی به ما اجازه نمی داد که داستان را پیچیده کنیم، اما به خودمان فشار آوردیم.

وی توضیح داد: تهران، مازندران، آذربایجان شرقی، خوزستان و … بازیکن داشتند و ما آنها را دیدیم. در نهایت علیرغم آمادگی کادر فنی ما اردوها را به این شکل چیدیم. این اولین برنامه ای بود که در سازمان سیاست گذاری و در کمیته فنی تأیید شد. تنها تیمی که در کافا در نوجوانان قهرمان شده و بعد در جوانان با همان تیم قهرمان شده، همین تیم الان ماست. پس ما در حال طی کردن یک پروسه خوب هستیم. ما با ازبکستان و ترکمنستان بازی کردیم

ادامه دارد …