به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، توجه به امور همنوعان و برطرف کردن نیازهای آنان، از بایسته های رفتاری هر فرد صاحب وجدانی محسوب می شود؛ این خصلت به ویژه در شرایط فعلی که جامعه با چالش اقتصادی مواجه است، بسیار بیش از گذشته احساس می شود.

آموزه های قرآنی و روایی ما نیز بر این مسئله تأکیدات فراوانی دارد؛ به عنوان نمونه پیامبر اسلام (ص) در ثواب یاری رسانی به همنوعان فرمود «من قضی لأخیه المؤمن حاجة کان کمن عبد الله دهرا؛ کسی که حاجت مؤمنی را برآورده کند، مثل کسی است که عمری خدا را بندگی کند؛ ». (امالی شیخ طوسی، ص ۴۸۱، ح ۱۰۵۱)

یا در در دیگر روایت، امام محمد باقرعلیه السلام یکی از بایسته های رفتاری مؤمنان در عصر آخرالزمان را مواسات برشمرده و آن را مصداق عمل صالح معرفی کردند. حضرت ذیل سوره عصر فرمودند «منظور از «و العصر» عصر خروج قائم است. «إن الإنسٰان لفی خسر؛ همانا انسان در خسران است»، یعنی در بین دشمنان ما دچار خسران هستند و منظور از عمل صالح در فراز «و عملوا الصٰالحٰات»، مواسات و یاری رسانی به برادران مؤمن است؛ بمواساه الإخوان…» (کمال الدین و تمام النعمه شیخ صدوق، ج۲، ص۶۵۶)

این روایت گویای آن است که مقطع آخرالزمان که اکنون در بخشی از آن به سر می بریم، به تصریح برخی آیات قرآن، سراسر از آسیب های اجتماعی و اقتصادی است تا به این وسیله ایمان مؤمنان محک زده شود؛ در چنین شرایطی یکی از بایسته های مهم مؤمنان برای گذر از این آزمون سخت، مواسات و یاری رسانی به آن دست از همنوعانی است که توانایی مالی و رفاهی کمتری نسبت به بقیه دارند تا حدی که در تهیه معیشت خود با مشکلاتی مواجه هستند. فرد خنثی و بی تفاوت نه جایگاهی نزد خدا دارد و نه خلایق؛ اما فردی که نسبت به رویدادهای اطراف خود واکنش مثبت نشان می دهد، به فطرت خود عمل کرده و محبوب خدا و خلق است.

امام صادق علیه السلام ضمن توصیه هایی به «ابن جندب» فرمود:

یا ابن جندب الماشی فی حاجة أخیه کالساعی بین الصفا و المروة و قاضی حاجته کالمتشحط بدمه فی سبیل الله یوم بدر و أحد و ما عذب الله أمة إلا عند استهانتهم بحقوق فقراء إخوانهم؛ و لیس من شیعتنا من یظلم الناس؛ ای پسر جندب، هر که در راستای برآوردن حاجت برادرش گام بردارد، چون کسی باشد که میان صفا و مروه گام برداشته است. و برآورنده حاجت چون کسی باشد که در جنگ بدر و احد [صدر اسلام] به خاطر خدا، به خون خود آغشته شده است. خدا هیچ امتی را دچار عذاب نکرده مگر هنگامی که به حق و حقوق برادران مستمندشان بی اعتنایی کرده اند.»

یا ابن جندب بلغ معاشر شیعتنا و قل لهم لا تذهبن بکم المذاهب فو الله لا تنال ولایتنا إلا بالورع و الاجتهاد فی الدنیا و مواساة الإخوان فی الله؛ ای پسر جندب، به شیعیان ما برسان و به آنها بگو: طرز فکرهای مختلف شما را به خود جذب نکنند؛ به خدا سوگند به ولایت ما نتوان دست یافت مگر با خویشتنداری، تلاش چشمگیر در دنیا، یاری کردن برادران با مال و جان خود به خاطر خدا و هر کس بر مردم ستم نماید، شیعه ما به شمار نیاید.» (تحف العقول، ص: ۳۰۳)

انتهای پیام/