سرمشق و الگویی برای پژوهشگران بومی ایران
ایسنا/یزد «حسین مسرت» پژوهشگر، نویسنده و فعال فرهنگی از «محمدسعید جانب اللهی» فرهنگ شناس و مردم شناس میبدی که ماندگارترین اثرش سلسله کتاب های «چهل گفتار در مردم شناسی میبد» است به عنوان کتاب الگو و سرمشق دیگر پژوهشگران بومی ایران یاد می کند.
«حسین مسرت» در گفت وگو با ایسنا در مورد این محقق و شخصیت فرهنگی که اکنون عضو هیئت علمی و نویسنده ی دانشنامه ی فرهنگ و مردم ایران است، می گوید: «گویا برخی ذاتا پژوهشگر به دنیا می آیند. هر چند سخن درستی نیست اما برخی از پژوهشگران کوشا و توانا مانند استاد ایرج افشار، استاد مرتضی فرهادی، استاد ابوالقاسم انجوی شیرازی و استاد محمدسعید جانب اللهی را که می بینید، به این سخن می رسید؛ آنان چنان روشمند، زیبا و استادانه به کار می پردازند که انگار از خردی زیر دست استادی زبردست، کرشمه های کار پژوهش را فرا گرفته اند.»
وی اضافه می کند: «سال هاست که استاد جانب اللهی بی هیچ چشم داشتی، فقط از روی عشق و علاقه به زاد و بوم و فرهنگ خود، خالصانه به پژوهش و گردآوری در فرهنگ و آیین های کهن دیار میبد که سر به آبشخور چندین هزار ساله دارد، سرگرم است و آن ها را به آسانی در دسترس همگان می گذارد. گواه این سخن نیز ایجاد چند وبلاگ، کانال و گروه در فضای مجازی در زمینه ی انسان شناسی و مردم شناسی دیار میبد است.»
مسرت در مورد زندگینامه این فرهنگ شناس برآمده از حاشیه کویر نیز خاطرنشان می کند: «محمدسعید جانب اللهی فیروزآبادی» فرزند محمد اسماعیل در سال ۱۳۲۱ هجری شمسی در فیروز آباد میبد به دنیا آمد، تحصیلات ابتدایی را در میبد و متوسطه را در یزد به پایان رساند. سپس راهی تهران شد و در سال ۱۳۴۱ موفق با گرفتن کارشناسی فلسفه و حکمت از دانشکدۀ الهیات دانشگاه تهران شد. وی پس از آن در مرکز مردم شناسی (میراث فرهنگی کنونی) به عنوان کارشناس مردم شناسی مشغول به کار شد و سپس در ۱۳۸۱ موفق به اخذ درجه ی کارشناسی ارشد مردم شناسی از دانشگاه آزاد تهران شد. »
وی با بیان این که زمینه های تخصصی استاد جانب اللهی، فرهنگ شناسی و مردم شناسی استان یزد به ویژه میبد است، می گوید: «از وی تاکنون بیش از ۳۰ مقاله در نشریه های گوناگون علمی و فرهنگی مانند پیام بهارستان، تحقیقات جغرافیایی، دانش های بومی ایران، فرهنگ مردم ایران و گلچرخ به چاپ رسیده است. جانب اللهی هم چنین سرپرستی چند طرح پژوهشی از جمله: «آب، مایۀ حیات»، «مردم نگاری مهریز»، «مردم شناسی خویشاوندی عشایر عرب شوش» و «فنآوری های تولید و مصرف انار در میبد» را بر عهده داشته است. »
این محقق فرهنگ عامه یزد، اثر ماندگار استاد جانب اللهی را سلسله کتاب های «چهل گفتار در مردم شناسی میبد» می خواند که تاکنون هشت دفتر آن چاپ شده و می تواند به عنوان کتاب الگو، سرمشق دیگر پژوهشگران بومی ایران قرار گیرد.
وی اشاره کوتاهی نیز به مقاله شناسی و نقش استاد در بازتاب فرهنگ ایران و میبد می کند و از جمله آثارش را ب‍ررس‍ی تطبیقی نظام های آبیاری سنتی در ح‍وزۀ کویر م‍رک‍زی ، پزشکی سنتی و عامیانۀ مردم ایران با نگاه مردم شناسی، چهل گفتار در مردم شناسی میبد(هر جلد برخوردار از موضوعی ویژه)، سفرنامه ی مردم شناختی سیستان و بلوچستان و نیز مردم شناسی تطبیقی یزد(در دست تدوین) که در بردارندۀ مردم شناسی بیش از ۱۰۰ شهر و روستای استان یزد با روش مقایسه و تطبیقی است، نام می برد.
مسرت در پایان هم برخی از گفتارهای میبدشناسی خلق شده توسط استاد جانب اللهی از جمله «شبکه های سنتی آبرسانی و نقش آن در مورفولوژی شهر میبد»، «شیوه های بهره برداری از سنگ ابزارها درصنایع سنتی میبد»، «قصۀ بچه های میبد»، «نظام تقسیم و حسابرسی و خرید و فروش آب در آبیاری سنتی میبد» و « نگاهی مردم شناختی به تفسیر خواجه رشیدالدین میبدی » یادنامۀ ابوالفضل رشیدالدین میبدی، ذکر می کند.
انتهای پیام
«حسین مسرت» در گفت وگو با ایسنا در مورد این محقق و شخصیت فرهنگی که اکنون عضو هیئت علمی و نویسنده ی دانشنامه ی فرهنگ و مردم ایران است، می گوید: «گویا برخی ذاتا پژوهشگر به دنیا می آیند. هر چند سخن درستی نیست اما برخی از پژوهشگران کوشا و توانا مانند استاد ایرج افشار، استاد مرتضی فرهادی، استاد ابوالقاسم انجوی شیرازی و استاد محمدسعید جانب اللهی را که می بینید، به این سخن می رسید؛ آنان چنان روشمند، زیبا و استادانه به کار می پردازند که انگار از خردی زیر دست استادی زبردست، کرشمه های کار پژوهش را فرا گرفته اند.»
وی اضافه می کند: «سال هاست که استاد جانب اللهی بی هیچ چشم داشتی، فقط از روی عشق و علاقه به زاد و بوم و فرهنگ خود، خالصانه به پژوهش و گردآوری در فرهنگ و آیین های کهن دیار میبد که سر به آبشخور چندین هزار ساله دارد، سرگرم است و آن ها را به آسانی در دسترس همگان می گذارد. گواه این سخن نیز ایجاد چند وبلاگ، کانال و گروه در فضای مجازی در زمینه ی انسان شناسی و مردم شناسی دیار میبد است.»
مسرت در مورد زندگینامه این فرهنگ شناس برآمده از حاشیه کویر نیز خاطرنشان می کند: «محمدسعید جانب اللهی فیروزآبادی» فرزند محمد اسماعیل در سال ۱۳۲۱ هجری شمسی در فیروز آباد میبد به دنیا آمد، تحصیلات ابتدایی را در میبد و متوسطه را در یزد به پایان رساند. سپس راهی تهران شد و در سال ۱۳۴۱ موفق با گرفتن کارشناسی فلسفه و حکمت از دانشکدۀ الهیات دانشگاه تهران شد. وی پس از آن در مرکز مردم شناسی (میراث فرهنگی کنونی) به عنوان کارشناس مردم شناسی مشغول به کار شد و سپس در ۱۳۸۱ موفق به اخذ درجه ی کارشناسی ارشد مردم شناسی از دانشگاه آزاد تهران شد. »
وی با بیان این که زمینه های تخصصی استاد جانب اللهی، فرهنگ شناسی و مردم شناسی استان یزد به ویژه میبد است، می گوید: «از وی تاکنون بیش از ۳۰ مقاله در نشریه های گوناگون علمی و فرهنگی مانند پیام بهارستان، تحقیقات جغرافیایی، دانش های بومی ایران، فرهنگ مردم ایران و گلچرخ به چاپ رسیده است. جانب اللهی هم چنین سرپرستی چند طرح پژوهشی از جمله: «آب، مایۀ حیات»، «مردم نگاری مهریز»، «مردم شناسی خویشاوندی عشایر عرب شوش» و «فنآوری های تولید و مصرف انار در میبد» را بر عهده داشته است. »
این محقق فرهنگ عامه یزد، اثر ماندگار استاد جانب اللهی را سلسله کتاب های «چهل گفتار در مردم شناسی میبد» می خواند که تاکنون هشت دفتر آن چاپ شده و می تواند به عنوان کتاب الگو، سرمشق دیگر پژوهشگران بومی ایران قرار گیرد.
وی اشاره کوتاهی نیز به مقاله شناسی و نقش استاد در بازتاب فرهنگ ایران و میبد می کند و از جمله آثارش را ب‍ررس‍ی تطبیقی نظام های آبیاری سنتی در ح‍وزۀ کویر م‍رک‍زی ، پزشکی سنتی و عامیانۀ مردم ایران با نگاه مردم شناسی، چهل گفتار در مردم شناسی میبد(هر جلد برخوردار از موضوعی ویژه)، سفرنامه ی مردم شناختی سیستان و بلوچستان و نیز مردم شناسی تطبیقی یزد(در دست تدوین) که در بردارندۀ مردم شناسی بیش از ۱۰۰ شهر و روستای استان یزد با روش مقایسه و تطبیقی است، نام می برد.
مسرت در پایان هم برخی از گفتارهای میبدشناسی خلق شده توسط استاد جانب اللهی از جمله «شبکه های سنتی آبرسانی و نقش آن در مورفولوژی شهر میبد»، «شیوه های بهره برداری از سنگ ابزارها درصنایع سنتی میبد»، «قصۀ بچه های میبد»، «نظام تقسیم و حسابرسی و خرید و فروش آب در آبیاری سنتی میبد» و « نگاهی مردم شناختی به تفسیر خواجه رشیدالدین میبدی » یادنامۀ ابوالفضل رشیدالدین میبدی، ذکر می کند.
انتهای پیام
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «سرمشق و الگویی برای پژوهشگران بومی ایران» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.