به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،امام زمان (عج) پس از شهادت پدر گرامیشان امام حسن عسکری (ع) در غیبت صغری به سر برد و در این مدت به واسطه چهار نائب خاص با شیعیان ارتباط داشت. با آغاز غیبت کبری در سال ۳۲۹ هجری قمری ارتباط مردم با امام زمان (عج) از راه نایبان خاص نیز پایان یافت.

بر اساس روایات حضرت مهدی موعود (عج) زنده است تا زمانی که به همراه حضرت عیسی (ع) ظهور کند.

از امام دوازدهم شیعیان احادیث زیادی به یادگار مانده است که در ادامه گزیده ای از آن را می خوانید.

گلچین احادیث امام زمان (عج)

حدیث اول

إنی أمان لأهل الأرض کما أن النجوم أمان لأهل السماء

من مایه امان اهل زمینم؛ چنان که ستارگان مایه امان اهل آسمان اند.

[ بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۳۸۰.]

حدیث دوم

ما ارغم أنف الشیطان بشی ء مثل الصلاة.

هیچ چیز مانند نماز، بینی شیطان را به خاک نمی مالد.

[ همان، ص ۱۸۲.]

حدیث سوم

لا یحل لأحد أن یتصرف فی مال غیره بغیر إذنه.

بر هیچ کس روا نیست که بدون اجازه دیگری در مال او تصرف کند.

[ وسائل الشیعة: ۱۷/۳۰۹/۴.]

حدیث چهارم

إنا غیر مهملین لمراعاتکم، و لاناسین لذکرکم، ولولا ذلک لنزل بکم اللأواء واصطلمکم الأعداء فاتقواالله جل جلاله.

ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی کنیم و شما را فراموش نمی کنیم، اگر جز این بود گرفتاری ها بر شما فرود می آمد و دشمنان، شما را ریشه کن می کردند پس تقوای خدای بزرگ را پیشه خود سازید.

[بحار الانوار ۵۳: ۱۷۵.]

حدیث پنجم

أما تعلمون أن الارض لا تخلو من حجة إما ظاهرا و إما مغمورا.

مگر نمی دانید که زمین، هرگز از حجت خالی نخواهد بود، آشکار یا غایب و پنهان.

[بحارالانوار، ۵۳: ۱۹۱.]

حدیث ششم

وأما الحوادث الواقعة فارجعوا فیها إلی رواة حدیثنا فإنهم حجتی علیکم و أنا حجه الله علیهم. حدیث

اما در رخدادهایی که پیش می آید به راویان احادیث ما مراجعه کنید، که آنان حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر آنانم.

[معجم احادیث المهدی علیه السلام، ج ۴، ص ۲۹۴.]

حدیث هفتم

و أما ظهور الفرج فإنه الی الله و کذب الوقاتون.

اما ظهور فرج مربوط به خداست و وقت تعیین کنندگان دروغ گفته اند.

[بحارالانوار ۵۳: ۱۸۱.]

حدیث هشتم

فاغلقوا أبواب السؤال عما لا یعنیکم و لا تتکلفوا علم ما قد کفیتم و أکثروا الدعاء بتعجیل الفرج فإن ذلک فرجکم.

درهای سوال از چیزهایی را که برای شما مفید نیست ببندید و خود را در مورد دانستن چیزهای غیرلازم به زحمت نیندازید، و درمورد تعجیل فرج زیاد دعا کنید زیرا که موجب فرج خواهدشد.

[بحارالانوار ۵۳: ۱۸۱.]

حدیث نهم

یا سیدی، متی یکون هذا الأمر؟ إذا حیل بینکم و بین سبیل الکعبة

امام مهدی علیه السلام در پاسخ به این پرسش علی بن مهزیار که: سرورم! این امر (ظهور) کی خواهد بود؟ فرمود: هرگاه راه کعبه بر شما بسته شود.

[نور الثقلین: ۵/۴۶۱/۴.]

حدیث دهم

عن حسن بن مثلة عن المهدی علیه السلام انه قال: من صلاها فکانما صلاها (هما) فی البیت العتیق.

حسن بن مثله (جمکرانی) از حضرت مهدی علیه السلام نقل می کند که امام علیه السلام (بعد از دستور ساختن مسجد جمکران) فرمود: کسی که در آن مسجد نماز بخواند همانند این است که در خانه عتیق (یعنی کعبه) نماز خوانده است.

[ مستدرک الوسائل، نشر مؤسسه آل البیت قم: ۳/۴۴۷]

حدیث یازدهم

عن الامام المهدی علیه السلام فی توقیعه الی محمد بن عثمان: و اکثروا الدعآء بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم.

حضرت مهدی علیه السلام در نامه مبارکش به سفیر خود محمد بن عثمان فرمود: برای تعجیل فرج زیاد دعا کنید، چون همین دعا موجب فرج است.

[منتخب الأثر، ص ۲۶۸.]

حدیث دوازدهم

الإمام المهدی علیه السلام لمحمد بن علی بن هلال الکرخی : یا محمد بن علی، تعالی الله عز و جل عما یصفون، سبحانه و بحمده، لیس نحن شرکاءه فی علمه، و لا فی قدرته.

امام مهدی علیه السلام به محمد بن علی بن هلال کرخی فرمود: ای محمد بن علی! خداوند عز و جل از آنچه در وصفش می گویند برتر است، پاک است و ستایش، همه از آن اوست. ما نه در علم او شریک او هستیم و نه در قدرتش.

[بحار الأنوار: ۲۵/۲۶۶/۹.]

حدیث سیزدهم

أنا بقیة الله فی أرضه، و المنتقم من أعدائه.

من بقیة الله (باقیمانده حجت های خدا) در زمینم و از دشمنان او انتقام می گیرم.

[کمال الدین: ۳۸۴ / ۱.]

حدیث چهاردهم

أما وجه الانتفاع بی فی غیبتی فکالانتفاع بالشمس إذا غیبها عن الأبصار السحاب، و إنی لأمان لأهل الأرض کما أن النجوم أمان لأهل السماء.

چگونگی بهره مند شدن از من در روزگار غیبتم همچون بهره مند شدن از خورشید است، آنگاه که در پس ابر از دیدگان پنهان می شود. من مایه امان زمینیانم همچنان که ستارگان مایه امان آسمانیان هستند.

[بحار الأنوار: ۵۲ / ۹۲ / ۷.]

حدیث پانزدهم

و أما ما سألت عنه من الثمار من أموالنا یمر به المار فیتناول منه و یأکل هل یحل له ذلک؟ فإنه یحل له أکله، و یحرم علیه حمله.

اما سوال کردی که شخصی به میوه جات اموال ما می گذرد و از آن برداشته و می خورد (حق الماره) آیا حلال است یا خیر؟ پاسخ این است خوردن برایش حلال است ولی بردن آن حرام است.

[بحارالانوار ۵۳: ۱۸۳.]

انتهای پیام/