به گزارش خبرگزاری تسنیم از چابهار؛ قصرقند، نگین بلوچستان، شهر قنات ها، باغ ها، آبشارها، قلعه ها، تاریخ و طبیعت را پیوند می دهد، در استانی که ۲۰ سال است درگیر یک خشکسالی همه جانبه و فراگیر شده، قصرقند یعنی قدرت خداوند در دل کویر بحران زده از خشکسالی.

بالاترین میزان آب زیرزمینی و رو زمینی را در استان زیان دیده از خشکسالی سیستان و بلوچستان دارد؛ در مرکز بلوچستان است، ۹۵ کیلومتری راسک مرکز شهرستان سرباز و ۶۰ کیلومتری نیکشهر، چندسالی ست شهرستان شده، ۶۲ هزار نفر جمعیت دارد و تشکیل شده از سه بخش مرکزی، تلنگ و ساربوک.

جاذبه هایش بی نظیر است، طبیعتش منحصر به فرد؛ سنگ نگاره های کاجو، کوه های چوپ چوک و کت، خانه های بوم گردی و آبشار کرگرو، درختان انار شیطان، سفال هلنچکان و کلک، قلعه های پگ، قصرقند و شارک، ۸ رشته قنات کنارهم و باغ ها و مزرعه ها، همه و همه جاذبه هایش هستند.

به مرکز شهرستان قصرقند می رسیم، شهر قصرقند، شمالش سنگ نگاره های کاجو، شگفت انگیز، قدمتش ماقبل اسلام است، می گویند انسان های اولیه آن ها را کنده کاری کرد ه اند تا باهم حرف بزنند، کنده کاری ها دو انسان ایستاده را نشان می دهد، مردم محلی روایت های مختلفی درباره اش نقل می کنند؛ چشم گردشگران و طبیعت گردان را می گیرد.

قصرقند دو کوه مهم دارد، چوپ چوک یا کله قندی نماد شهر و کت؛ کوه کت بیضی شکل است، مردم محلی به آن گپ می گویند.

کوه کله قندی

کوه کت

قبل از اینکه بخواهیم شهر قصرقند را ترک کنیم و آبادی های اطراف را ببینیم، بد نیست سری به قلعه قصرقند و هشت رشته قنات کنار هم شهر بزنیم، قلعه قصرقند برای دوره صفویه است، ثبت ملی شده و جزو قلعه های سه گانه قصرقند است، دوتای دیگرش، پگ در روستای پگ و شارک در بخش تلنگ، ۵۰ کیلومتری مرکز شهر.

قصرقند، شهر قنات هاست، حتی در اوج خشکسالی بلوچستان هم قنات ها جریان داشته اند و خیال کشاورزان راحت بود؛ قصرقند ۱۵۷ رشته قنات دارد، ۲۴ رشته فقط در مرکز شهرستان، مشهورترین ها ۸ رشته قنات کنار هم در شهر قصرقند؛ مدیکن، سوردو، رمضان کن، نوآباد، کرک‍دان، شوردو، استرآباد و محتاج کن، همه مجاور هم هستند، هرکدام قدمتی ۹۰۰ تا ۱۱۰۰ سال دارند، شگفت انگیز، دهانه ها کنارهم و آب ها کنارهم در فاصله های ۲۰ تا ۳۰ متری از دل زمین خارج می شوند، مشهورترین و پرآب ترینش کرکدان است، می گویند شتر با بارش در تونل های کرکدان رد می شود، پدر قنات ایران، پروفسور عبدالکریم بهنیا کارهای ثبت ملی اش را می کند، گفته شبیه این قنات را در اردکان یزد دیده است.

۳ کیلومتری شهر، روستا هلنچگان، مرکز سفال، معروفیت و قدمت سفال کلپورگان سراوان را ندارد ولی عالی ست، روستاییان با کوره های کوچک دست ساز به شیوه ای کاملا سنتی لیوان، پارچ، کوزه و بخوردان می سازند و در بازارهای محلی و شهرهای اطراف می فروشند، سوخت کوره ها هیزم است که روستاییان از اطراف جمع می کنند؛ ناگفته نماند در ۱۰ کیلومتری شهر قصرقند، کلک هم دیگر مرکز سفال قصرقند است.

۲۳ کیلومتری مرکز شهر، روستای کرگرو، بوم گردی هایش آرامش بخش است، صدای آبشار کرگور در بوم گردی ها می آید. ۲ کیلومتر مانده به گرکور درختان انار شیطان نمایان می شوند، ۵۰ درخت در ۴ ردیف منظم، شکوفه هایشان شبیه انار است ولی انار نمی دهند، محلی ها به آن ها انار شیطان می گویند.

قبل از خارج شدن از شهرستان بدنیست سری هم به یکی از رودخانه های مهم بلوچستان بزنید، رودخانه کاجو و سدش، زیردان؛ از کوه های اطراف ایرانشهر سرچشمه می گیرد و چشم امید خیلی از روستاییان است.

قصرقند، تاریخ و طبیعت را پیوند می دهند، قدرت خداوند را در طبیعت بحران دیده از خشکسالی بلوچستان نشان می دهد، شهرهای اطراف می گویند کشاورزان قصرقند طعم خشکسالی را نمی چشند؛ طبیعت و تاریخ را پیوند می دهد؛ حمیرا ریگی، سفیر ایران در کشور سلطنت نشین بروئنی، دومین سفیر زن تاریخ انقلاب و نخستین سفیر زن اهل سنت ایران تا چند صباحی پیش فرماندار این شهرستان بوده است.

سید امیرحسین عظیمی

انتهای پیام/