به گزارش خبرنگار مهر، موزه باستان شناسی در مینسک تنها موزه باستان شناسی در بلاروس است. بخش اصلی آن متشکل از چندین هزار اثر منحصربه فردی است که در مرکز شهر کشف شده اند. اینها نتایج سال ها تحقیقاتی هستند که از دهه ۳۰ آغاز شده و به کشف بقایای سازه هایی از پایتخت در روند حفاری های سال ۲۰۰۷ انجامیده است. امروزه این موزه بخشی از بازسازی فضای تاریخی آن زمان در سطحی بسیار بزرگ است.

افتتاح موزه باستان شناسی در روز ۱۵ آوریل (۲۶ فروردین) انجام شد. این تاریخ اتفاقی نیست، چرا که ۵۲۰ سال پیش در چنین روزی مینسک حق ماگدبورگ را بدست آورده بود. این نمایشگاه را در محل صومعه برناردینسکی سابق قرار داده اند. این ساختمان در سال ۲۰۱۴ حول محور اثر اصلی یعنی یادبود باستان شناسی اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم ساخته شد. در این مکان نمایشگاه های موقت برگزار می کردند، اما این بار به یک موزه دائم تبدیل شد.

برای مراسم افتتاحیه شخصیت هایی از مقامات دولتی، کشیش ها، نمایندگان، باستان شناسان، تاریخدانان، کارمندان موزه و هنرمندانی که در ایجاد این نمایشگاه مشارکت کردند و همچنین جمعی از شهروندان حضور داشتند.

ویتالینا رودیکووا، رئیس مرکز فرهنگ کمیته اجرایی شهر مینسک گفت: «اطمینان دارم که این موزه، مکانی برای جذب ساکنین شهر مینسک و میهمانان آن خواهد بود».

والری وارونتسکی و میخائیل میلووانوف، نمایندگان کمیسیون دائم امور بین الملل اتاق نمایندگان مجمع ملی جمهوری بلاروس به حضار تبریک گفته و به این موضوع اشاره کردند که حفظ تاریخ و سنت های اجداد برای نسل های آینده تا چه اندازه دارای اهمیت است.

در طبقه بالای این موزه یک شهر با سوژه های تاریخی تعبیه شده است. در اینجا می توان پاهای ماموت و دندان فیل جنگلی را دید که بقایای آنها در سال های ۲۰۰۸-۲۰۰۷ در روند کارهای ساخت و ساز در شهر کشف شده بود. می توان نظری به اشیای باستان شناسی قرن های دهم تا سیزدهم، همچون ظرف ها، مهرهای تجاری، زیورآلات زنانه، چاقوها و غیره افکند. ماکتی از قلعه قدیمی ساخته شده است که این امکان را می دهد تا به بررسی این موضوع بپردازیم که مردم از قرن یازدهم در مینسک چطور می زیسته اند.

«تاریخ نگار مینسک» به صورت الکترونیکی توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند. در این کتاب تمام مواردی که در تاریخ نگارها از سال ۱۰۶۷ از مینسک یاد شده، گردآوری شده است.

از پله ها به طبقه پایین که می رویم، می توان ویژگی های شکل گیری لایه فرهنگی مینسک در قرن های یازدهم تا نوزدهم را مشاهده کرد: دیواری از خندق باستانی به جا مانده از قدیم از جمله آن هاست. در این سالن امور تجاری، کارگاه های حرفه ها، مهمانخانه، نانوایی و غیره دیده می شود. مانکن هایی نیز به عنوان ساکنین شهر در آن قرار دارند. برخی از آنها بر اساس سیمای انسان های واقعی اواخر قرن شانزدهم تا اوایل قرن هفدهم ساخته شده اند. کارشناسان مردم شناسی انستیتوی تاریخ آکادمی علوم بلاروس، ویژگی هایی از مردان و زنانی را توصیف کرده اند که بقایای آنها به هنگام حفاری های محدوده کلیسای پتروپاولوفسکی یافت شده بود.

در این مرکز بسیاری از مصالح ساختمانی و سرامیک قرن های گذشته به نمایش گذاشته شده است.

گالینا لادیسووا، رئیس موزه تاریخ شهر مینسک تاکیدکرد که این نمایشگاه نتیجه سال ها تحقیقات تاریخی در شهر مینسک است که از دهه ۳۰ قرن بیستم آغاز شده و در دهه های ۵۰ تا ۸۰ ادامه پیدا کرده اند. تمام اشیای فرهنگ مادی یافت شده توسط باستان شناسان، مدت ها مورد مرمت قرار گرفته اند. این نمایشگاه با تلاش طاقت فرسای تعداد زیادی از افراد ایجاد شده است. نقشه های شهر مینسک، بازی های رسانه ای، پروژکتور ۳D و غیره، از دیگر بخشهای تکمیل کننده این موزه هستند.

رایزنی فرهنگی سفارت ایران در بلاروس این مطلب را در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد.