به گزارش مشرق، حسن رحیم پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی به مناسبت چهلمین سالگشت تاسیس شورای عالی انقلاب فرهنگی پاسخ به چند پرسش را در توییتر منتشر کرد.

س ) فرمان شورای عالی انقلاب فرهنگی در دست کیست؟ چه کسی پاسخگوست و از چه کسی باید مطالبه کرد؟

ج ) نمیدانم چه کسی پاسخگوست اما می دانم که رئیس شورا، در همه دوره ها رؤسای جمهورند.

همه چیز در کنترل آنهاست، اجرا کنند یا نکنند و چگونه؟ گاه مصوباتی که به ریاست خودشان در شورا تصویب شده، ابلاغ یا اجرا نشده، بگذریم از صدور دستوراتی برخلاف مصوبات شورا به نهادهای اجرایی، دور زدن شورا و منع آن از ورود به برخی حوزه های مهم فرهنگی و آموزشی کشور، با آنکه قانونا وظیفه شوراست. به گمانم تنها اختیار اجرایی باقیمانده در دست شورا، رای گیری برای رؤسای دانشگاه ها بود که گرچه بدون استثنا و چالش، رؤسای پیشنهادی دولت ها عینا تایید میشدند، اما این اختیار نیز در این دوره از صحن شورا سلب شد و باید گفت این یکی رئیس، رکورد زد.

س)اعضای حقوقی شورا مگر تابع دولت ها هستند؟

ج)اکثریت اعضای شورا انقلاب فرهنگی،اعضای حقوقی اند و اکثر اعضای حقوقی نیز تقریبا با هر انتخابات، تغییر می کنند و در نتیجه سازمان هم تغییر جهت میدهد و معمولا بله، تابع رئیس جمهور هر دوره اند و دست کم در برابر اظهارات رئیس، هرچه گفت، سکوت می کنند.

شورا معمولا و عملا در چهارچوب اراده رؤسای جمهور پیش رفته و رویکرد جلسات و مصوبات غالبا منفعلانه و در حد تغییرات در جمله بندی و انشاء عبارات است، به ویژه اعضا حقوقی که محذوریت آیین کارگزاری دارند.

علاوه بر دست کم۱۲ عضو شورا که منصوب مستقیم رئیس جمهور هر دوره و تابع دولت وقت هستند

تقریبا سایر اعضای حقوقی نیز به دلائلی چون وابستگی بودجه و سایر نیازمندی ها، اجازه یا انگیزه برای نقد یا ایستادگی در برابر اراده دولتی حاکم ندارند. دبیر شورا نیز منصوب رئیس جمهور و در همه چیز حتی اعلام دستور جلسات و تنظیم صورت جلسات، باید از رئیسی اجازه بگیرد که بدون الزام به مشورت، شخصا تصمیم می گیرد چه موضوعی در دستور کار شورا باشد یا نباشد. نمایندگان مجلس در شورا و رؤسای مجلس نیز در هر انتخابات تغییر می کنند و اینست که تقریبا ثبات تصمیم سازی در سیاستگزاری های شورا، ضمانتی ندارد به نحوی که روحیات شخصی رؤسای دولت ها در جهت گیری مصوبات

شورا تاثیر دارد و مصوبه ای در دوره یک رئیس جمهور ممکن است در دوره دیگری رای نیاورد و یا اصلا در دستور کار قرار نگیرد. حتی بسته به اینکه رئیس جلسه درآن روز چه کسی باشد، جهت و سرعت شورا و مصوبات و خروجی آن متفاوت می شود و البته درهمه شوراها این وضع، تاحدی طبیعی است.

این فقدان انسجام فکر و اراده در شورا باعث شده علیرغم فلسفه وجودیش، نتواند نقش یک قرارگاه برای اصلاحات بزرگ و تداوم انقلاب فرهنگی را ایفا کند گرچه این شورا به رغم همه سیاه نمایی ها، مصوبات عالی،کم نداشته است. بنیانگذار این نظام و انقلاب،امام خمینی است. ایشان سران قوا و همه نهادهای اصلی علمی و فرهنگی کشور را وارد شورا کرد تا کل ظرفیت اجرایی، قانون گذاری و قضایی کشور، منسجم و با اجماع حداکثری، بر هندسه فرهنگی کشور، نظارت و مدیریت کنند و پاسخگو نیز باشند اما کسانی در حاکمیت همواره خواسته اند این شوری و بلکه همه شوراها را تشریفاتی کنند و تا حدی موفق شده اند.