به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «دعای سحر» یکی از دعاهای عظیم الشأنی است که از امام رضا علیه السلام روایت شده و آن حضرت فرموده است: این دعا، دعایی است که امام باقر علیه السلام در سحرهای ماه رمضان می خواند.

در عین حال یکی از آثار فاخر و ارزشمند امام خمینی (ره) «شرح دعای سحر» است؛ اثری که امام خمینی (ره) آن را در حدود ۲۷ سالگی خود تألیف کرده و نشان از دانش و عرفان والای ایشان از دوران جوانی دارد.

خبرگزاری تسنیم به منظور آشنایی بیشتر مخاطبان با مفاهیم و مضامین والای دعای سحر که خواندن آن در سحرهای ماه رمضان توصیه شده، به بررسی بخش ها و نکاتی از امام خمینی (ره) درباره این دعای ارزشمند و والا پرداخته است.

نکات مهم فراز شانزدهم از این دعای شریف را می خوانیم:

اللٰهم إنی أسألک من سلطانک بأدومه وکل سلطانک دائم، اللٰهم إنی أسألک بسلطانک کله

پروردگارا، از تو درخواست می کنم به پایدارترین مقام سلطنتت و تمام سلطنت تو همیشگی است. بارالها، از تو به همه سلطنتت درخواست می کنم.

سلطنت مطلق در تمام مراتب غیب و شهود هستی از آن اوست و در قیامت کبری خوب آشکار می شود: «لمن الملک الیوم؛ لله الواحد القهار؛ امروز فرمانروایی از آن کیست؟ از آن خداوند یگانه قهار».

ممکنات از جهت انتسابشان به خود هیچ گونه سلطنتی ندارند: «إن هی الا اسماء سمیتموها انتم وآبائکم. ما انزل الله بها من سلطان؛ این ها جز نام هایی نیست که شما و پدرانتان اسم گذاری کرده اید، خداوند برای آن دلیلی فرو نفرستاده است»، ولی به اعتبار انتسابشان به حق از مراتب سلطنت حق شمرده می شوند.

پس، پادشاهی خداوند ابدی است و کسی که تحت حکمرانی اوست از بین رفتنی و نابود است؛ چنان که فیض قدیم ازلی است، ولی فیض گیرنده حادث است.

انتهای پیام/