به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، خورشیدگرفتگی در کنار سایر پدیده های طبیعی مثل ماه گرفتگی، سیل و زلزله یکی از آیات الهی در بستر عالم است. آموزه های اسلام حاکی از آن است که باید به این پدیده ها با دیده عبرت نگریست؛ از این رو یکی از تکالیف واجب در این پدیده ها، خواندن «نماز آیات» است که دارای احکام جداگانه ای هستند. خود عنوان «نماز آیات» گویای آن است که خداوند اصرار دارد با «نگاه آیاتی» به این رویدادها نگریسته شود. اما «آیات» به چه معناست و چگونه می توان با این نوع منظر به مسئله خورشیدگرفتگی و این دست از نشانه های الهی پرداخت؟

جواد مهرپویان محقق و پژوهشگر مهدویت در گفت وگو با تسنیم معتقد است «آیات» به معنای نشانه ای از آینده است که خداوند در قالب ماجراهای کوچکتری در زمان فعلی قرار می دهد. در واقع با شناخت کامل آیات الهی می توان به فهمی از آینده دست یافت.

وی که پیش از این پژوهشی با عنوان «حج، تصویر برنامه خدا برای آینده بشریت» ارائه داده بود، در این باره افزود: «آیه» چندین معنا در قرآن دارد که بیشترین مورد استفاده اش به معنای «نشانه یک موضوع مهم» است، نشانه ای که خصوصیات اصلی خود را همراه دارد؛ در ماجرای عزیر پیامبر در قرآن می خوانیم ایشان از روستایی عبور می کرد و دید همه مرده اند. به خداوند عرضه داشت «أنی یحیی هذه الله بعد موتها؛ چطور این ها را پس از مرگشان زنده می کنی؟ در ادامه آیه این طور آمده است: «فأماته الله مائة عام ثم بعثه؛ پس خداوند، او را [به مدت] صد سال میراند. آنگاه او را برانگیخت» اینجا خداوند مفهوم «بعث» را به کار می برد و می فرماید «ثم بعثه» او را مبعوث می کند.

مهرپویان با اشاره به اینکه «بعث» موضوعی دنیایی نیست بلکه موضوعی است که در آینده رخ می دهد، گفت: مسئله «بعث» حداقل در دوران رجعت و در حد وسیعتر در قیامت رخ می دهد. حالا خداوند این اتفاق از سنخ آینده را در دنیا برای عزیر واقع می کند و در همین راستا خطاب به ایشان می فرماید ماجرای تو را آیه قرار دادیم. «لنجعلک آیة للناس» یعنی یک مفهومی را که مربوط به آینده است در زمان تو و در دنیا قرار دادیم. بنابراین مفهوم آیه در قرآن یعنی «نشانه ای از موضوعی بزرگ که اصلش دنیایی نیست، روال نیست بلکه موضوعی در نظام خداوندی است که حالا در قالبی قابل فهم و مطالعه در معرض انسان ها قرار می گیرد تا انسان ها از آن درس بگیرند و رفتار صحیح و مناسب در پیش بگیرند.» حال با این تعریف، مسئله «خورشیدگرفتگی» به عنوان آیه ای الهی از این منظر قابل مطالعه است.

این پژوهشگر دینی با طرح این سؤال که باید دید این رویداد طبیعی را که خداوند هر از گاهی در بستر دنیا قرار می دهد، چه درس یا عبرتی را از آینده به بشریت یادآور می کند، گفت: در روایات مهدویت می خوانیم ماه گرفتگی و خورشیدگرفتگی دو نشانه از امر ظهور است به گونه ای که چنین حادثه ای (و با آن کیفیت) از زمانی که آدم علیه السلام به زمین هبوط کرده است اتفاق نیفتاده است و در این هنگام محاسبات منجمان از درجه اعتبار ساقط می شود؛ آیتان بین یدی هذا الأمر خسوف القمر لخمس و خسوف الشمس لخمس عشرة و لم یکن ذلک منذ هبط آدم ع إلی الأرض و عند ذلک سقط حساب المنجمین.» بنابراین مسئله خورشیدگرفتگی آیه ای از بخشی از دوران آخرالزمان است.

وی افزود: در آیات ۶ تا ۹ سوره قیامت درباره خسوف می خوانیم: «یسئل أیان یوم القیامة»، «فإذا برق البصر»، «و خسف القمر» می پرسد: «روزر ستاخیز چه وقت است؟، پس آنگاه که دیده خیره شود و ماه در خسوف رود.» بنابراین مسئله خسوف نشانه ای از روز قیامت است.

انتهای پیام/