به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، همه زندگیشان در یک اتاق کوچک ۱۲ متری است. اتاقی تاریک که دیوارهایش از گل است. ساکنان این خانه آرزو دارند در خانه ای بزرگتر زندگی کنند و اینکه مجبور نباشند تمام اعضای خانواده در همین یک اتاق زندگی کنند.

داستان زندگی محمد به همراه ۵ نفر از اعضای خانواده اش در یک اتاق ۱۲ متری روایت تازه ای نیست. روایت محرومیت در گوشه ای از این سرزمین است که با وجود داشتن ثروت های طبیعی باز هم دیده می شوند افرادی که باید در فقر به سر ببرند.

ساختمان های سربه فلک کشیده و پر زرق و برق، ماشین های لوکس و سفرهای خارجه شاید آرزوی کودکان و نوجوانان این دوران باشد اما در زیر آسمان شهر در یکی از روستاهای مرزی زیرکوه روستایی که آوازه و سرسبزی و تفرجگاهش مشهور است برخی از خانواده ها هستند که در سکوت محرومیت روز را به شب رسانده و کسی از مشکلات آنها خبر ندارد و حالی از آنها پرسیده نمی شود.

سرزده به روستای تجنود می رویم روستایی سرسبز در قاینات که زیبایی چشم نوازی دارد. در میان درختان و آب های روان سراغ خانه محمد را از اهالی می گیریم.

آری در روستای تجنود خانواده ای با پنج نفر جمعیت در یک خانه گلی ۱۲ متری روزگار می گذرانند و داشتن یک سرپناه بزرگتر و حوض و درخت و حیاط حسرت و آرزوی فرزندان این خانواده است.

در روستای تجنود پسری زندگی می کند که دوست دارد خانه بزرگ داشته باشند خانه ای پر درخت که گاز داشته باشد و سرویس بهداشتی و حمام و حداقل های زندگی را داشته باشد.

و این است آرزوی بزرگ و دست نیافتنی کودکی که با خانواده ۵ نفره در اتاقی ۱۲ متری زندگی می کند و چشم انتظار کمک خیران است تا آرزوی دست نیافتنی اش روزی به واقعیت تدبیل شود.

انتهای پیام/۲۵۴/ ع