ایسنا/اصفهان نویسندۀ کتاب «ارادتمند؛ هیچ» از والدین خواست که در حضور کودکان و نوجوانان از ویروس کرونا، هیولا نسازند و به معلمان نیز توصیه کرد آموزش مجازی را به بمباران مجازی تبدیل نکنند.

مهدی باتقوا که چندین داستان، ویژۀ گروه سنی کودک و نوجوان نوشته و ترجمه کرده، در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: زندگی مجموعه ای از تلخی ها و شیرینی هاست و وقتی همۀ این پستی ها و بلندی ها کنار هم جمع شد، زندگی شکل می گیرد؛ بنابراین اگر بتوانم به کودکان و نوجوانان توصیه ای کنم، می گویم از کوچک ترین لحظات زندگی تان هم برای لذت بردن استفاده کنید.

وی ادامه داد: شاید بچه ها فکر کنند مگر می شود از شرایط سخت هم لذت برد؟ آن ها را ارجاع می دهم به خواندن خاطرات رزمندگان در طول هشت سال جنگ تحمیلی و انفجار و کشت و کشتار تا ببینند چطور می توان وسط آشوب خندید و خوش بود و مرگ را مسخره کرد.

نویسندۀ کتاب «ارادتمند؛ هیچ» تصریح کرد: روزهایی که کشور ما درگیر ویروس کروناست، روزهای خاصی است که ما قبلا تجربۀ مواجهه با آن را نداشته ایم اما یادمان باشد که هر حادثه ای یک بخش فرصت دارد و یک بخش تهدید.

باتقوا با اشاره به فرصت هایی که کرونا در اختیار ما قرار داده گفت: ما این روزها فرصت داریم در خانه بمانیم، با خانواده خود تنها باشیم، در تنهایی کتاب بخوانیم، مطلب بنویسیم و مهم تر از همه به خودمان فکر کنیم.

وی با خوانش بیتی از مولوی، خطاب به والدین اظهار کرد: پدر و مادرهای گرامی؛ «چون که با کودک سر و کارت فتاد/هم زبان کودکی باید گشاد.» حواستان باشد که حین تحلیل ها، اخبار گوش دادن ها و غول ساختن از مشکلات و مسائل، بچه ها به شما گوش می دهند. شاید دهانشان بسته باشد اما چشم و گوششان باز است و باید مواظب باشیم که پیش آن ها کرونا را یک غول زشت جلوه ندهیم و در برابر آن اظهار ترس نکنیم.

این نویسنده اهمیت توجه به نوجوانان را نیز یادآور شد و خاطرنشان کرد: فرزندان ما در سن نوجوانی بدون کمک گرفتن از دیگران برای خودشان مسائل را تحلیل می کنند و تصمیمات خود را با والدین در میان نمی گذارند. اگر در کودکی از خودمان تصویر ذهنی یک قهرمان و کسی که همیشه می توان روی او حساب کرد در ذهنشان ساخته باشیم، در شرایط سخت خیالشان راحت است که می توانند روی پدر و مادرشان حساب کنند و خود را در مقابل کوه مشکلات تنها نمی بینند.

باتقوا هشدار داد: اغلب خانواده های ما تک فرزند هستند و کودکان و نوجوانان در تنهایی بزرگ شده اند. اگر والدین در این شرایط آن ها را تنها بگذارند در حقشان خیانت مضاعف کرده اند. نقش آن ها در این روزها و در قبال کودکانشان بسیار پررنگ است. باید به بچه ها بگویند که تهدید هست اما زندگی جریان دارد و دوران سخت بالاخره تمام می شود.

وی افزود: ممکن است پدر و مادرها با خودشان بگویند که حرف ما مهم نیست و کسی به آن گوش نمی کند؛ شاید برای بقیه این طور باشد اما برای بچه ها مهم ترین تحلیل، تحلیل والدین است پس سعی کنیم خوب مسائل را تحلیل کنیم. اگر آن ها را بترسانیم به جادۀ ترس و اضطراب واردشان می کنیم؛ جاده ای که مقصد خوشی ندارد.

نویسندۀ کتاب «فیلم سیم نمایی» تأکید کرد: نگاه صفر و صدی در شرایط بحرانی خوب نیست. باید تمرین کنیم که نگاه خاکستری داشته باشیم و لابه لای زشتی های کرونا، زیبایی های زندگی را هم ببینیم. باید اجازه بدهیم بچه ها از کنار والدین بودن لذت ببرند، خلوتشان را با چیزهای خوب پر کنند و بدانند که پدر و مادر پناهگاه آن ها هستند.

باتقوا پیشنهاد داد که پدر و مادرها در این شرایط از فرزندان خود نظرخواهی کنند، تحلیل آن ها را از ذهنشان بیرون بکشند و به هیچ وجه تنهایشان نگذارند.

وی دربارۀ آسیب های آموزش مجازی نیز گفت: متأسفانه برخی از معلمان ما به ویژه معلمان مدارس غیرانتفاعی با شروع بحث آموزش مجازی در کورس رقابت افتاده اند و تند تند از روی تکالیف عکس می گیرند و برای والدین می فرستند.

این نویسنده تصریح کرد: چرا باید در این شرایط بچه ها را بمباران تکلیف کنیم؟ چرا پدر و مادرهای ما باید در کنار استرس ها و مشکلات دیگر، نگرانی انجام این تکلیف های بسیار را داشته باشند؟ مگر چند درصد از والدین ما با علوم و ریاضی آشنایی دارند که بتوانند کار یک معلم را در خانه انجام بدهند؟ از معلمان عزیز می خواهم که رقابت با یکدیگر را کنار بگذارند و به فکر آرامش والدین و دانش آموزان باشند.

انتهای پیام