پای درد دل مردم محروم روستای «خواشت»؛ مردمانی که حتی آب لوله کشی هم ندارند
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، در عصری که در اصطلاح عامیانه علم به سرعت نور در حال پیشرفت است و دنیا همچون دهکده ای کوچک تشبیه می شود هنوز مردمانی در روستاهای استان کردستان وجود دارند که از ابتدایی ترین حقوق شهروندی خود محروم هستند.
«خواشت» روستایی از توابع بخش کلاترزان و در فاصله ۸۰ کیلومتری شهرستان سنندج قرار گرفته، مردمان سختکوش این روستا با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند و هنوز که هنوز است از لوله کشی آب محرومند و مجبورند برای استفاده از آب برای شستشو و هر چیز دیگری از آب چشمه استفاده کنند.
گرچه در چند سال اخیر اجرای طرح عمرانی هادی روستایی با هدف رفع مشکلات مردم روستا و جلوگیری از مهاجرت روستاییان و ایجاد حاشیه نشینی در شهرها در برخی از روستاها اجرا شده اما به گفته اهالی محل هنوز این طرح در روستای «خواشت» اجرا نشده است.
محروم بودن از آب لوله کشی و هرگونه مکان تفریحی و فضای آموزشی، فرهنگی، درمانی، هنری و گاز زندگی را به کام مردم روستای «خواشت» تلخ کرده و علی رغم بازیدهای مختلف و وعده و عیدهای فراوان مسئولان، تاکنون اقدامی عملی برای حل مشکلات این روستانشینان انجام نشده و به همین دلیل جمعیت روستا کاهش یافته و اکثر اهالی محل به شهرهای سنندج و مریوان مهاجرت کرده اند.
پس از تماس برخی از جوانان روستای خواشت با خبرگزاری تسنیم، خبرنگار این رسانه به روستا اعزام شد تا مشکلات و مطالبات روستانشینان را به گوش مسئولان برساند تا بلکه برای محض رضای خدا به روستانشینان محروم از امکانات اولیه زندگی کمکی کنند.
مردم روستای «خواشت» از آب لوله کشی و گاز محرومند
«محمد رستمی» یکی از اهالی روستای «خواشت» که پیرمردی سالخورده است، به خبرنگار تسنیم گفت: در گذشته دامداری و دامپروری رونق فراوانی داشت اما با بالا رفتن سنم توانایی نگهداری از دام را نداشته و برای تأمین هزینه های زندگی به کشاورزی روی آورده ام اما با مشکل آب مواجه هستیم.
وی افزود: اکثر جوانان و خانواده های روستا به دلیل نبود شغل، امکانات مناسب و تحصیل فرزندانشان به شهرها مهاجرت کردند و روستا کم کم درحال خالی شدن داست.
رستمی گفت: امروزه آب لوله کشی و گاز یکی از ضروریات زندگی بشمار می رود اما متأسفانه مردم «خواشت» از آن محرومند و آب آشامیدنی خود را از چشمه های اطراف تأمین می کنند؛ هنوز طرح هادی در این روستا اجرا نشده و جاده هم وضعیت مناسبی ندارد.
«هیچ» مسئولی پاسخگوی مشکلات مردم «خواشت» نیست؛ نمایندگان مجلس هم فقط در ایام انتخابات حاضرند
ج.ر یکی دیگر از اهالی روستای «خواشت» که به نمایندگی از مردم صحبت می کرد، به خبرنگار تسنیم گفت: متأسفانه هیچ مسئولی به مشکلات ما روستانشینان توجه نمی کند؛ نمایندگان مجلس فقط در ایام انتخابات به روستا می آیند و کلی وعده و عید دروغ سر می دهند و بعد از آن پشت سر خود را هم نگاه نمی کنند.
وی می گوید: متأسفانه مسئولان به گفته های ما در خصوص آب توجهی نمی کنند و ناچاریم روزی چند بار برای تهیه آب به چشمه های اطراف روستا برویم.
مدیران استانی تنها یک شب فرزندانشان را به روستای ما بیاورند
یکی از جوانان روستای خواشت که از نبود امکانات ورزشی، تفریحی و آموزشی در روستا نگران بوده، به خبرنگار تسنیم می گوید: مدیران استانی تنها یک شب فرزندانشان را به روستای ما بیاورند و برای خوابیدن شب میهمان خانه های کاه و گلی باشند.
وی افزود: امکان ندارد مسئولان و فرزندانشان بتوانند تنها برای یک شب در این روستا و خانه هایی که فرزندان خواشت در آن می خوابند حتی برای ساعتی استراحت کنند.
یکی دیگر از اهالی روستا در گفت و گو با خبرنگار تسنیم با ابراز گله مندی از بی توجهی مسئولان و نبود آب لوله کشی اظهار می کند: این رنج ما برای آبرسانی نه تنها در شأن کل کشور نیست بلکه در شأن استانی با این همه منابع آبی نیز نیست
وی می افزاید: مسئولان و افراد زیادی برای بازدید و دیدن محرومیت ما از نزدیک، به روستا آمده اند؛ هر کس که فکرش را بکنید آمده اما تنها وعده های پوشالی چیزی به ما نرسیده است.
پیگیری خبرنگار تسنیم از گفته ساکنان روستا، نشان داد که مردم روستای «خواشت» با مشکلات عدیده مواجه و روزانه برای تهیه آب، دبه به دست به اطراف چشمه روستا می روند.
عملیات لوله کشی آب آشامیدنی روستای «خواشت» پس از گذشت ۶ سال تمام نشده است
دهیار روستای «خواشت» در گفت وگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: مردمان این روستا با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند و متأسفانه از امکانات اولیه زندگی، آب لوله کشی، نعمت گاز، معلم و جاده مناسب محرومند.
حکمت رستمی افزود: عمده کار و فعالیت اهالی روستا با ۵۰ خانوار کشاورزی است که با آغاز فصل سرما به دلیل نبود امکانات به شهر مهاجرت کرده و تنها ۶ خانوار با ۱۲ نفر سالمند در روستا می ماند و مجدادا در فصل بهار باز خواهند گشت.
وی گفت: به دلیل مهاجرت روستانشینان به شهرها، در فصل های سرد سال مدرسه ۲ کلاسه خواشت دانش آموز و معلم ندارد و در حال حاضر «تلفن و برق» تنها امکانات موجود روستا است.
دهیار روستای «خواشت» با اشاره به مشکل آب شرب در روستا خاطرنشان کرد: عملیات لوله کشی آب آشامیدنی هنوز پس از گذشت ۶ سال تاکنون تمام نشده؛ مردم روستا در فصل تابستان با نبود آب مواجه اند اما در فصل های سرد سال به دلیل جمعیت کم، آب چشمه موجود تا حدی کفایت می کند.
رستمی با ابراز گله مندی از وعده های پوچ مسئولان گفت: علی رغم اینکه روستاهای اطراف از نعمت گاز برخوردارند اما مردم خواشت کماکان با مشکل بهداشت، جاده خاکی و پرمخاطره و نبود گاز دست و پنجه نرم می کنند و بازدیدهای مختلف مسئولان هیچ تأثیری در وضعیت روستا نداشته و وعده آنها در حد شعار باقی مانده است.
وی بیکاری، کمبود درآمد و نبود امکانات اولیه زندگی را عامل اصلی مهاجرت اهالی خواشت به شهرها عنوان کرد و افزود: این روستا از ظرفیت و پتانسیل خاصی برای دامداری و گاوداری برخوردار است اما متأسفانه اداره منابع طبیعی استان با تغییر کاربری زمین های دیم مخالفت کرده و اهالی برای یافتن شغل مناسب و کسب درآمد راهی شهرها شده اند.
دهیار روستای «خواشت» به وجود گونه های متعدد جانوری در منطقه اشاره کرد و گفت: با آغاز فصل سرما شکارچیان به این روستا آمده و با شکار بی رویه آنان، گونه های جانوری در معرض خطر انقراض قرار گرفته و این موضوع چند بار به محیط زیست گزارش شده اما پاسخگو نیستند و تاکنون هیچ گونه برخورد و اقدامی در این خصوص انجام نشده است.
رستمی تاکید کرد: بازهم از مسئولان درخواست می کنیم که به فکر حل مشکلات مردم روستای خواشت باشند.
هشدار متروکه شدن روستاهای کردستان؛ مسئولان گامی بردارند
«سعید سجادی» کارشناس برنامه ریزی روستایی با اشاره به مشکلات موجود در روستاها در گفت وگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: روستاهای زیر ۲۰ خانوار در کردستان از تمام زیرساخت های حداقلی برای ایجاد سکونت گاه قابل زیست به دور مانده و فاقد هرگونه طرح های مطالعاتی و اجرایی همچون طرح هادی هستند.
وی عدم صرفه اقتصادی را مهمترین دلیل مشکلات موجود در روستاها بیان کرد و افزود: در روستاهای کوچکی همچون «خواشت» نه دولت هزینه ها را متقبل می کند و نه مردمان محلی توانایی اقتصادی تأسیس چنین زیر ساخت هایی را دارند.
این کارشناس برنامه ریزی روستایی ادامه داد: اگر صرفا از زاویه اقتصادی به این مشکلات نگریسته شود، نبود زیر ساخت در روستاهایی همچون «خواشت» بر اساس اصول اقتصادی (هزینه، فایده) منطقی به نظر می رسد اما نکته مهم اینجاست که در مباحث آمایش سرزمینی و توسعه پایدار منطقه ای تمامی متغییرهای اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، کالبدی و زیست محیطی باید با هم در نظر گرفته شوند.
وی به راه های احیای فضای روستایی اشاره کرد و گفت: شناخت ظرفیت های بالقوه و بالفعل روستاهای کم جمعیت در چارچوب آمایش سرزمینی و با مطالعات علمی دقیق می تواند نگاه ها را تغییر داده و در جهت به کارگیری این ظرفیت ها موثر واقع شود.
سجادی یادآور شد: زمانیکه ظرفیت های موجود در هر روستا مشخص شوند، می توان بر اساس آنها تصمیم گیری و برنامه ریزی کرد و با استفاده از پتانسیل ها و مدیریت و برنامه ریزی صحیح، به این سکونتگاه ها حیات دوباره داد.
وی اظهار کرد: روستای خواشت بر اساس سرشماری عمومی نفوس مسکن سال ۱۳۸۵؛ ۸۸ نفر جمعیت داشته که این آمار در سال ۱۳۹۵ به ۴۲ نفر کاهش پیدا کرد و انتظار می رود مسئولان به دلیل جاذبه های گردشگری، بافت و قدمت روستا، گامی موثر در جهت جلوگیری از متروکه شدن این روستا و ثبت بافت با ارزش آن در فهرست آثار ملی و تبدیل آن به یک مقصد گردشگری بردارند.
تحصیل دانش آموزان روستایی همچنان در کانکس!
رئیس آموزش وپرورش منطقه کلاترزان در پاسخ به گله مندی دهیار روستای «خواشت» مبنی بر تعطیلی مدرسه و آوارگی دانش آموزان به خبرنگار تسنیم گفت: روستای خواشت از لحاظ جمعیت کاهش یافته و تنها یک دانش آموز دارد و با درخواست انتقال معلم برای آموزش یک نفر به روستا موافقت نشد و این دانش آموز برای ثبت نام و ادامه تحصیل به ناحیه منفصل شهری ننله منتقل شد!
ناصر شفیعی افزود: در حال حاضر روستا فاقد معلم است و اگر تعداد دانش آموزان روستا افزایش یابد قطعا معلمی را به این روستا اختصاص خواهیم داد.
وی با اشاره به اینکه در دو سال گذشته با کمک خیرین، ۷ مدرسه در سطح منطقه احداث شد، گفت: در حال حاضر ۵ هزار دانش آموز در تمام مقاطع تحصیلی در منطقه کلاترزان تحصیل می کنند و در روستاهایی هم که مشکل تردد ندارند، مقطع متوسطه داریم.
شفیعی اذعان کرد: در حال حاضر ۱۲ مدرسه خطرساز در سطح منطقه کلاترزان وجود دارد که از این تعداد ۴ مدرسه تعطیل شده و دانش آموزان این مدارس در کانکس های مجهز به سیستم گرمایشی استاندارد ادامه تحصیل می دهند!
حال باید منتظر ماند و دید که آیا مسئولان دولتی مدعی استان کردستان برای یک بار هم که شده به دور از هیاهوی رسانه ای، می توانند خود را از جنس مردم دانسته و به روستاهای محروم همچون «خواشت» سفر کرده، پای درد و دل مردم نشسته، مشکلات آن ها را از نزدیک مشاهده کرده و در جهت رفع مشکلاتشان بکوشند یا همچنان خیر!
انتهای پیام/ن
«خواشت» روستایی از توابع بخش کلاترزان و در فاصله ۸۰ کیلومتری شهرستان سنندج قرار گرفته، مردمان سختکوش این روستا با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند و هنوز که هنوز است از لوله کشی آب محرومند و مجبورند برای استفاده از آب برای شستشو و هر چیز دیگری از آب چشمه استفاده کنند.
گرچه در چند سال اخیر اجرای طرح عمرانی هادی روستایی با هدف رفع مشکلات مردم روستا و جلوگیری از مهاجرت روستاییان و ایجاد حاشیه نشینی در شهرها در برخی از روستاها اجرا شده اما به گفته اهالی محل هنوز این طرح در روستای «خواشت» اجرا نشده است.
محروم بودن از آب لوله کشی و هرگونه مکان تفریحی و فضای آموزشی، فرهنگی، درمانی، هنری و گاز زندگی را به کام مردم روستای «خواشت» تلخ کرده و علی رغم بازیدهای مختلف و وعده و عیدهای فراوان مسئولان، تاکنون اقدامی عملی برای حل مشکلات این روستانشینان انجام نشده و به همین دلیل جمعیت روستا کاهش یافته و اکثر اهالی محل به شهرهای سنندج و مریوان مهاجرت کرده اند.
پس از تماس برخی از جوانان روستای خواشت با خبرگزاری تسنیم، خبرنگار این رسانه به روستا اعزام شد تا مشکلات و مطالبات روستانشینان را به گوش مسئولان برساند تا بلکه برای محض رضای خدا به روستانشینان محروم از امکانات اولیه زندگی کمکی کنند.
مردم روستای «خواشت» از آب لوله کشی و گاز محرومند
«محمد رستمی» یکی از اهالی روستای «خواشت» که پیرمردی سالخورده است، به خبرنگار تسنیم گفت: در گذشته دامداری و دامپروری رونق فراوانی داشت اما با بالا رفتن سنم توانایی نگهداری از دام را نداشته و برای تأمین هزینه های زندگی به کشاورزی روی آورده ام اما با مشکل آب مواجه هستیم.
وی افزود: اکثر جوانان و خانواده های روستا به دلیل نبود شغل، امکانات مناسب و تحصیل فرزندانشان به شهرها مهاجرت کردند و روستا کم کم درحال خالی شدن داست.
رستمی گفت: امروزه آب لوله کشی و گاز یکی از ضروریات زندگی بشمار می رود اما متأسفانه مردم «خواشت» از آن محرومند و آب آشامیدنی خود را از چشمه های اطراف تأمین می کنند؛ هنوز طرح هادی در این روستا اجرا نشده و جاده هم وضعیت مناسبی ندارد.
«هیچ» مسئولی پاسخگوی مشکلات مردم «خواشت» نیست؛ نمایندگان مجلس هم فقط در ایام انتخابات حاضرند
ج.ر یکی دیگر از اهالی روستای «خواشت» که به نمایندگی از مردم صحبت می کرد، به خبرنگار تسنیم گفت: متأسفانه هیچ مسئولی به مشکلات ما روستانشینان توجه نمی کند؛ نمایندگان مجلس فقط در ایام انتخابات به روستا می آیند و کلی وعده و عید دروغ سر می دهند و بعد از آن پشت سر خود را هم نگاه نمی کنند.
وی می گوید: متأسفانه مسئولان به گفته های ما در خصوص آب توجهی نمی کنند و ناچاریم روزی چند بار برای تهیه آب به چشمه های اطراف روستا برویم.
مدیران استانی تنها یک شب فرزندانشان را به روستای ما بیاورند
یکی از جوانان روستای خواشت که از نبود امکانات ورزشی، تفریحی و آموزشی در روستا نگران بوده، به خبرنگار تسنیم می گوید: مدیران استانی تنها یک شب فرزندانشان را به روستای ما بیاورند و برای خوابیدن شب میهمان خانه های کاه و گلی باشند.
وی افزود: امکان ندارد مسئولان و فرزندانشان بتوانند تنها برای یک شب در این روستا و خانه هایی که فرزندان خواشت در آن می خوابند حتی برای ساعتی استراحت کنند.
یکی دیگر از اهالی روستا در گفت و گو با خبرنگار تسنیم با ابراز گله مندی از بی توجهی مسئولان و نبود آب لوله کشی اظهار می کند: این رنج ما برای آبرسانی نه تنها در شأن کل کشور نیست بلکه در شأن استانی با این همه منابع آبی نیز نیست
وی می افزاید: مسئولان و افراد زیادی برای بازدید و دیدن محرومیت ما از نزدیک، به روستا آمده اند؛ هر کس که فکرش را بکنید آمده اما تنها وعده های پوشالی چیزی به ما نرسیده است.
پیگیری خبرنگار تسنیم از گفته ساکنان روستا، نشان داد که مردم روستای «خواشت» با مشکلات عدیده مواجه و روزانه برای تهیه آب، دبه به دست به اطراف چشمه روستا می روند.
عملیات لوله کشی آب آشامیدنی روستای «خواشت» پس از گذشت ۶ سال تمام نشده است
دهیار روستای «خواشت» در گفت وگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: مردمان این روستا با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند و متأسفانه از امکانات اولیه زندگی، آب لوله کشی، نعمت گاز، معلم و جاده مناسب محرومند.
حکمت رستمی افزود: عمده کار و فعالیت اهالی روستا با ۵۰ خانوار کشاورزی است که با آغاز فصل سرما به دلیل نبود امکانات به شهر مهاجرت کرده و تنها ۶ خانوار با ۱۲ نفر سالمند در روستا می ماند و مجدادا در فصل بهار باز خواهند گشت.
وی گفت: به دلیل مهاجرت روستانشینان به شهرها، در فصل های سرد سال مدرسه ۲ کلاسه خواشت دانش آموز و معلم ندارد و در حال حاضر «تلفن و برق» تنها امکانات موجود روستا است.
دهیار روستای «خواشت» با اشاره به مشکل آب شرب در روستا خاطرنشان کرد: عملیات لوله کشی آب آشامیدنی هنوز پس از گذشت ۶ سال تاکنون تمام نشده؛ مردم روستا در فصل تابستان با نبود آب مواجه اند اما در فصل های سرد سال به دلیل جمعیت کم، آب چشمه موجود تا حدی کفایت می کند.
رستمی با ابراز گله مندی از وعده های پوچ مسئولان گفت: علی رغم اینکه روستاهای اطراف از نعمت گاز برخوردارند اما مردم خواشت کماکان با مشکل بهداشت، جاده خاکی و پرمخاطره و نبود گاز دست و پنجه نرم می کنند و بازدیدهای مختلف مسئولان هیچ تأثیری در وضعیت روستا نداشته و وعده آنها در حد شعار باقی مانده است.
وی بیکاری، کمبود درآمد و نبود امکانات اولیه زندگی را عامل اصلی مهاجرت اهالی خواشت به شهرها عنوان کرد و افزود: این روستا از ظرفیت و پتانسیل خاصی برای دامداری و گاوداری برخوردار است اما متأسفانه اداره منابع طبیعی استان با تغییر کاربری زمین های دیم مخالفت کرده و اهالی برای یافتن شغل مناسب و کسب درآمد راهی شهرها شده اند.
دهیار روستای «خواشت» به وجود گونه های متعدد جانوری در منطقه اشاره کرد و گفت: با آغاز فصل سرما شکارچیان به این روستا آمده و با شکار بی رویه آنان، گونه های جانوری در معرض خطر انقراض قرار گرفته و این موضوع چند بار به محیط زیست گزارش شده اما پاسخگو نیستند و تاکنون هیچ گونه برخورد و اقدامی در این خصوص انجام نشده است.
رستمی تاکید کرد: بازهم از مسئولان درخواست می کنیم که به فکر حل مشکلات مردم روستای خواشت باشند.
هشدار متروکه شدن روستاهای کردستان؛ مسئولان گامی بردارند
«سعید سجادی» کارشناس برنامه ریزی روستایی با اشاره به مشکلات موجود در روستاها در گفت وگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: روستاهای زیر ۲۰ خانوار در کردستان از تمام زیرساخت های حداقلی برای ایجاد سکونت گاه قابل زیست به دور مانده و فاقد هرگونه طرح های مطالعاتی و اجرایی همچون طرح هادی هستند.
وی عدم صرفه اقتصادی را مهمترین دلیل مشکلات موجود در روستاها بیان کرد و افزود: در روستاهای کوچکی همچون «خواشت» نه دولت هزینه ها را متقبل می کند و نه مردمان محلی توانایی اقتصادی تأسیس چنین زیر ساخت هایی را دارند.
این کارشناس برنامه ریزی روستایی ادامه داد: اگر صرفا از زاویه اقتصادی به این مشکلات نگریسته شود، نبود زیر ساخت در روستاهایی همچون «خواشت» بر اساس اصول اقتصادی (هزینه، فایده) منطقی به نظر می رسد اما نکته مهم اینجاست که در مباحث آمایش سرزمینی و توسعه پایدار منطقه ای تمامی متغییرهای اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، کالبدی و زیست محیطی باید با هم در نظر گرفته شوند.
وی به راه های احیای فضای روستایی اشاره کرد و گفت: شناخت ظرفیت های بالقوه و بالفعل روستاهای کم جمعیت در چارچوب آمایش سرزمینی و با مطالعات علمی دقیق می تواند نگاه ها را تغییر داده و در جهت به کارگیری این ظرفیت ها موثر واقع شود.
سجادی یادآور شد: زمانیکه ظرفیت های موجود در هر روستا مشخص شوند، می توان بر اساس آنها تصمیم گیری و برنامه ریزی کرد و با استفاده از پتانسیل ها و مدیریت و برنامه ریزی صحیح، به این سکونتگاه ها حیات دوباره داد.
وی اظهار کرد: روستای خواشت بر اساس سرشماری عمومی نفوس مسکن سال ۱۳۸۵؛ ۸۸ نفر جمعیت داشته که این آمار در سال ۱۳۹۵ به ۴۲ نفر کاهش پیدا کرد و انتظار می رود مسئولان به دلیل جاذبه های گردشگری، بافت و قدمت روستا، گامی موثر در جهت جلوگیری از متروکه شدن این روستا و ثبت بافت با ارزش آن در فهرست آثار ملی و تبدیل آن به یک مقصد گردشگری بردارند.
تحصیل دانش آموزان روستایی همچنان در کانکس!
رئیس آموزش وپرورش منطقه کلاترزان در پاسخ به گله مندی دهیار روستای «خواشت» مبنی بر تعطیلی مدرسه و آوارگی دانش آموزان به خبرنگار تسنیم گفت: روستای خواشت از لحاظ جمعیت کاهش یافته و تنها یک دانش آموز دارد و با درخواست انتقال معلم برای آموزش یک نفر به روستا موافقت نشد و این دانش آموز برای ثبت نام و ادامه تحصیل به ناحیه منفصل شهری ننله منتقل شد!
ناصر شفیعی افزود: در حال حاضر روستا فاقد معلم است و اگر تعداد دانش آموزان روستا افزایش یابد قطعا معلمی را به این روستا اختصاص خواهیم داد.
وی با اشاره به اینکه در دو سال گذشته با کمک خیرین، ۷ مدرسه در سطح منطقه احداث شد، گفت: در حال حاضر ۵ هزار دانش آموز در تمام مقاطع تحصیلی در منطقه کلاترزان تحصیل می کنند و در روستاهایی هم که مشکل تردد ندارند، مقطع متوسطه داریم.
شفیعی اذعان کرد: در حال حاضر ۱۲ مدرسه خطرساز در سطح منطقه کلاترزان وجود دارد که از این تعداد ۴ مدرسه تعطیل شده و دانش آموزان این مدارس در کانکس های مجهز به سیستم گرمایشی استاندارد ادامه تحصیل می دهند!
حال باید منتظر ماند و دید که آیا مسئولان دولتی مدعی استان کردستان برای یک بار هم که شده به دور از هیاهوی رسانه ای، می توانند خود را از جنس مردم دانسته و به روستاهای محروم همچون «خواشت» سفر کرده، پای درد و دل مردم نشسته، مشکلات آن ها را از نزدیک مشاهده کرده و در جهت رفع مشکلاتشان بکوشند یا همچنان خیر!
انتهای پیام/ن
پرسش و پاسخ در
پای درد دل مردم محروم روستای «خواشت»؛ مردمانی که حتی آب لوله کشی هم ندارند
گفتگو با هوش مصنوعی