به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره معارج هفتادمین سوره قرآن است و در جزء بیست و نهم آن قرار دارد.

دلیل نامگذاری سوره معارج به این نام، آمدن کلمه معارج در آیه ۳ این سوره است. این آیه خداوند را ذی المعارج (صاحب درجات) می نامد. این سوره را سأل یا واقع نیز می گویند؛ زیرا این دو واژه در آیه اول آمده است (سأل سائل بعذاب واقع)، سوره معارج ۴۴ آیه، ۲۱۷ کلمه و ۹۷۲ حرف دارد.

از پیامبر (ص) نقل شده است؛ هر کس سوره معارج را قرائت کند خداوند به او ثواب کسانی را می دهد که رعایت امانت و عهد های خود را می کنند و کسانی که بر نماز های خود مواظبت می کنند.

همچنین از امام باقر (ع) روایت شده است؛ هر کس قرائت این سوره را مداومت کند خداوند در روز قیامت از گناه او نمی پرسد و او را در بهشت با پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) ساکن می کند.

فایل صوتی تلاوت سوره معارج با صدای محمد عبدالکریم

متن سوره معارج همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

سأل سائل بعذاب واقع ﴿١﴾

پرسنده ای از عذاب واقع شونده ای پرسید (۱)

للکافر ین لیس له دافع ﴿٢﴾

که اختصاص به کافران دارد و آن را بازدارنده ای نیست (۲)

من الله ذی المعار ج ﴿٣﴾

و از جانب خداوند صاحب درجات و مراتب است (۳)

تعر ج الملائکة والر وح إلیه فی یوم کان مقدار ه خمسین ألف سنة ﴿٤﴾

فرشتگان و روح در روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است به سوی او بالا می روند(۴)

فاصبر صبر ا جمیلا ﴿٥﴾

پس صبر کن، صبری نیکو (۵)

إنهم یر ونه بعیدا ﴿٦﴾

زیرا آنان عذاب را دور می بینند (۶)

و نر اه قر یبا ﴿٧﴾

و ما نزدیکش می بینیم (۷)

یوم تکون السماء کالمهل ﴿٨﴾

روزی که آسمانها، چون فلز گداخته شود (۸)

و تکون الجبال کالعهن ﴿٩﴾

و کوهها، چون پشم زده گردد (۹)

و لا یسأل حمیم حمیما ﴿١٠﴾

و هیچ دوست صمیمی از دوست صمیمی حال نپرسد (۱۰)

یبصر ونهم ۚ یود المجر م لو یفتدی من عذاب یومئذ ببنیه ﴿١١﴾

آنان را به ایشان نشان می دهند گناهکار آرزو می کند که کاش برای رهایی از عذاب آن روز می توانست پسران خود را عوض دهد (۱۱)

و صاحبته و أخیه ﴿١٢﴾

و نیز همسرش و برادرش را (۱۲)

و فصیلته التی تؤویه ﴿١٣﴾

و قبیله اش را که به او پناه می دهد (۱۳)

و من فی الأر ض جمیعا ثم ینجیه ﴿١٤﴾

و هر که را که در روی زمین است همه را عوض می دادو آنگاه خود را رها می کرد (۱۴)

کلا ۖ إنها لظیٰ ﴿١٥﴾

نه چنین است آتش زبانه می کشد (۱۵)

نزاعة للشویٰ ﴿١٦﴾

پوست سر و اندام را برکننده است (۱۶)

تدعو من أدبر و تولیٰ ﴿١٧﴾

هر که را پشت کرده و روی برتافته (۱۷)

و جمع فأوعیٰ ﴿١٨﴾

و گرد آورده و انباشته و حسابش را نگاه داشته فرا می خواند (۱۸)

إن الإنسان خلق هلوعا ﴿١٩﴾

به راستی که انسان سخت آزمند و بی تاب خلق شده است(۱۹)

إذا مسه الشر جزوعا ﴿٢٠﴾

چون صدمه ای به او رسد عجز و لابه کند (۲۰)

و إذا مسه الخیر منوعا ﴿٢١﴾

و چون خیری به او رسد بخل ورزد (۲۱)

إلا المصلین ﴿٢٢﴾

غیر از نمازگزاران (۲۲)

الذین هم علیٰ صلاتهم دائمون ﴿٢٣﴾

همان کسانی که بر نمازشان پایداری می کنند (۲۳)

و الذین فی أموالهم حق معلوم ﴿٢٤﴾

و همانان که در اموالشان حقی معلوم است (۲۴)

للسائل و المحر وم ﴿٢٥﴾

برای سائل و محروم (۲۵)

و الذین یصدقون بیوم الدین ﴿٢٦﴾

و کسانی که روز جزا را باور دارند (۲۶)

و الذین هم من عذاب ر بهم مشفقون ﴿٢٧﴾

و آنان که از عذاب پروردگارشان بیمناکند (۲۷)

إن عذاب ر بهم غیر مأمون ﴿٢٨﴾

چرا که از عذاب پروردگارشان ایمن نمی توانند بود (۲۸)

و الذین هم لفر وجهم حافظون ﴿٢٩﴾

و کسانی که دامن خود را حفظ می کنند(۲۹)

إلا علیٰ أزواجهم أو ما ملکت أیمانهم فإنهم غیر ملومین ﴿٣٠﴾

مگر بر همسران خود یا کنیزانشان که در این صورت مورد نکوهش نیستند (۳۰)

فمن ابتغیٰ و ر اء ذٰلک فأولٰئک هم العادون ﴿٣١﴾

و هر کس پا از این حد فراتر نهد آنان همان از حد درگذرندگانند (۳۱)

و الذین هم لأماناتهم وعهدهم ر اعون ﴿٣٢﴾

و کسانی که امانت ها و پیمان خود را مراعات می کنند (۳۲)

و الذین هم بشهاداتهم قائمون ﴿٣٣﴾

و آنان که بر شهادتهای خود ایستاده اند (۳۳)

و الذین هم علیٰ صلاتهم یحافظون ﴿٣٤﴾

و کسانی که بر نمازشان مداومت می ورزند (۳۴)

أولٰئک فی جنات مکر مون ﴿٣٥﴾

آن ها هستند که در باغهایی از بهشت گرامی خواهند بود (۳۵)

فمال الذین کفر وا قبلک مهطعین ﴿٣٦﴾

چه شده است که آنان که کفر ورزیده اند به سوی تو شتابان (۳۶)

عن الیمین و عن الشمال عزین ﴿٣٧﴾

گروه گروه از راست و از چپ هجوم می آورند(۳۷)

أیطمع کل امر ئ منهم أن یدخل جنة نعیم ﴿٣٨﴾

آیا هر یک از آنان طمع می بندد که در بهشت پر نعمت درآورده شود؟ (۳۸)

کلا ۖ إنا خلقناهم مما یعلمون ﴿٣٩﴾

نه چنین است ما آنان را از آنچه خود می دانند آفریدیم (۳۹)

فلا أقسم بر ب المشار ق و المغار ب إنا لقادر ون ﴿٤٠﴾

هرگز به پروردگار خاوران و باختران سوگند یاد می کنم که ما تواناییم (۴۰)

علیٰ أن نبدل خیر ا منهم و ما نحن بمسبوقین ﴿٤١﴾

که به جای آنان بهتر از ایشان را بیاوریم و بر ما پیشی نتوانند جست. (۴۱)

فذر هم یخوضوا و یلعبوا حتیٰ یلاقوا یومهم الذی یوعدون ﴿٤٢﴾

پس بگذارشان یاوه گویند و بازی کنند تا روزی را که وعده داده شده اند ملاقات نمایند (۴۲)

یوم یخر جون من الأجداث سر اعا کأنهم إلیٰ نصب یوفضون ﴿٤٣﴾

روزی که از گور های خود شتابان برآیند گویی که آنان به سوی پرچمهای افراشته می دوند (۴۳)

خاشعة أبصار هم تر هقهم ذلة ۚ ذٰلک الیوم الذی کانوا یوعدون ﴿٤٤﴾

دیدگانشان فرو افتاده غبارمذلت آنان را فرو گرفته است این است همان روزی که به ایشان وعده داده می شد (۴۴)

انتهای پیام/