به گزارش مشرق،یکی از فعالان رسانه در توئیتی درباره تحولات سوریه نوشت:

در سایه سکوت مشکوک جامعه بین المللی و بی توجهی رسانه ها، فاجعه ای انسانی جدید در سوریه در حال رخ دادن است. علویان با موجی از خشونت و اعدام های می‌دانی از سوی نیروهای رژیم جدید به رهبری احمد شرع، که پیش تر با نام «ابو محمد الجولانی» شناخته می شد، روبه رو شده اند. این جنایات هولناک در ایام مبارک رمضان رخ می دهد و رنج این مردم را دوچندان کرده است، و در عین حال، پرسش هایی اساسی را در مورد ارزش های انسانی و اخلاقی مطرح می کند.

بر اساس گزارش های حقوق بشری، در روزهای اخیر جنایات وحشتناکی علیه غیرنظامیان علوی در مناطق ساحلی سوریه رخ داده است. دیده بان حقوق بشر سوریه اعلام کرده است که نیروهای امنیتی این کشور ۳۱۱ غیرنظامی علوی، از جمله زنان و کودکان، را در پنج کشتار جداگانه در منطقه ساحلی اعدام کرده اند. این اعدام های می‌دانی که به صورت فوری و بدون محاکمه توسط نیروهای وابسته به وزارتخانه های دفاع و کشور انجام شده است، شمار کل قربانیان را از زمان آغاز قتل عام های علنی به بیش از ۱۷۵۰ نفر رسانده است. تعداد قربانیان در حال افزایش است

از تناقضات تلخ این فاجعه آن است که این جنایات تحت رهبری احمد شرع، فردی که در سال های اخیر تلاش کرده است تصویر خود را از یک رهبر {تکفیری} به یک سیاستمدار مخالف تغییر دهد، رخ می دهد. وی نام جنگی «الجولانی» را کنار گذاشته و در بیانیه های رسمی از نام جدید خود استفاده می کند تا تصویری جدید از خود به جامعه بین المللی ارائه دهد. اما به نظر می رسد که این تغییر ظاهری، تغییری در ماهیت سرکوبگرانه و تفکرات تکفیری او ایجاد نکرده است.

آنچه مایه شگفتی است، سکوت مطلق غرب و بسیاری از کشورهای عربی در قبال این وقایع است. این همان کشورهایی هستند که از تغییرات سوریه در دسامبر ۲۰۲۴ حمایت کردند. این سکوت، پرسش های جدی را درباره صداقت گفتمان بین المللی پیرامون حقوق بشر و حمایت از اقلیت ها ایجاد کرده است.

در حالی که این کشورها مدعی بودند که تغییر در سوریه به نام آزادی و دموکراسی ضروری است، امروز چشم خود را بر جنایاتی که علیه غیرنظامیان بی گناه صورت می گیرد، بسته اند.

آینده ای تاریک برای سوریه

ادامه این جنایات، چشم اندازی تاریک برای سوریه رقم می زند. کشوری که بخش بزرگی از مسئولیت این وضعیت را بر عهده ترکیه و دیگر کشورهایی دارد که از سال ۲۰۱۱ این جنگ ویرانگر را به راه انداختند. این کشورها با دامن زدن به درگیری ها و تقویت گروه های افراطی، اهداف اقتصادی و ژئوپلیتیکی خود را دنبال کردند، از جمله کنترل بر مسیرهای انتقال گاز منطقه ای.

واقعیت این است که نمی توان آنچه در سوریه رخ می دهد را از منافع اقتصادی کلان منطقه جدا کرد. پروژه خط لوله گازی که قرار بود از سوریه عبور کند، یکی از دلایل اصلی تلاش برای سرنگونی حکومت پیشین سوریه بود. این پروژه که می توانست منابع گاز منطقه خلیج فارس را از طریق سوریه به اروپا متصل کند، تهدیدی جدی برای منافع روسیه در بازار انرژی اروپا محسوب می شد.

بی توجهی به اشغالگری صهیونیست ها

در میان این فاجعه انسانی، مسئله ای که کمتر مورد توجه قرار گرفته، ادامه اشغالگری و گسترش نفوذ رژیم صهیونیستی در سرزمین های سوریه است. در حالی که رژیم جدید سیاسی سوریه خشونت خود را بر اقلیت های داخلی متمرکز کرده و جنایات علیه علویان ادامه دارد، نیروهای اشغالگر صهیونیستی بدون هیچ مانعی به گسترش تسلط خود در مناطق سوریه ادامه می دهند و هیچ واکنش بین المللی در برابر این تجاوزات دیده نمی شود.

یک فاجعه انسانی تمام عیار

آنچه امروز در سوریه علیه علویان در حال رخ دادن است، یک فاجعه انسانی به تمام معناست. این اقدامات نه تنها جان بی گناهان را تهدید می کند، بلکه ساختار اجتماعی سوریه را به خطر انداخته و زمینه فروپاشی کشور و زوال مفهوم شهروندی را فراهم می کند.

*بازنشر مطالب شبکه های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه ها منتشر می شود.