به گزارش خبرگزاری تسنیم از بهارستان، هوا هنوز گرم بود، اما نسیم ملایمی از جنس نام امام رضا (ع) بر دل ها می وزید. از ساعتی پیش از اذان مغرب، مردم از کوچه ها و محله های مختلف نسیم شهر روانه مصلی بزرگ شهر شده بودند، صدای صلوات، نورافشانی آرام آسمان و لبخند کودکانی که پرچم سبز «یا رضا» در دست داشتند، نوید شبی متفاوت را می داد.

مصلی بزرگ نسیم شهر در شب میلاد حضرت امام رضا (ع) میزبان جشنی باشکوه و صمیمی بود، جشنی که فقط یک مراسم نبود بلکه پیوندی دوباره با عشق، ولایت و شهدا بود. حضور خادمان حرم مطهر رضوی در میان جمعیت، جلوه ای بی بدیل داشت. پرچم متبرک آستان قدس رضوی، چون خورشیدی سبز، دل ها را روشن می کرد. مردان و زنان، کودکان و سالخوردگان، با اشک در چشم و شوق در دل، به آن پرچم دخیل می بستند؛ گویی مشهد این بار، به قلب نسیم شهر آمده بود.

در بخشی از مراسم، یاد و نام شهدای والامقام خدمت گرامی داشته شد، کسانی که جان خود را نه در میدان نبرد بلکه در میدان ایثار و مسئولیت تقدیم کرده بودند. هم زمان، خادمان حرم در کنار خانواده های معظم شهدا و جانبازان نشستند، گویی خود امام رئوف، پناه آور قلب های داغ دیده این مادران بود.

حجت الاسلام رحیمی، امام جمعه شهر ساوه نیز به عنوان میهمان و سخنران ویژه این مراسم با سخنانی دل نشین و اثرگذار، دل های مشتاق را میهمان دریای معرفت رضوی کرد. او از سعه صدر امام رضا (ع) گفت؛ از مدارا، از عقلانیت شیعی، از وظیفه ی امروز ما در ترویج سیره اهل بیت (ع). سخنانش مانند نسیم، آرام اما پر نفوذ، روح مخاطبان را در برگرفت.

بخش هنری جشن نیز حال و هوای ویژه ای داشت، گروه های سرود نوجوانان رضوی با صدایی پر از شوق و امید، سرودهایی در وصف امام هشتم اجرا کردند. قطعاتی که از جان برخاسته بود و در جان می نشست. مادران و پدران، در سکوتی مؤدبانه، با لبخند و گاه اشک، اجرای این کودکان عاشق را دنبال می کردند. انگار زمان برای دقایقی ایستاده بود.

اما شاید چشم گیرترین بخش مراسم، حضور پرشور نسل چهارم انقلاب بود، دختران نوجوان با چادرهای سفید و نقش های رضوی، پسران جوان با پیشانی بندهایی که نام امام رضا (ع) را فریاد می زدند، نشانه ای روشن از تداوم راه ولایت بودند، حضورشان نشان داد که عشق به اهل بیت (ع)، نه فقط یک میراث، که یک حقیقت زنده و جاری در نسیم شهر است.

در پایان مراسم، دل های مشتاق، این بار به مهمانی طعم و برکت رفتند. سفره احسان امام رضا (ع) با سادگی و صفا گسترده شد، غذایی که نه فقط نان که برکت و مهر در آن موج می زد. پیر و جوان، فقیر و غنی، شانه به شانه هم نشستند و در سایه سار محبت امام رئوف، لقمه ای از طعم آسمان را چشیدند.

انتهای پیام/