به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، علیرضا عباسی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در نشست تخصصی حکمرانی و سلامت (تهدیدات نوین بیولوژیک و بیورتروریسم) که در دانشکده دفاع ملی با عنوان اولین همایش ملی حکمرانی برگزار می شود اظهار کرد: در گذشته کشاورزان برترین محصولات خود را برای وزن گیری انتخاب و استفاده می کردند اما بعدها به سراغ آن رفتند که در گیاهان مختلف تلاقی ایجاد کنند.

وی افزود: در حال حاضر کسانی که علیه تراریخته مواضع علمی می گیرند آنها را علم ستیز می نماند این در حالیست که باید به هشدارهایی که در این باره داده می شد توجه شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهرن ادامه داد: در سال ۱۳۵۷، ۱۲ میلیون تن محصولات کشاورزی داشتیم که این رقم در سال ۹۲ به ۷۰ میلیون تن افزایش یافت و ۶ برابر شد این در حالیست که برای این افزایش تولید از تراریختگی استفاده نشده است بلکه افزایش دانش افراد منجر به افزایش بهره وری شده است و با وجود اینکه سطح زیر کشت محصولات کشاورزی در این مدت افزایش قابل توجهی نداشته اما تولید بیشتر شده است.

عباسی گفت: در شرایط فعلی تنها ۱۳ میلیون تن کسری تولید محصولات کشاورزی وجود دارد که برخی علاقه شدیدی به تامین آنها از طریق واردات بویژه واردات محصولات تراریخته دارند اما باید توجه داشت که آیا فقط همین یک راه برای جبران این کسری وجود دارد؟

وی گفت: ۹۷ درصد از سطح زیر کشت محصولات تراریخته پنبه، ذرت، کلزا و سویا هستند که عمده آن نیز مربوط به سویا است. این محصولات بیشتر در کشورهایی مانند آمریکا، برزیل، هند و چین کاشته می شود .

عباسی افزود: ۹۳ درصد از محصولات تراریخته جهان در همان ۵ کشور یاد شده تولید می شود و تنها یک میلیون هکتار آن در دیگر کشورها است که شامل ۲۳ کشور می شود و ادعاهای مربوط به اینکه تمام کشورها اقدام به کشت محصولات تغییر ژنتیکی می کنند غلط است.

ادعای سطح زیر کشت ۱۱ درصدی اراضی کشور به محصولات تراریخته کذب است

وی گفت: موافقان تراریخته با ۳ موضوع مبنی بر اینکه تمام دنیا تراریخته می خورند، محصولات تراریخته سالم هستند و سموم کمتری در آنها استفاده می شود و اینکه منجر به افزایش تولید شده و امنیت غذایی کشور را تضمین می کند به دنبال آن هستند که مسئولان را برای کشت محصولات تراریخته در ایران متقاعد کنند.

وی افزود: در این ارتباط حتی آمارهای غلط و برگرفته از منابع غیرموثق نیز استفاده می کنند به طوریکه اعلام شده ایران در سال های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ به ترتیب نیم میلیون هکتار و ۱٫۳ میلیون هکتار محصولات تراریخته کشت کرده است اما مرجعی برای اثبات ادعای خود ندارند زیرا مشخص نیست که این ۱٫۳ میلیون هکتار که شامل ۲٫۵ برابر سطح زیر کشت برنج در کشور می شود چه محصولاتی کاشته شده و اکنون کجاست.

عباسی اضافه کرد: قبول ۱٫۳ هکتار سطح زیر کشور محصولات کشاورزی به معنی آن است که ۱۱ درصد اراضی کشور زیر کشت محصولات تراریخته رفته است که این امر در مجموع غلط است و همین آمارها نیز در سایر کشورها در باره کشت محصولات تراریخته اعلام می شود و موافقان کشت این محصولات به دنبال آن هستند که شرایط را به شکلی نشان دهند که این محصولات در تمام دنیا کشت می شود.

وی گفت: موافقان تراریخته اعلام می کنند که محصولات تراریخته حتی از ارگانیک نیز سالم تر هستند اما برای اثبات ادعای خود استدلال های درستی ندارند. هدف از تولید تراریخته آن است که شرکت های بزرگ و بین المللی محصولات تراریخته بتوانند سموم و بذور خود را در دنیا به فروش برسانند.

وی گفت: شرکت بزرگ تولیدکننده محصولات تراریخته با نام مونسانتو حتی سفارش نوشتن مقاله های علمی را نیز می دهد و از این طریق اقدام به آمارسازی در دنیا می کند.

عباسی گفت: دشمنان همیشه به دنبال آن هستند که دوگانه سازی را علیه کشورمان مطرح کنند به طوریکه می گویند یا باید مذاکره کنید یا وارد جنگ شوید و در بخش کشاورزی نیز اینطور مطرح می شود که یا باید از محصولات تراریخته استفاده کنید یا دچار گرسنگی شوید.

تولید محصولات تراریخته در کشور به صادرات نیز لطمه می زند

وی گفت: در حالیکه هند ۹۰ درصد پنبه خود را به صورت تراریخته تولید می کند اما بعد از این موضوع تفاوت معناداری در افزایش عملکرد تولید این محصول در هندوستان ایجاد نشده است.

عباسی با اشاره به اینکه تولید محصولات تراریخته تبعات دیگری در بحث صادرات محصولات کشاورزی نیز خواهد داشت گفت: در صورتی که اراضی کشاورزی کشور زیر کشت محصولات تراریخته برود حتی به صادرات ما نیز لطمه می زند زیرا کشورهای واردکننده می گویند که بقیه محصولات کشاورزی ما نیز تراریخته هستند اما آن را اعلام نمی کنیم.

وی در پایان گفت: کشاورزان نخبه کشور چند برابر عملکرد متوسط دیگر کشاورزان تولید دارند به طوریکه کشاورز گندمکار نمونه ما در حالی که ۱۴ میلیون تن گندم در هکتار تولید کرده متوسط عملکرد تولید این محصول ۳ تن است؛ در صورتی که از دانش و تجربیات این کشاورزان استفاده کنیم به تولید محصولات تراریخته نیازی نداریم.

انتهای پیام/