به گزارش خبرنگار مهر، عبدالمجید ارفعی در نشست تخصصی «شیراز در گل نبشته های تخت جمشید» تصریح کرد: متاسفانه با پیگیری هایی انجام شده برگشت این آثار ممکن نیست البته قرار بود سال گذشته هزار و ۷۰۰ گل نبشته به ایران باز گردد که هنوز امکان بازگشت مهیا نشده است.

پژوهشگر و متخصص زبان های باستانی اکدی و ایلامی با بیان اینکه در میان گل نبشته های تخت جمشید از شهرهای متعددی از ایالت فارس یاد شده است افزود: در این آثار دوره هخامنشی که قدمتشان به زمان حکومت داریوش حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می رسد از شهرهایی مانند شیراز، نی ریز، زرقان و ایالت فارس و شهر پارسه بسیار یاد شده است که به آسانی می توان کلماتی مانند «شیراز» یا «تی رازی یش» و یا «شی رازی یش ی» را مشاهده کرد.

وی با بیان اینکه این شهرها در دوره هخامنشی به ویژه در دوران حکومت داریوش از مهم ترین شهر ها بودند، افزود: در تخت جمشید ۲ دسته گل نوشته پیدا شده اند؛ یک دسته در بین سال های ۱۳۱۲و ۱۳۱۳ بوده که در ۲ اتاق در باروی تخت جمشید، در شمال شرقی آن و دسته دیگر هم در سال ۱۳۱۶ در خزانه تخت جمشید کشف شد.

گل نبشته ها اسناد دولتی و بیشتر در مورد حق و حقوق کارگران بود

به گفته پژوهشگر و متخصص زبان های باستانی اکدی و ایلامی، این گل نبشته ها اسناد دولتی و بیشتر در مورد حق و حقوق کارگران بوده است؛ بر اساس این اسناد باستانی در شهر شیراز حقوق ها تا پیش از سال بیستم حکومت داریوش حدود ۲ هزار و ۵۱۹ سال قبل، گندم یا جو بوده که به زنان و مردان، پسران و دختران کارگر داده می شده است، البته در برخی مواقع اضافه پرداخت هم به کارگران اختصاص می یافته، برای نمونه مادرانی که بچه به دنیا می آوردند یک نوبت - به اندازه یک روز ماه – چیزی اضافه به آن ها می دادند که اگر فرزندشان پسر بود دو برابر کسی که دختر به دنیا آورده بود، دریافت می کرد.

ارفعی در ادامه اضافه کرد: مسافران که گروه عظیمی بودند که در سفر بودند و بیشتر از شوش به تخت جمشید یا شهر دیگری که احتمالا در شمال نیریز است برای استخراج معدن آهن می رفتند نیز دستمزد بیشتری می گرفتند؛ برخی از دستمزدها هم گوسفند و میوه هایی مانند توت، خرما، گلابی و سیب شاهی بودند.

وی درباره عنوان میوه شاهی هم توضیح داد و افزود: در واقع از میوه شاهی در این گل نبشته ها زیاد دیده می شود که به معنای آن است که این میوه ها متعلق به حکومت بوده و در اختیار مردم و کارگران قرار می گرفته است.

پژوهشگر و متخصص زبان های باستانی اکدی و ایلامی با بیان اینکه در این آثار باستانی نام ۷۰۰ شهر در ایالت فارس دیده می شود، ادامه داد: ایالت فارس از استان کنونی وسیعتر بوده به طوری که شهرهای کنونی گچساران و بهبهان همچنین یزد و کرمان متعلق به این ایالت بوده است.

ارفعی افزود: در این گل نبشته ها مشخص شده که ۴۹۰ کارگر به صورت ماهیانه در شیراز برای کارفرمایی که یک زن بوده کار می کردند و مزد می گرفتند البته احتمال اینکه این زن دختر، همسر و یا مادر شاه بوده باشد.

این زبان شناس ایران باستان با بیان اینکه بیش از ۵ هزار از ۳۰ هزار گل نبشته تخت جمشید خوانده شده، عنوان کرد: در سال ۱۳۱۳ حدود ۳۰ هزار گل نوشته به خط میخی در تخت جمشید کشف شد که برای رمزگشایی به امریکا منتقل شدند و در طول ده ها سال ها نزدیک به ۵هزار و هفتصد از این گل نوشته های اسرار آمیز خوانده شدند که نام زرقان فارس یا رکان باستانی در ۲۲ متن آن که تاکنون خوانده و ترجمه شده اند.

ارفعی در ادامه افزود: بسیاری از این گل نبشته در دانشگاه شیکاگو آمریکا وجود دارد که متاسفانه با پیگیری های انجام شده برگشت این آثار ممکن نیست؛ البته قرار بود سال گذشته هزار و ۷۰۰ گل نبشته به ایران باز گردد که هنوز امکان بازگشت مهیا نشده است.

به گزارش خبرنگار مهر، از ۵ هزار گل نبشته تخت جمشید که تاکنون خوانده شده ۸۴ بار نام شیراز آمده است و نزدیک به دو سوم این گل نبشته ها در مورد دستمزد کارگرانی است که در این شهر کار می کردند.