ایسنا/خراسان رضوی بحران اقتصادی، انفجاری آنی است که به سبب آن پایه های اساسی جامعه متزلزل می شود. اگر بحران اقتصادی مرتبط با کروناویروس با بحران سال ۲۰۰۸ مقایسه شود، موضوع بوم شناختی که تفاوت عمده ای را تشکیل می دهد، نادیده گرفته می شود. با این حال، مقایسه این دو بحران امکان پیش بینی سه طرح برای دنیای جدید پساکرونایی را فراهم می کند.

بحران های کوچک محلی و محدود به یک بازار یا یک بخش دارای تأثیرات قابل توجه اما محدود است. در مقابل، بحران بزرگتر می تواند راه را برای تحولات عمیق در جامعه باز کند. بنابراین، این بحران ها می توانند کشف مجدد و تجدید حیات باشند. همان طور که تجربه بحران مالی در سال ۲۰۰۸ نشان داد، بحران کروناویروس، دنیای جدیدی را به نمایش می گذارد، که در آن هیچ چیز مشابه قبل نخواهد بود، همچنان که دنیای بحران پس از سال ۲۰۰۸ مباحث جدید و سیاست های جدیدی ایجاد کرد.

به گزارش فاینانس نیوز، برخلاف بحران بزرگ مالی ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸، بحران کروناویروس بومی است. درنتیجه، شیوه های اجتماعی و وسایل جمعی تولیدی را به بازی می گیرد. بااین حال، مانند بحران های پیشین پس ازاینکه ماهیت بحران را زیر سوال ببرد، بحث بر ابزارهای جامعه برای واکنش به آن متمرکز می شود.

در زمینه بحران کروناویروس، سه پیش بینی در مورد پتانسیل «دنیای جدید» که به سبب آن ایجاد می شود، در حال ظهور هستند. طرح اول، سیاستی است که از دنیای پیش از بحران الهام گرفته شده و علاوه بر انجام اقدامات اضطراری مانند مهار و شرایط لازم برای ازسرگیری تولید یکسان در حد امکان با حفظ هرچه بیشتر فعالیت را بیان می کند و در ذیل به این موارد پرداخته شده است:

پیش بینی نخست

تقسیم زنجیره های تامین و فاصله بین تولید و مصرف به دلیل شوک ایجادشده توسط کروناویروس در مقیاس جهانی، مشکل ساز خواهد بود. بنابراین، بحران های بهداشتی آینده و بحران های زیست محیطی می توانند معادل بحران های مالی باشند. به این معنی که سیستم سرمایه داری می تواند بحران های زیست محیطی را در خود جای دهد. بنابراین، آلودگی آب ها یا بهبود کیفیت هوا در برخی کشورها باعث توجیه کیفیت سیاست های زیست محیطی تدوین شده آنان می شود.

پیش بینی دوم

سناریوی دوم جابجایی فعالیت های اساسی تولیدی مانند تولید کالاهای پزشکی است. این سناریو مبتنی بر این عقیده است که می توان سرمایه گذاری مجدد به ایالت ها داد تا آنها استقلال خود را نسبت به سیاست های صنعتی و تولید کالاهای متداول مانند بهداشت، حمل ونقل و آموزش افزایش دهند. این امر فرصتی برای تنوع از طریق فعالیت های پایدار مانند تولید محصولات کشاورزی ارگانیک یا بومی سازی مراکز چاپ سه بعدی تولید تجهیزات پزشکی ایجاد می کند. بنابراین، این پیش بینی می تواند شرایطی را برای «رشد سبز» در کشورها ایجاد کند.

پیش بینی سوم

سناریوی سوم پیش بینی می کند که بحران کروناویروس یک «بحران بزرگ» خواهد بود. یعنی کشورها الگوهای اقتصادی، سیاسی و از همه مهمتر الگوهای بوم شناسایی و ارزش های خود را دوباره بررسی می کنند. این کار با ارزیابی بوم شناختی آنها برای سازماندهی تقاضای اجتماعی، سیستم های تولیدی و برنامه ریزی در این موارد آغاز می شود. این طرح با در نظر گرفتن دو طرح بالا چشم انداز گسترده تری نسبت به دو مورد قبلی ارائه می کند، زیرا بازاندیشی در مورد سازماندهی تولید، تجارت و مصرف است.

پیش بینی شرایط محیط کار پساکرونایی

بحران کروناویروس همه جنبه های زندگی روزمره را مختل کرده و اقتصاد جهانی را به سمت سقوط سوق داده است. کروناویروس برای رهبران تجارت دردسرهای زیادی ایجاد کرده و یکی از این موارد دیجیتالی سازی است.

اگرچه دیجیتالی سازی در ابتدا مشکل برانگیز بود، اما در حال حاضر و بعدازاین مدت خانه نشینی و دورکاری مشکلات روش دیجیتالی تا حدودی برطرف شده است. اکنون، با استفاده از این روش جدید ، بحث به این سمت انتقال یافته است که آیا با کاهش محدودیت خانه نشینی، شیوه های کار به حالت عادی برمی گردند و کدام شیوه های دیجیتالی به طور نامحدود باقی می مانند.

برخی معتقدند که محیط کار جدید پس از کرونا نباید در ابتدا به صورت دیجیتالی باشد چون ارتباط آنلاین، ارتباط چهره به چهره را کاهش می دهد، روحیه و بهره وری ارتباطات چهره به چهره را تضعیف می کند. اما با خارج شدن از دوران خانه نشینی رهبران نیازمند ارزیابی ویژگی های مختلف کاری ازلحاظ آنلاین و حضوری هستند.

البته برخی مشاغل مانند سرگرمی ها، املاک و یا رستوران ها در این دوران رویکرد خود را تغییر دادند. به عنوان مثال برخی مشاوران املاک برای افرادی که نمی توانند از منزل خارج شوند و در جستجوی مستغلات هستند تورهای ملکی مجازی ارائه می دهند. درحالی که یک روش مبتکرانه برای کمک به ادامه فعالیت در این مدت پرتلاطم است، بعید به نظر می رسد که پس از اتمام خانه نشینی این روش ادامه یابد.

توجه به این نکته مهم است که بحران کروناویروس نشان داد که بسیاری از مشاغل می توانند به یک سیاست کار از خانه منتقل شوند.

درحالی که برخی از شرکت ها به اجرای سیاست های سخت کار حضوری برمی گردند، اما بسیاری از کارفرمایان دریافتند که می توان با حداقل تأثیر بر بهره وری، کارمندان می توانند وظیفه شغلی را به صورت غیرحضوری انجام دهند.

البته ابزارهای دیجیتالی این روش را موفق تر کردند و برخی سایت ها بیش از گذشته خدمات داشتند و ممکن است بعد از دوران خانه نشینی نیز کاربردی باشند.

همه گیری کروناویروس شیوه کار روزانه میلیون ها نفر در سراسر انگلستان را تغییر داده است. بااین حال، مشاغل باید ارزیابی کنند که کدام سیاست های ناشی از کروناویروس را حفظ کنند تا در معرض خطر از بین رفتن مشاغل نسبت به رقبای خود قرار نگیرند.

انتهای پیام