به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مجموعه فرهنگی، تاریخی تخت فولاد مدفن عرفا، دانشمندان و بزرگانی است که هر کدام در عالم اسلام و انقلاب و در جامعه ایرانی اثرگذار بوده و اقدامات سازنده ای انجام داده اند. برخی از این بزرگان و فضلا هنوز هم به درستی نزد مردم شناخته شده نیستند و با وجود اینکه همه ساله مسافران و گردشگران بسیاری برای بازدید از این مجموعه تاریخی به اصفهان می آیند اما آن چنان که شایسته است معرفی نشده اند.

خبرگزاری تسنیم در ادامه سلسله گزارش های «ستارگان مدفون در تخت فولاد» در این گزارش به معرفی سید آقاجان نوربخش، از فضلای اهل منبر و مدرسین ادبیات عرب در حوزه علمیه اصفهان می پردازد.

سید محمد، معروف به سید آقاجان، از فضلای اهل منبر و مدرسین ادبیات عرب در حوزه علمیه اصفهان است. از اساتیدش میرزا بدیع درب امامی، صاحب روضات و میرزا محمدهاشم چهاسویی است. وی به کثرت علم و وفور دانش و احاطه به اخبار شهرت داشت. در موعظه و تفسیر اخبار نهایت دقت را داشته است. او در آغاز محرم ۱۳۶۴ قمری وفات یافت.

خلاصه ای از زندگی سید آقا جان نوربخش

آقا سید محمد معروف به سید آقا جان نوربخش، از فضلای اهل منبر و مدرسین ادبیات عرب در حوزه علمیه اصفهان، حدود سال ۱۲۷۴ قمری در شهرستان ریز (زرین شهر) متولد شد. در اصفهان نشو و نما یافت و تحصیل کرد. وی ادبیات را نزد اساتید برجسته ای همچون سید محمود کلیشادی و سید مهدی نحوی فراگرفت و سپس از محضر حضرات آیات ذیل بهره برد:

حاج میرزا بدیع درب امامی؛ میرزا محمدباقر چهار سویی؛ میرزا محمدهاشم چهار سویی؛ شیخ محمدتقی آقا نجفی؛ سید محمدباقر درچه ای؛ سید محمدمهدی درچه ای؛ سید ابوالقاسم دهکردی.

سید آقاجان نوربخش از بزرگان اهل منبر بود و به کثرت علم و وفور دانش و احاطه به اخبار شهرت داشت. در موعظه و تفسیر اخبار نهایت دقت را به کار می بست و در کمال استادی از مقدمه به ذی المقدمه می پرداخت. در ادبیات عرب مهارت کامل داشت و سال ها در مدرسه نیم آورد درس مطول می داد و کسی را در تدریس این کتاب با او قدرت برابری نبود.

شیخ احمدبیان الواعظین می نویسد: «یکی از اعاظم وعاظ و اکابر مدرسین معاصر است. در این اواخر هیچ کس مطول را مثل آن بزرگوار تدریس نمی کرد. در اوایل مردم اصفهان با شوقی تمام و رغبتی ما لاکلام شیفته مواعظ و نصایح آن واعظ جلیل بودند؛ ولی در این اواخر آن شور و شعف سابق را نداشتند و از این جهت آن جناب خیلی افسرده و دائما از مردم شکایت ها داشت».

شاگردان

از شاگردان وی نام های ذیل را می توان نام برد: حاج میرزا علی آقا شیرازی؛ سید عبدالحسین طیب؛ شیخ عباس مصباح دستگردی؛ میرزا محمد طبیب زاده؛ سید محمدحسین آیت میردامادی؛ سید محمود سجادی نجف آبادی؛ سید مرتضی ملاباشی؛ شیخ محمدرضا شریف روحانی؛ سید محمدعلی موحد ابطحی؛ شیخ محمد کلباسی؛ سید مرتضی موحد ابطحی؛ شیخ نصرالله قضائی نجف آبادی؛ ضیاءالدین جناب؛ ملا صفرعلی نحوی.

سید آقا جان پس از نود سال عمر بابرکت سرانجام در آغاز محرم ۱۳۶۴ قمری وفات یافت و در صحن تکیه سیدالعراقین مدفون شد.

فرزندان

فرزندش سید محمود نوربخش در سال ۱۳۰۱ در محله بیدآباد متولد شد. تحصیلات خود را تا اخذ دیپلم علمی از دبیرستان صارمیه طی کرد. در سال ۱۳۲۰ وارد دانشسرای عالی تهران به ریاست دکتر محمود حسابی شد و در رشته ریاضی زیر نظر اساتیدی چون پروفسور تقی فاطمی که از نظر معلومات و معتقدات مذهبی و فنون معلمی و تربیت بی نظیر بود، و نیز دکتر هشترودی و دیگران به تحصیل پرداخت.

در سال ۱۳۲۴ شمسی با اخذ درجه لیسانس ریاضی وارد حرفه معلمی شد و تا سال ۱۳۵۸ شمسی در دبیرستان های اصفهان مشغول تدریس بود و در سمت های اداری چون ریاست دبیرستان هاتف، مدیریت دبیرستان سعدی و معاونت آموزشی اداره کل آموزش و پرورش نیز خدمت کرد.

وی در سال ۱۳۵۸ شمسی به افتخار بازنشستگی نایل شد و تا چند سال پس از آن نیز در دبیرستان های ملی تدریس داشت. وی علاوه بر ریاضیات و به خصوص هندسه که تخصص او بود در علوم قرآنی، ادبیات، شعر و تاریخ نیز مهارت داشت و بسیاری از آیات قرآن کریم را از حفظ داشت.

وی در سال ۱۳۷۷ دارفانی را وداع گفت و در باغ رضوان اصفهان مدفون شد. فرزند دیگر سید آقاجان، سید ناصر نوربخش در تکیة سیدالعراقین مدفون است.

انتهای پیام/۱۶۴/ ت