به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حسن رحیم پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و سخنران مذهبی به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان و سپس در منزل بستری شده است.

مهدی جمشیدی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در نوشتاری اختصاصی برای خبرگزاری تسنیم، به شرح خدمات و جایگاه ارزنده این سردار عرصه فرهنگ و اندیشه پرداخته است که در زیر میخوانیم:

[۱]. ریه هاش، درگیر شده است … رزمنده بوده و سال ها جنگیده و نشانی از آن روزهای سخت بر جانش دارد؛ «شیمیایی» است! و این، کار را دشوارتر می کند. سرفه های مکرر داشت و نفس کشیدن برایش دشوار بود؛ نه اینک، از ۳۰ سال پیش! سوغات جنگ است دیگر! از آن تاریخ قدسی نیز، این به او رسیده است و با اوست. حال با این بیماری جدید، آن زخم کهنه نیز سر باز کرده و گردن کشی می کند.

[۲]. ریه هاش تازه «درگیر» شده است، اما «زندگی اش»، همیشه در آغوش «درگیری» بوده است؛ چه در نهضت، چه در جنگ، چه در برابر جریان سکولاریسم اینجایی! «زندگی»اش، شبیه «مبارزه» است، نه «زندگی»! او «مرد مبارزه» است، نه «آدمک زندگی»! و مگر حقیقت زندگی، جز «مبارزه» است؟! آرام نمی گیرد جز به «تاختن» و «نبرد» و «کشمکش» و «مبارزه». این «انقلابی طوفانی» را با سکوت و سکون چه کار است؟!

[۳]. از «جنگ» بازگشت، ولی از «مبارزه» بازنگشت! سالیان سال است که با شمشیر از نیام بیرون کشیده، میدان دار است و حق را فریاد می زند و یکه تازی می کند. مرد میدان است و با همان منطق معنایی جنگ، در عرصۀ معرفت نیز ایستاده است. «بی ادعا» و «پرکار» و «پربازده» و «مؤثر». نه در حوزه تدریس می کند و نه در دانشگاه، اما توانسته است پرچم دار یک جریان فکری قوی و ریشه دار باشد.

[۴]. او یکی از مهم ترین پدران فکری من بوده است و حق وزین استادی بر من دارد. او بود که نشان داد چگونه می توان از مطهری، خوانش نو و امروزین داشت و با گفتار خلاقانه و ساختارشکنانه، حریفان تحریف گر معرفتی را به حاشیه راند و مرعوب و منفعل کرد. من و چه بسا بسیاری دیگر از فعالان فکری نسل سومی، امتداد خطی هستیم که او پیش روی ما نهاد. ما، از او درس ها آموخته ایم: درس «عصیان» و «طغیان»، درس «صراحت و شفافیت انقلابی»، درس «هزینه دادن» و «نهراسیدن»، درس «انقلابی گری معرفتی» و … :

تو چو عقلی، ما مثال این زبان

این زبان، از عقل دارد این بیان

(مثنوی معنوی، دفتر پنجم، بیت ۳۳۱۴).

[۵]. بسیارند کسانی در عرصۀ علم و معرفت و تفکر که «بود» و «نبود»شان بر سرنوشت جامعه و حاکمیت، تأثیری نمی گذارد و حضورشان، «محسوس» و «مفید» نیست. او چنین نیست. بودنش، «غلیظ» و «برجسته» است؛ برای کسانی، «جهت بخش» و «هویت آفرین»، و برای کسانی، «گزنده» و «تلخ»! او یک متفکر «بی خاصیت» و «خنثی» نیست:

زان که هر چیزی به ضد پیدا شود

بر سپیدی، آن سیه، رسوا شود

(مثنوی معنوی، دفتر دوم، بیت ۳۳۷۳).

[۶].امروز صبح آیت الله رشاد چنین نگاشت: لحظاتی پیش، با جناب آقای رحیم پور ازغدی (عافاه الله وحفظه) تماس گرفتم، بحمدالله و منه، حال شان رو به بهبود است و وضعیتشان، نگران کننده نیست.

اللهم إنی أسألک تعجیل عافیتک.

انتهای پیام/