۶ پژوهش فلسفی در شعر سهراب منتشر شد
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، انتشارات ققنوس «دویدن تا ته بودن»، نوشته پگاه مصلح را منتشر کرد. این کتاب که با زیرعنوان «شش پژوهش فلسفی در شعر سهراب سپهری» منتشر شده است، شامل شش مقاله است؛ مقاله هایی با عناوین «یاد من باشد تنها هستم(رویکرد فلسفی به «تنهایی» سهراب سپهری)»، «مسئول زیبا شدن پر شاپرک کیست؟ (تأملی در نسبت مرگ و زیبایی)، «هیچ ملایم: مواجهه با «هیچ» از نوع دیگر»، نسبت «سیاست» و «امر سیاسی» در خوانش ادبیات(ریتوریک: مطالعه موردی شعر سهراب سپهری)، «آب خورن بی فلسفه: جاذبه و دافعه فلسفه در هستی شاعرانه سهراب سپهری».
در معرفی کتاب آمده است: «برای شناخت درست پویایی اندیشه سهراب سپهری باید از آن دریافت تکراری و تقلیدی فراتر رفت که بودیسم یا نوعی از عرفان را همچون قالب و ابزاری برای توضیح سراسر اندیشه ورزی ها و سروده های او به کار می گیرد. نوشته های پرشماری که، با آن نگاه کلیشه ای، از هنگام ظهور سهراب در پهنۀ شعر و ادب دربارۀ او منتشر شده اند اکنون همچون شاخ و برگ درختی تناور چنان بر خوانش اشعار او سایه افکنده اند که دیدن گسست ها و جهش های سرنوشت ساز تفکر سهراب بسیار دشوار شده است.هنگام آن فرا رسیده است که نگاه تازه تر و دقیق تری به شعر و زندگی او، به عبارت های درخشان سروده ها و تجربۀ زیسته اش بیفکنیم. شاید برای فهم بهتر سهراب، دیگر نه پی آواز حقیقت، که همچون خود او و همراهش باید دوید تا ته بودن.»
در پشت جلد کتاب نیز می خوانیم: «سهراب تجربه زیستن در رفت و برگشت میان فهم جهان، آفرینش هنری و استغراق در احساس زیبایی را یافته بود اما این تجربه را کافی نمی دید و می پنداشت باید به سوی استغراق پیوسته پیش برود. با آگاهی از رسیدن او به چنین تجربه، ژرف اندیشی و بینشی است که می شود گفت سهراب سپهری شخصیت کم نظیری در ادبیات ایران و جهان است. او شاعری است که تفکرش عمق دارد، زیرا به مسائل بنیادین و وجودی انسان اندیشیده است. خواندن شعر سهراب و مأنوس بودن با او به بازشدن گره های کور زندگی بسیاری از انسان ها یاری می رساند. نگریستن به زندگی، مرگ، ارج زمین و خویشاوندی انسان با موجودات زمینی از پنجره شعر فکورانه بی شک در چگونه زیستن هر آن که با سهراب انس داشته باشد تاثیرگذار است، و بدون چنین اندیشیدنی، نیکو زیستن پایدار برای انسان ها میسر نمی شود.»
انتشارات ققنوس «دویدن تا ته موندن» را در ۱۶۷ صفحه منتشر شده است.
انتهای پیام/
در معرفی کتاب آمده است: «برای شناخت درست پویایی اندیشه سهراب سپهری باید از آن دریافت تکراری و تقلیدی فراتر رفت که بودیسم یا نوعی از عرفان را همچون قالب و ابزاری برای توضیح سراسر اندیشه ورزی ها و سروده های او به کار می گیرد. نوشته های پرشماری که، با آن نگاه کلیشه ای، از هنگام ظهور سهراب در پهنۀ شعر و ادب دربارۀ او منتشر شده اند اکنون همچون شاخ و برگ درختی تناور چنان بر خوانش اشعار او سایه افکنده اند که دیدن گسست ها و جهش های سرنوشت ساز تفکر سهراب بسیار دشوار شده است.هنگام آن فرا رسیده است که نگاه تازه تر و دقیق تری به شعر و زندگی او، به عبارت های درخشان سروده ها و تجربۀ زیسته اش بیفکنیم. شاید برای فهم بهتر سهراب، دیگر نه پی آواز حقیقت، که همچون خود او و همراهش باید دوید تا ته بودن.»
در پشت جلد کتاب نیز می خوانیم: «سهراب تجربه زیستن در رفت و برگشت میان فهم جهان، آفرینش هنری و استغراق در احساس زیبایی را یافته بود اما این تجربه را کافی نمی دید و می پنداشت باید به سوی استغراق پیوسته پیش برود. با آگاهی از رسیدن او به چنین تجربه، ژرف اندیشی و بینشی است که می شود گفت سهراب سپهری شخصیت کم نظیری در ادبیات ایران و جهان است. او شاعری است که تفکرش عمق دارد، زیرا به مسائل بنیادین و وجودی انسان اندیشیده است. خواندن شعر سهراب و مأنوس بودن با او به بازشدن گره های کور زندگی بسیاری از انسان ها یاری می رساند. نگریستن به زندگی، مرگ، ارج زمین و خویشاوندی انسان با موجودات زمینی از پنجره شعر فکورانه بی شک در چگونه زیستن هر آن که با سهراب انس داشته باشد تاثیرگذار است، و بدون چنین اندیشیدنی، نیکو زیستن پایدار برای انسان ها میسر نمی شود.»
انتشارات ققنوس «دویدن تا ته موندن» را در ۱۶۷ صفحه منتشر شده است.
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «۶ پژوهش فلسفی در شعر سهراب منتشر شد» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.