با سردار آسمانی از بازی دراز تا بازی روزگار / جانبازی که تا پای جان، پای حقوق ایثارگران ایستاد
به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در پی تهاجم ارتش بعث عراق به ایران و هجوم آن ها به داخل شهر های کشور، موجب شد تا ارتش و نیرو های داوطلب مردمی برای دفاع از خاک کشور به جبهه های غرب و جنوب غرب اعزام شوند. دروازه غربی کشور که یکی از نزدیک ترین راه های دسترسی به پایتخت محسوب می شود، از هجوم نیرو های عراقی در امان نماند و شهر های قصر شیرین، پل ذهاب و مناطق مشرف به آنجا در تصرف نیرو های عراقی درآمد.
این موضوع باعث شد تا چند گروه از بچه های تهران که بیشتر آن ها هم دانشجو بودند، در همان روز های ابتدایی جنگ برای دفاع از میهن به مناطق غربی کشور بروند که یکی از آنها، شهید حسین صفری بود.
شهید حاج حسین صفری متولد ۱۳۴۰ در تهران محله خزانه بخارایی بود. در زمان بچگی به شغل باقلوا فروشی مشغول و بعد از ظهر ها به مدرسه می رفت. او دارای سه بردار و یک خواهر است که شهید حسین صفری فرزند ارشد خانواده بود.
شهید صفری ورزشکار بود و تا دروازه بانی تیم پاس هم پیش رفت. در دوره مدرسه وارد رشته فنی و حرفه ای شد. در آن زمان، اوج گیری انقلاب شروع شده بود .او با خواندن کتاب حکومت اسلامی حضرت امام، به نوعی خودش را با انقلاب عجین کرد و مدتی مسئولیت محافظ حضرت امام، شهید بهشتی، شهید رجایی و دیگر شخصیت ها بر عهده داشت تا اینکه جنگ شروع و او اعزام شد.
شهید حسین صفری سال ۱۳۶۰ در بازی دراز به دلیل انفجار چند مین در جنگ بینایی خود را از دست داد همچنین دو پا از زیر زانو و بیشتر سینه او را ترکش فراگرفت. او از نیروهای موسوم به دستمال سرخها و از یاران سردار شهید محمد بروجردی و شهید علی اصغر وصالی بود.
این شهید به دلیل آسیب زیادی که در جنگ دید، قادر به ادامه تحصیل در رشته فنی نبود و به رشته علوم انسانی تغییر رشته داد. شهید حسین صفری در یک سال، چهار مقطع تحصیلی را گذراند و در دانشگاه تهران پذیرفته شد. او پس از جنگ به ورزش شنا و گلوبال نابینایان هم مشغول به کار بود.
وی پس از جنگ با وجود درصد بالای جانبازی ترجیح داد به جای استراحت، دوباره به میدان جهاد وارد شود و در این راستا به عنوان مشاور فرمانده سپاه در امور ایثارگران مشغول به کار شد. او فعالیت ها و مسئولیت های مختلفی مانند مدافع اصلی حقوق ایثارگران، رئیس هیات مدیره شبکه ملی ایثارگران و مشاور امور ایثارگران رئیس سازمان برنامه و بودجه را در اختیار داشت.
این جانباز ۷۰ درصد، حدود یک سال و نیم در کشور آلمان زندگی کرد و شهید حسین صفری بیان می کرد، احترامی که آلمانی ها برای سربازان خود قائل هستند، ما ایرانی ها یک صدم آن را انجام نمی دهیم. شهید صفری در یکی از خاطرات خود گفت که من باز نشسته هستم، چون تا زمانی که نفس می آید بنده در صحنه حضور دارم.
سرانجام این سردار جانباز روز گذشته به یاران شهید خود پیوست.
انتهای پیام/
این موضوع باعث شد تا چند گروه از بچه های تهران که بیشتر آن ها هم دانشجو بودند، در همان روز های ابتدایی جنگ برای دفاع از میهن به مناطق غربی کشور بروند که یکی از آنها، شهید حسین صفری بود.
شهید حاج حسین صفری متولد ۱۳۴۰ در تهران محله خزانه بخارایی بود. در زمان بچگی به شغل باقلوا فروشی مشغول و بعد از ظهر ها به مدرسه می رفت. او دارای سه بردار و یک خواهر است که شهید حسین صفری فرزند ارشد خانواده بود.
شهید صفری ورزشکار بود و تا دروازه بانی تیم پاس هم پیش رفت. در دوره مدرسه وارد رشته فنی و حرفه ای شد. در آن زمان، اوج گیری انقلاب شروع شده بود .او با خواندن کتاب حکومت اسلامی حضرت امام، به نوعی خودش را با انقلاب عجین کرد و مدتی مسئولیت محافظ حضرت امام، شهید بهشتی، شهید رجایی و دیگر شخصیت ها بر عهده داشت تا اینکه جنگ شروع و او اعزام شد.
شهید حسین صفری سال ۱۳۶۰ در بازی دراز به دلیل انفجار چند مین در جنگ بینایی خود را از دست داد همچنین دو پا از زیر زانو و بیشتر سینه او را ترکش فراگرفت. او از نیروهای موسوم به دستمال سرخها و از یاران سردار شهید محمد بروجردی و شهید علی اصغر وصالی بود.
این شهید به دلیل آسیب زیادی که در جنگ دید، قادر به ادامه تحصیل در رشته فنی نبود و به رشته علوم انسانی تغییر رشته داد. شهید حسین صفری در یک سال، چهار مقطع تحصیلی را گذراند و در دانشگاه تهران پذیرفته شد. او پس از جنگ به ورزش شنا و گلوبال نابینایان هم مشغول به کار بود.
وی پس از جنگ با وجود درصد بالای جانبازی ترجیح داد به جای استراحت، دوباره به میدان جهاد وارد شود و در این راستا به عنوان مشاور فرمانده سپاه در امور ایثارگران مشغول به کار شد. او فعالیت ها و مسئولیت های مختلفی مانند مدافع اصلی حقوق ایثارگران، رئیس هیات مدیره شبکه ملی ایثارگران و مشاور امور ایثارگران رئیس سازمان برنامه و بودجه را در اختیار داشت.
این جانباز ۷۰ درصد، حدود یک سال و نیم در کشور آلمان زندگی کرد و شهید حسین صفری بیان می کرد، احترامی که آلمانی ها برای سربازان خود قائل هستند، ما ایرانی ها یک صدم آن را انجام نمی دهیم. شهید صفری در یکی از خاطرات خود گفت که من باز نشسته هستم، چون تا زمانی که نفس می آید بنده در صحنه حضور دارم.
سرانجام این سردار جانباز روز گذشته به یاران شهید خود پیوست.
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «با سردار آسمانی از بازی دراز تا بازی روزگار / جانبازی که تا پای جان، پای حقوق ایثارگران ایستاد» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.