به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، با بعثت پیامبر گرامی اسلام(ص) به عنوان آخرین پیامبر الهی، دورانی به نام عصر نزول قرآن آغاز شد. این کتاب مقدس در بردارنده تمام احکام، سنت ها و نیز مشتمل بر تمام حقایق عالم و به تعبیر قرآن «تبیانا لکل شی ء» یعنی بیانگر و مبین هرچیز است.

سوای از اینکه در قرآن این حقایق و سنت های عالم و نیز قوانین سیاسی و اجتماعی و اقتصادی بیان شده است، بر اساس روایات معصومین(ع) ظاهر آن و تلاوت ظاهر آیات آن به تنهایی دارای اثرات معنوی فراوانی است؛ از این رو در روایاتمان تأکید زیادی به مسلمانان نسبت به تلاوت قرآن در طی شبانه روز شده است. پیامبر اسلام(ص) در روایتی فرمود: خانه های خود را به تلاوت قرآن نورانی کنید و آنها را گورستان نکنید، چنانچه یهود و نصارا کردند؛ در کلیساها و عبادتگاه های خود نماز کنند، اما خانه های خویش را معطل گذارده اند (و در آنها عبادتی انجام ندهند)؛ نوروا بیوتکم بتلاوة القرآن و لا تتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری صلوا فی الکنائس و البیع و عطلوا بیوتهم». (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج۲، ص۶۱۰)



همچنین در توصیه های امام حسن مجتبی روایات متعددی درباره تلاوت قرآن و اثرات آن مشاهده می کنیم. حضرت در روایتی فرمود: کسی که قرآن را قرائت کند، دعایش مستجاب خواهد شد؛ خواه به سرعت و خواه در آینده؛ من قرء القرآن کانت له دعوة مجابة، إما معجلة و إما مؤجلة. (مستدرک الوسائل، ج۴، ص۲۶۰) همچنین آن حضرت ضمن توصیه ای دیگر اشاره دارند، تنها به تلاوت آن اکتفا نکنید بلکه باید با عقل تان نسبت به آن پایبند باشید. حضرت در این باره فرمود: چون آن را شنیدید با خردی عملی و به کار بستن، پایبند آن شوید و تنها به بازگفتن آن اکتفا نکنید که راویان قرآن بسیارند و رعایت کنندگانش اندک و خداوند مدد رسان است؛ و اعقلوه إذا سمعتموه عقل رعایة و لا تعقلوه عقل روایة فإن رواة الکتاب کثیر و رعاته قلیل و الله المستعان. (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج۸، ص۳۹۰)

این سفارش امام حسن مجتبی(ع) نشان می دهد عموم افراد از ظاهر قرآن عبور نمی کنند و صرفا به تلاوت آن اکتفا می شود. به طور طبیعی در فضایی که تعقل در آیات قرآن صورت نگیرد، رعایت توصیه های آن ممکن نخواهد بود؛ پس ارتباط وثیقی بین تعقل در قرآن و رعایت توصیه های آن وجود دارد.

انتهای پیام/