<a href="/fa/dashboard/ class="text info">اشکذر</a> <a href="/fa/dashboard/ class="text info">یزد</a>؛ خطه ای دیدنی، بازمانده از دوران <span class="text danger">اشکانیان</sp

ایسنا/یزد شهرستان اشکذر که قدمت آن به دوره اشکانیان بازمی گردد، دارای بناهای منحصربفردی از جمله یکی از بزرگترین آسیابهای آبی ایران و تنها آب انبارهای هفت بادگیری کشور است.
«اشکذر»، شهرستانی در شمال غربی و چسبیده به مرکز استان یزد است، شهرستانی دیدنی که وجه تسمیه آن به «اشک بن زال» از ملوک الطوایف زمان اشکانیان بازمیگردد و همین بیانگر قدمت دیرین این خطه است.
مسجد ریگ مجومرد (رضوانشهر) یکی از مهمترین آثار تاریخی این شهرستان است. این مسجد کهن از مساجد یک ایوانی است که شامل صحن، ایوان، گنبدخانه و شبستان های جانبی است.
شبستان غربی جنب گنبدخانه مدفن عالمان و بزرگان دوره ی تیموری است که چند سنگ قبر آن با کاشی های معرق بسیار نفیس تزیین شده و یکی از آنها قبر بانی مسجد به نام «حاجی کمال الدین» است. گنبدخانه ی مسجد با محراب گلین از کهن ترین بخش های بنا است که بر جای مانده است. این مسجد دو دهه ی پیش، از زیر ریگ های روان بیرون آورده شد و به طرز شایسته ای مرمت و احیا شد.
امام زاده سید حسین بندرآباد یکی از بناهای دیدنی و گنبدوار در نزدیکی بقعه ی سلطان محمودشاه است. در مورد آن گفته می شود چهار برادر به نام های «شمس الدین»، «نورالدین»، «سیدمحمد»و «سیدحسین» بوده اند که در زمان خلافت مأمون به یزد آمده اند. سه نفر اول در ارخبان، گاپله و هفتادر مدفون هستند و سید حسین نزدیک «دزک» (که به آن جلال آباد نیز گفته می شود)، کشته شده و بعدا او را به بندرآباد آورده و دفن کرده اند.
مجموعه ی سلطان بندرآباد در این شهرستان متعلق به قرن هفتم هجری قمری است. این بنا شامل خانقاه، مسجد جامع، حسینیه، آب انبار، برج حفاظتی و مقبره است که در حصار و بارو محفوظ شده است.
این مجموعه مدفن عده ای از مشایخ سلسله ی «دادایی» است. در مسجد این مجموعه، منبری از کاشی معرق با نقش های گره، اسلیمی و خط ثلث وجود دارد که از نظر هنری، شبیه آن را در هیچ جای استان نمی توان دید. این مجموعه که به مرور زمان، در زیر ریگ های روان کویری مدفون شده بود به همت اداره ی میراث فرهنگی، از زیر خاک بیرون آورده شد.
آب انبار هفت بادگیری عصرآباد و حسین آباد از نظر تعداد بادگیر در بین آب انبارهای کشور در رتبه ی اول قرار دارند و تنها آب انبارهای هفت بادگیری هستند که دارای دو مخزن هستند.
ارتفاع بادگیرها حدود شش متر است و دارای چهار منفذ در هر ضلع هستند. بادگیرها به شکل زیبایی بنا شده و قسمت فوقانی آنها با آجرهای شرفی و تزیینات دندانه موشی مزین شده است.
آب انبار عصرآباد متعلق به دوره ی قاجار و دارای یک ورودی بوده که برخلاف سایر آب انبارهای منطقه در جهت قبله نبوده و مخصوص زرتشتیان است اما آب انبار حسین آباد متعلق به دوره ی پهلوی و دارای دو ورودی بوده که یکی متعلق به مسلمانان و دیگری متعلق به زرتشتیان بوده است.
مجموعه ی تاریخی حجت آباد وزیر شامل باغ، عمارت، حمام، آب انبار، ساباط و کاروانسراست و بانی آن «میرزامحمد مستوفی» است که حاکم یزد در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه بوده است.
این مجموعه در مسیر قنات حجت آباد قرار داشته که آب آن به حوض عمارت ختم می شده است و از آن برای آبیاری باغ استفاده می کرده اند. عمارت این مجموعه با مساحت ۱۴۰۰ مترمربع در سه طبقه ساخته شده که حدود ۱۳۰ سال قدمت دارد. حمام این مجموعه دارای دو صحن هشت ضلعی با ترکیب آجرنماها در رنگ های سبز، کرم و قرمز با طرح های حصیری و خفته ی راسته است.
آسیاب آبی اشکذر از بزرگ ترین آسیاب های ایران است که متعلق به دوره ی قاجاریه بوده و زمانی با آب قنات همت آباد، سنگ های آن با قدرت تمام می چرخیده است.
ورودی آسیاب، دالانی شیب دار به طول ۵۶ متر است که به قسمت اصلی آسیاب که هشت ضلعی است می رسد. سقف این هشت ضلعی به شکل گنبدی بنا شده است. سقف کاربندی شده ی صحن اصلی آسیاب با نقوش هندسی از ابتکارهای معماری کهن ایرانی است. آجر تنها مصالح ساختمانی این بنای دیدنی است.
انتهای پیام
«اشکذر»، شهرستانی در شمال غربی و چسبیده به مرکز استان یزد است، شهرستانی دیدنی که وجه تسمیه آن به «اشک بن زال» از ملوک الطوایف زمان اشکانیان بازمیگردد و همین بیانگر قدمت دیرین این خطه است.
مسجد ریگ مجومرد (رضوانشهر) یکی از مهمترین آثار تاریخی این شهرستان است. این مسجد کهن از مساجد یک ایوانی است که شامل صحن، ایوان، گنبدخانه و شبستان های جانبی است.
شبستان غربی جنب گنبدخانه مدفن عالمان و بزرگان دوره ی تیموری است که چند سنگ قبر آن با کاشی های معرق بسیار نفیس تزیین شده و یکی از آنها قبر بانی مسجد به نام «حاجی کمال الدین» است. گنبدخانه ی مسجد با محراب گلین از کهن ترین بخش های بنا است که بر جای مانده است. این مسجد دو دهه ی پیش، از زیر ریگ های روان بیرون آورده شد و به طرز شایسته ای مرمت و احیا شد.
امام زاده سید حسین بندرآباد یکی از بناهای دیدنی و گنبدوار در نزدیکی بقعه ی سلطان محمودشاه است. در مورد آن گفته می شود چهار برادر به نام های «شمس الدین»، «نورالدین»، «سیدمحمد»و «سیدحسین» بوده اند که در زمان خلافت مأمون به یزد آمده اند. سه نفر اول در ارخبان، گاپله و هفتادر مدفون هستند و سید حسین نزدیک «دزک» (که به آن جلال آباد نیز گفته می شود)، کشته شده و بعدا او را به بندرآباد آورده و دفن کرده اند.
مجموعه ی سلطان بندرآباد در این شهرستان متعلق به قرن هفتم هجری قمری است. این بنا شامل خانقاه، مسجد جامع، حسینیه، آب انبار، برج حفاظتی و مقبره است که در حصار و بارو محفوظ شده است.
این مجموعه مدفن عده ای از مشایخ سلسله ی «دادایی» است. در مسجد این مجموعه، منبری از کاشی معرق با نقش های گره، اسلیمی و خط ثلث وجود دارد که از نظر هنری، شبیه آن را در هیچ جای استان نمی توان دید. این مجموعه که به مرور زمان، در زیر ریگ های روان کویری مدفون شده بود به همت اداره ی میراث فرهنگی، از زیر خاک بیرون آورده شد.
آب انبار هفت بادگیری عصرآباد و حسین آباد از نظر تعداد بادگیر در بین آب انبارهای کشور در رتبه ی اول قرار دارند و تنها آب انبارهای هفت بادگیری هستند که دارای دو مخزن هستند.
ارتفاع بادگیرها حدود شش متر است و دارای چهار منفذ در هر ضلع هستند. بادگیرها به شکل زیبایی بنا شده و قسمت فوقانی آنها با آجرهای شرفی و تزیینات دندانه موشی مزین شده است.
آب انبار عصرآباد متعلق به دوره ی قاجار و دارای یک ورودی بوده که برخلاف سایر آب انبارهای منطقه در جهت قبله نبوده و مخصوص زرتشتیان است اما آب انبار حسین آباد متعلق به دوره ی پهلوی و دارای دو ورودی بوده که یکی متعلق به مسلمانان و دیگری متعلق به زرتشتیان بوده است.
مجموعه ی تاریخی حجت آباد وزیر شامل باغ، عمارت، حمام، آب انبار، ساباط و کاروانسراست و بانی آن «میرزامحمد مستوفی» است که حاکم یزد در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه بوده است.
این مجموعه در مسیر قنات حجت آباد قرار داشته که آب آن به حوض عمارت ختم می شده است و از آن برای آبیاری باغ استفاده می کرده اند. عمارت این مجموعه با مساحت ۱۴۰۰ مترمربع در سه طبقه ساخته شده که حدود ۱۳۰ سال قدمت دارد. حمام این مجموعه دارای دو صحن هشت ضلعی با ترکیب آجرنماها در رنگ های سبز، کرم و قرمز با طرح های حصیری و خفته ی راسته است.
آسیاب آبی اشکذر از بزرگ ترین آسیاب های ایران است که متعلق به دوره ی قاجاریه بوده و زمانی با آب قنات همت آباد، سنگ های آن با قدرت تمام می چرخیده است.
ورودی آسیاب، دالانی شیب دار به طول ۵۶ متر است که به قسمت اصلی آسیاب که هشت ضلعی است می رسد. سقف این هشت ضلعی به شکل گنبدی بنا شده است. سقف کاربندی شده ی صحن اصلی آسیاب با نقوش هندسی از ابتکارهای معماری کهن ایرانی است. آجر تنها مصالح ساختمانی این بنای دیدنی است.
انتهای پیام
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «اشکذر یزد؛ خطه ای دیدنی، بازمانده از دوران اشکانیان» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.