به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره «یس» سی و ششمین سوره قرآن است و در جزء بیست و دوم و بیست سوم آن قرار دارد.

دلیل نامگذاری این سوره به «یس» آغاز آن با حروف مقطعه «یاء و سین» است و به سه اصل دینی توحید، نبوت و معاد می پردازد.

خداوند در این سوره درباره زنده شدن مردگان و سخن گفتن اعضای بدن در قیامت سخن می گوید.

سوره یس قلب قرآن لقب گرفته و داستان اصحاب قریه و مومن آل یس در این سوره آمده است.

بر اساس روایات، هر کس سوره یس را برای رضای خدا بخواند خداوند او را خواهد بخشید و پاداشی همانند دوازده ختم قرآن به او خواهد داد و اگر برای مریض در حال مرگ خوانده شود، به تعداد حروف این سوره ده فرشته نزد او به صف شده و برای او استغفار می کنند و شاهد قبض روحش می شوند و جنازه اش را تشییع می کنند و بر او نماز می گزارند و شاهد دفنش خواهند بود.

در روایات، فضایل زیادی برای قرائت سوره یس بیان شده است؛ از جمله از امام صادق (ع) نقل شده است هر کس آن را قبل از خواب یا پیش از غروب بخواند، در تمام طول روز محفوظ و پر روزی خواهد بود و هر کس آن را در شب پیش از خواب بخواند، خداوند هزار فرشته را بر او مامور می کند که وی را از شر شیطان رانده شده و هر آفتی حفظ کنند.

فایل صوتی تلاوت آیات ۴۸ تا ۶۴ سوره یس با صدای عباس سلیمی

متن آیاتی از سوره یس همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

و یقولون متیٰ هٰذا الوعد إن کنتم صادقین ﴿۴۸﴾

و می گویند: اگر راستگویید این وعده قیامت و عذاب کی خواهد بود؟ ﴿۴۸﴾

ما ینظرون إلا صیحة واحدة تأخذهم و هم یخصمون ﴿۴۹﴾

اینان جز یک فریاد مرگبار آسمانی را انتظار نمی کشند که آنان را در حالی که سرگرم مجادله و ستیز در امور دنیایی اند فراگیرد ﴿۴۹﴾

فلا یستطیعون توصیة و لا إلیٰ أهلهم یرجعون ﴿۵۰﴾

فریادی که وقتی بر سر آنان زده شود نه می توانند وصیتی کنند و نه اگر بیرون خانه باشند می توانند به خانواده خود برگردند ﴿۵۰﴾

و نفخ فی الصور فإذا هم من الأجداث إلیٰ ربهم ینسلون ﴿۵۱﴾

و در صور دمیده شود ناگاه همه آنان از قبر ها به سوی پروردگارشان می شتابند ﴿۵۱﴾

قالوا یا ویلنا من بعثنا من مرقدنا ۜ ۗ هٰذا ما وعد الرحمٰن و صدق المرسلون ﴿۵۲﴾

می گویند: ای وای بر ما چه کسی ما را از خواب گاهمان برانگیخت؟ این واقعیتی است که خدای رحمان وعده داده بود و پیامبران راست گفته بودند! ﴿۵۲﴾

إن کانت إلا صیحة واحدة فإذا هم جمیع لدینا محضرون ﴿۵۳﴾

آن صحنه عظیم جز یک فریاد نیست، پس به ناگاه همه آنان گردآوری شده و نزد ما احضار می شوند ﴿۵۳﴾

فالیوم لا تظلم نفس شیئا و لا تجزون إلا ما کنتم تعملون ﴿۵۴﴾

در این روز به هیچ کس ذره ای ستم نمی شود، و جز آنچه را انجام می دادید پاداش داده نمی شوید ﴿۵۴﴾

إن أصحاب الجنة الیوم فی شغل فاکهون ﴿۵۵﴾

همانا بهشتیان در چنین روزی در سرگرمی وصف ناپذیری شیرین کام و خوش اند﴿۵۵﴾

هم و أزواجهم فی ظلال علی الأرائک متکئون ﴿۵۶﴾

آنان و همسرانشان در زیر سایه هایی آرام بخش بر تخت هایی آراسته، چون حجله عروس تکیه می زنند ﴿۵۶﴾

لهم فیها فاکهة و لهم ما یدعون ﴿۵۷﴾

برای آنان در آنجا میوه های عالی و مطبوع و آنچه دلشان بخواهد فراهم است ﴿۵۷﴾

سلام قولا من رب رحیم ﴿۵۸﴾

با سلام ی پرارزش و سلامت بخش که گفتاری از پروردگاری مهربان است ﴿۵۸﴾

و امتازوا الیوم أیها المجرمون ﴿۵۹﴾

و ندا آید: ای گناهکاران! امروز از صف نیکان جدا شوید ﴿۵۹﴾

ألم أعهد إلیکم یا بنی آدم أن لا تعبدوا الشیطان ۖ إنه لکم عدو مبین ﴿۶۰﴾

ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را مپرستید که او بی تردید دشمن آشکاری برای شماست؟ ﴿۶۰﴾

و أن اعبدونی ۚ هٰذا صراط مستقیم ﴿۶۱﴾

و اینکه مرا بپرستید که این راهی است مستقیم ﴿۶۱﴾

و لقد أضل منکم جبلا کثیرا ۖ أفلم تکونوا تعقلون ﴿۶۲﴾

و همانا شیطان گروه بسیاری از شما را گمراه کرد آیا تعقل نمی کردید که پیروانش به چه سرنوشت شومی دچار شدند؟ ﴿۶۲﴾

هٰذه جهنم التی کنتم توعدون ﴿۶۳﴾

این است دوزخی که به شما وعده می دادند﴿۶۳﴾

اصلوها الیوم بما کنتم تکفرون ﴿۶۴﴾

امروز به کیفر کفری که همواره می ورزیدید در آن درآیید ﴿۶۴﴾

انتهای پیام/