مهم ترین راه کاری که انسان از گناه دور شود چیست؟



خبرگزاری مهر-گروه دین و آئین: دعاهای مختصر روزانه ماه رمضان، دعاهایی است که هر روز پس از نمازهای واجب آن روز خوانده می شود. دعاهای روزهای ماه رمضان در کتاب های البلد الامین و مصباح از پیامبر اکرم (ص) نقل شده اند.

حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی در ۳۰ یادداشت به شرح و تفسیر دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان پرداخته است که روزانه تقدیم مخاطبان مهر می شود.

تفسیر دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان به این شرح است:

«اللهم حبب إلی فیه الإحسان، وکره إلی فیه الفسوق والعصیان، وحرم علی فیه السخط والنیران، بعونک یا غیاث المستغیثین»

«خدایا، در این ماه نیکی را پسندیده من گردان و نادرستی ها و نافرمانی ها را مورد کراهت من قرار ده و خشم و آتش برافروخته را بر من حرام گردان، به یاری ات ای فریادرس دادخواهان»

خواسته های روز یازدهم ماه مبارک رمضان

خدایا؛

۱- احسان به دیگران را محبوب من قرار ده.

۲- فسق و معصیت را در نظرم ناپسند قرار ده.

۳- خشم خود و آتش دوزخ را بر من حرام گردان.

«اللهم حبب إلی فیه الإحسان»

در لغت احسان و حسن به یک معنا هستند. هم بر رفتاری که ممدوح و پسندیده است و ذات آن عمل خوب است صدق می کند، و هم بر کار خوبی که برای دیگری انجام می گیرد صدق می کند.

حقیقت علم آموزی، یک احسان است و در اختیار دیگران قرار دادن این علم، احسان دیگر است.

انسان برای هر کاری که انجام می دهد نیازمند انگیزه است. انگیزه نیکی به دیگران، محبت است. اگر انسان به دیگران محبت داشته باشد، این محبت انگیزه می شود تا برای آنان کار خوب انجام دهد. آنگاه احسان برای او به صورت ملکه در می آید یعنی مقطعی و تابع جریانات انگیزشی نیست و دائما و در هر شرایطی احسان می کند. وقتی به دیگران احسان نمود، این محبت زیاد می شود.

احسان چیزی برتر از عدل است. عدل، اعطا حق دیگران به آن هاست و یک عمل واجب است، ولی احسان انجام عمل نیک است و مرتکب شدن آن، بیش از وظیفه واجب است.

امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند: بهترین توشه قیامت هر کس، احسان به بندگان خداست.

«وکره إلی فیه الفسوق والعصیان»

فسق یعنی از راه و رسم عبودیت و جاده بندگی خارج شدن.

مهم ترین راه کاری که انسان از گناه دور شود این است که فسق و عصیان در قالب هر عملی برای انسان ناپسند باشد و از آن خوشش نیاید. لازمه رسیدن به چنین معرفتی این است که:

۱- جایگاه انسانی خود را بشناسد و بداند که مرغ باغ ملکوت است.

۲- عظمت خدا را بشناسد.

اگر به این دو شناخت رسید قطعا چیزی که کرامت انسانی را از بین می برد و حق خداوند را اداء نمی کند، برای او ناپسند خواهد بود.

وقتی قرآن می خواهد خوردن مال یتیم را یادآور شود، تعبیر به خوردن آتش می کند. یا زشتی غیبت را به خوردن گوشت برادر مؤمن تعبیر می کند. این تجسم حقیقت اعمال ناپسند است و بدیهی است که چنین چیزهایی از شخصیت انسان دور است.

در سوره حجرات آیه ۱۲ می فرماید: أیحب أحدکم أن یأکل لحم أخیه میتا فکرهتموه و اتقوا الله إن الله تواب رحیم (آیا یکی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده اش را بخورد؟ بی تردید [از این کار] نفرت دارید)

در سوره نساء آیه ۱۰ می فرماید: إن الذین یأکلون أموال الیتامی ظلما إنما یأکلون فی بطونهم نارا و سیصلون سعیرا (بی تردید کسانی که اموال یتیمان را به ستم می خورند، فقط در شکم های خود آتش می خورند، و به زودی در آتش فروزان در آیند)

«وحرم علی فیه السخط والنیران»

رحمت خداوند شمول گسترده ای دارد. وقتی احسان به دیگران محبوب انسان شد و گناه برایش ناپسند و منفور شد، در نتیجه با شامل شدن رحمت خداوند از او می خواهیم که خشم بی کران خود و آتش جهنم را بر ما حرام گرداند.

«بعونک یا غیاث المستغیثین»

درخواست های امروز فقط به مدد خداوند متعال که پناه بی پناهان است حاصل می شود.
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «مهم ترین راه کاری که انسان از گناه دور شود چیست؟» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.