تراکم سرگروه های سینمایی چالش جدید اهالی سینما / درخواست سینماگران برای توزیع عادلانه اکران
باشگاه خبرنگاران جوان بررسی می کند؛
به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هر از گاهی قانونی جدید برای حل مشکلات بخش اکران سینما که همیشه حاشیه ساز بوده مطرح و اجرا می کند، اما انگار این قوانین طبق شواهد موجود، هیچ وقت نتوانسته مشکلات را به کمترین حالت ممکن برساند و سینماگران و صاحبان آثار را با مشکل مواجه می کند.
در جدیدترین این تصمیمات شاهد ایجاد هفت سرگروه سینمایی بودیم که مدتی از اعمال آن می گذرد. حال باشگاه خبرنگاران جوان این موضوع و بازخورد ها و حاشیه های آن را مورد بحث قرار داده و با چند سینماگر در قالب گفتگو به تحلیل و بررسی پرداخته است.
فرید: فیلم ها مانند موش آزمایشگاهی هستند
مهرداد فرید تهیه کننده و کارگردان سینما در این باره گفت: به نظرم قبل از هرچیز باید در مورد سیستم اکرانی صحبت کنیم که به صورت آزمون و خطا شده است؛ یعنی تعدادی از دوستان ایده جدید می آورند و روی اکران اعمال می کنند. این وسط فیلم ها مانند موش آزمایشگاهی هستند و هرکدام در این آزمون ها قرار بگیرند، نابود خواهند شد. نمونه اش حدود بیست فیلمی است که در سال جدید با سیستم و ایده جدید هفت سرگروه به سینما ها آمدند و اکثر آن ها نابود شدند.
وی افزود: به نظرم اولین بحث برای رهایی از این آزمون و خطا ها و نابودی فیلم ها و نجات سینما، این است که بخش خصوصی و دولتی با هم تعارف نداشته باشند؛ یا دولت سینما را رها کند و به دست بخش خصوصی بدهد و یا بالعکس عمل کند. چون " «شترسواری دولا دولا نمی شود»!.
این کارگردان ادامه داد: دولت در همه بخش های سینما از تولید تا اکران همه کاره است، اما آنجایی ورود می کند که به نفعش باشد. واقعا این نحو عملکرد اصلا به نفع سینما نیست و سالهاست ضربه آن را خوردیم. در جریان اکران «جن زیبا» دستور صدور پروانه نمایش صادر، اما پس از چند ماه برگه آن به دست ما رسید.
تهیه کننده «جن زیبا» بیان کرد: ای کاش دولت اگر قرار است درست عمل کند، مانند دهه شصت همه کار ها را در دست بگیرد و یا اینکه تعارف را کنار گذاشته به بخش خصوصی بسپارد و فقط طبق وظیفه حکومتی که دارد روی ممیزی ها نظارت کند تا صاحب فیلم با سینمادار طرف شود و بتواند فیلمش را راحت تر اکران کند.
وی عنوان کرد: چرا باید رئیس شورای عالی اکران دولتی باشد و طبق خبر هایی که پیگیری کردم، جلسات این حوزه در ساختمان دولت وزارت ارشاد برگزار شود، اما زمانی که باید وارد عمل شوند خود را کنار کشیده و دولت را مبری از مشکلات بوجود آمده بدانند؟!
وی افزود: چرا ما از سیستم های تجربه شده و مثبت در سینمای دنیا پیروی نمی کنیم و فکر می کنیم باید چرخ را از ابتدا اختراع کنیم؟ در بیشتر کشور های پیشرفته و صاحب سینما در جهان سالن ها به صاحبان فیلم اجاره داده می شود. در نتیجه تصمیم گیرنده نهایی اکران، صاحب فیلم و شرکت پخشی است که سهامدار اثر شده، اما در کشور ما سالن داران هستند که برای اکران فیلم ها تصمیم می گیرند و این باعث بوجود آمدن حاشیه ها و مشکلاتی است که شاهد آن هستیم و می بینیم صاحب فیلم باید دست به سینه جلوی سالن دار بایستد!
این تهیه کننده گفت: از سویی در سینمای ما پخش کننده جز اینکه فیلم را از صاحب فیلم گرفته و به سینمادار بدهد، چه کار دیگری انجام می دهد؟ آیا این کار سختی است که باید بخشی از درآمد فیلم را هم در قبالش بردارد؟! آیا این کار از عهده صاحب فیلم بر نمی آید؟ در صورتی که پخش کننده در سینمای پیشرفته دنیا حتی در تولید فیلم شریک شده و قدم های مثبتی در موفقیت اثر بر می دارد.
فرید عنوان کرد: متاسفانه کار هایی مانند ایجاد هفت سرگروه در سینما پاسخی سنتی به افرادی است که نسبت به عملکرد مسئولان نقد دارند. رویکردی که دیگر در دنیای رو به پیشرفت این سال ها کارایی ندارد و البته این پاسخ های سنتی در دیگر ارگان ها و سازمان ها هم وجود دارد.
آب پرور: تنوع در بازار آزاد تجارت تنور سینما را داغ تر می کند
مسعود آب پرور کارگردان سینما گفت: من از پشت پرده این جریان خبر ندارم، اما از بیرون که نگاه می کنم اشکالی ندارد؛ چون این تنوع در بازار آزاد تجارت تنور سینما را داغ تر می کند. هرچه این بازار شلوغ تر باشد، مردم با شور و حال بیشتری مبادرت به دیدن فیلم ها می کنند.
وی افزود: با وجود پردیس ها، تنوع فیلم ها برخی مواقع به ده یا دوازده اثر می رسد که اتفاق خوبی است؛ چون دست مخاطب را در انتخاب آثار سینمایی باز می گذارد، اما در این بین هنوز هم نبود فیلم های خارجی نقطه ضعفی است که نمود می کند و اگر در پردیس هایی که سالن بیشتری دارند زمینه اکرانش به وجود بیاید، بازار نمایش داغ تر هم خواهد شد.
کاظمی: چرا سر و سامانی به اکران فیلم ها نمی دهند؟
بهرام کاظمی تهیه کننده و کارگردان سینما هم بیان کرد: بحث فراتر از ایجاد هفت سرگروه سینمایی است و کلا بحث جای دیگری است. در مورد فیلم های حاکمیتی این شبهه وجود دارد که بلیت می خرند برای اینکه سالن ها را پر نگه دارند تا کف فروششان نیفتد و ادامه اکران داشته باشند.
وی افزود: قبل از هرچیز اکران ها باید عادلانه باشد؛ بخصوص برای بخش های مستقل سینما، از همه مهمتر برای انجمن تهیه کنندگان و کارگردان ها که سینمای مستقل و واقعی هستند.
این کارگردان عنوان کرد: به نظرم باید برای سینمای مستقل یکسری سینما و سانس اختصاصی در نظر گرفت تا فیلمی اجتماعی و مستقل که کیفیت بالایی دارد اما از بازیگران میلیاردی برخوردار نیست، بتواند به خوبی اکران شود.
کاظمی گفت: واقعا تکلیف فیلم اجتماعی با کیفیت و غیر میلیاردی در اکران چیست؟ آیا باید بسوزد و از بین برود، متاسفانه فیلم های این چنینی زیادی داریم که یا با محدودیت اکران و سالن روبرو شدند و یا سال ها در صندوق مانده اند. ظلم آنجاست که برخی فیلم ها در مدت زمان کوتاهی ساخته و بلافاصله به سینما ها می آیند. آیا این عدالت و انصاف است؟!
وی اظهار داشت: واقعا دیگر چیزی از بخش خصوصی و سینمای مستقل باقی نمانده و در حال نابودی است. آیا فرد یا سازمانی پاسخگو است؟ چرا پاسخی در خصوص توزیع ناعادلانه سانس و سالن و اکران دریافت نمی شود؟ چرا سر و سامانی به این جریان نمی دهند؟ بچه های سینمای مستقل تا چه زمانی باید این حرف ها را بزنند و کسی گوش ندهد؟ ای کاش در طول سال تعدادی سالن و سانس و اکران به فیلم هایی بدهید که به لحاظ داشتن سوپراستار های گران غنی نیستند، اما کیفیت دارند!
کاظمی بیان کرد: اینکه سینمادار فیلمی پرفروش را اکران کند و به آن بها دهد بد نیست، اما اگر واقعا می خواهد به سینمای مستقل کمک کند نیم نگاهی هم به این حوزه داشته باشد. در غیر این صورت کمر به همت نابودی آن بسته شده است. نمی دانیم وزارت ارشاد و سازمان سینمایی این وسط چه کاره اند؟!
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هر از گاهی قانونی جدید برای حل مشکلات بخش اکران سینما که همیشه حاشیه ساز بوده مطرح و اجرا می کند، اما انگار این قوانین طبق شواهد موجود، هیچ وقت نتوانسته مشکلات را به کمترین حالت ممکن برساند و سینماگران و صاحبان آثار را با مشکل مواجه می کند.
در جدیدترین این تصمیمات شاهد ایجاد هفت سرگروه سینمایی بودیم که مدتی از اعمال آن می گذرد. حال باشگاه خبرنگاران جوان این موضوع و بازخورد ها و حاشیه های آن را مورد بحث قرار داده و با چند سینماگر در قالب گفتگو به تحلیل و بررسی پرداخته است.
فرید: فیلم ها مانند موش آزمایشگاهی هستند
مهرداد فرید تهیه کننده و کارگردان سینما در این باره گفت: به نظرم قبل از هرچیز باید در مورد سیستم اکرانی صحبت کنیم که به صورت آزمون و خطا شده است؛ یعنی تعدادی از دوستان ایده جدید می آورند و روی اکران اعمال می کنند. این وسط فیلم ها مانند موش آزمایشگاهی هستند و هرکدام در این آزمون ها قرار بگیرند، نابود خواهند شد. نمونه اش حدود بیست فیلمی است که در سال جدید با سیستم و ایده جدید هفت سرگروه به سینما ها آمدند و اکثر آن ها نابود شدند.
وی افزود: به نظرم اولین بحث برای رهایی از این آزمون و خطا ها و نابودی فیلم ها و نجات سینما، این است که بخش خصوصی و دولتی با هم تعارف نداشته باشند؛ یا دولت سینما را رها کند و به دست بخش خصوصی بدهد و یا بالعکس عمل کند. چون " «شترسواری دولا دولا نمی شود»!.
این کارگردان ادامه داد: دولت در همه بخش های سینما از تولید تا اکران همه کاره است، اما آنجایی ورود می کند که به نفعش باشد. واقعا این نحو عملکرد اصلا به نفع سینما نیست و سالهاست ضربه آن را خوردیم. در جریان اکران «جن زیبا» دستور صدور پروانه نمایش صادر، اما پس از چند ماه برگه آن به دست ما رسید.
تهیه کننده «جن زیبا» بیان کرد: ای کاش دولت اگر قرار است درست عمل کند، مانند دهه شصت همه کار ها را در دست بگیرد و یا اینکه تعارف را کنار گذاشته به بخش خصوصی بسپارد و فقط طبق وظیفه حکومتی که دارد روی ممیزی ها نظارت کند تا صاحب فیلم با سینمادار طرف شود و بتواند فیلمش را راحت تر اکران کند.
وی عنوان کرد: چرا باید رئیس شورای عالی اکران دولتی باشد و طبق خبر هایی که پیگیری کردم، جلسات این حوزه در ساختمان دولت وزارت ارشاد برگزار شود، اما زمانی که باید وارد عمل شوند خود را کنار کشیده و دولت را مبری از مشکلات بوجود آمده بدانند؟!
وی افزود: چرا ما از سیستم های تجربه شده و مثبت در سینمای دنیا پیروی نمی کنیم و فکر می کنیم باید چرخ را از ابتدا اختراع کنیم؟ در بیشتر کشور های پیشرفته و صاحب سینما در جهان سالن ها به صاحبان فیلم اجاره داده می شود. در نتیجه تصمیم گیرنده نهایی اکران، صاحب فیلم و شرکت پخشی است که سهامدار اثر شده، اما در کشور ما سالن داران هستند که برای اکران فیلم ها تصمیم می گیرند و این باعث بوجود آمدن حاشیه ها و مشکلاتی است که شاهد آن هستیم و می بینیم صاحب فیلم باید دست به سینه جلوی سالن دار بایستد!
این تهیه کننده گفت: از سویی در سینمای ما پخش کننده جز اینکه فیلم را از صاحب فیلم گرفته و به سینمادار بدهد، چه کار دیگری انجام می دهد؟ آیا این کار سختی است که باید بخشی از درآمد فیلم را هم در قبالش بردارد؟! آیا این کار از عهده صاحب فیلم بر نمی آید؟ در صورتی که پخش کننده در سینمای پیشرفته دنیا حتی در تولید فیلم شریک شده و قدم های مثبتی در موفقیت اثر بر می دارد.
فرید عنوان کرد: متاسفانه کار هایی مانند ایجاد هفت سرگروه در سینما پاسخی سنتی به افرادی است که نسبت به عملکرد مسئولان نقد دارند. رویکردی که دیگر در دنیای رو به پیشرفت این سال ها کارایی ندارد و البته این پاسخ های سنتی در دیگر ارگان ها و سازمان ها هم وجود دارد.
آب پرور: تنوع در بازار آزاد تجارت تنور سینما را داغ تر می کند
مسعود آب پرور کارگردان سینما گفت: من از پشت پرده این جریان خبر ندارم، اما از بیرون که نگاه می کنم اشکالی ندارد؛ چون این تنوع در بازار آزاد تجارت تنور سینما را داغ تر می کند. هرچه این بازار شلوغ تر باشد، مردم با شور و حال بیشتری مبادرت به دیدن فیلم ها می کنند.
وی افزود: با وجود پردیس ها، تنوع فیلم ها برخی مواقع به ده یا دوازده اثر می رسد که اتفاق خوبی است؛ چون دست مخاطب را در انتخاب آثار سینمایی باز می گذارد، اما در این بین هنوز هم نبود فیلم های خارجی نقطه ضعفی است که نمود می کند و اگر در پردیس هایی که سالن بیشتری دارند زمینه اکرانش به وجود بیاید، بازار نمایش داغ تر هم خواهد شد.
کاظمی: چرا سر و سامانی به اکران فیلم ها نمی دهند؟
بهرام کاظمی تهیه کننده و کارگردان سینما هم بیان کرد: بحث فراتر از ایجاد هفت سرگروه سینمایی است و کلا بحث جای دیگری است. در مورد فیلم های حاکمیتی این شبهه وجود دارد که بلیت می خرند برای اینکه سالن ها را پر نگه دارند تا کف فروششان نیفتد و ادامه اکران داشته باشند.
وی افزود: قبل از هرچیز اکران ها باید عادلانه باشد؛ بخصوص برای بخش های مستقل سینما، از همه مهمتر برای انجمن تهیه کنندگان و کارگردان ها که سینمای مستقل و واقعی هستند.
این کارگردان عنوان کرد: به نظرم باید برای سینمای مستقل یکسری سینما و سانس اختصاصی در نظر گرفت تا فیلمی اجتماعی و مستقل که کیفیت بالایی دارد اما از بازیگران میلیاردی برخوردار نیست، بتواند به خوبی اکران شود.
کاظمی گفت: واقعا تکلیف فیلم اجتماعی با کیفیت و غیر میلیاردی در اکران چیست؟ آیا باید بسوزد و از بین برود، متاسفانه فیلم های این چنینی زیادی داریم که یا با محدودیت اکران و سالن روبرو شدند و یا سال ها در صندوق مانده اند. ظلم آنجاست که برخی فیلم ها در مدت زمان کوتاهی ساخته و بلافاصله به سینما ها می آیند. آیا این عدالت و انصاف است؟!
وی اظهار داشت: واقعا دیگر چیزی از بخش خصوصی و سینمای مستقل باقی نمانده و در حال نابودی است. آیا فرد یا سازمانی پاسخگو است؟ چرا پاسخی در خصوص توزیع ناعادلانه سانس و سالن و اکران دریافت نمی شود؟ چرا سر و سامانی به این جریان نمی دهند؟ بچه های سینمای مستقل تا چه زمانی باید این حرف ها را بزنند و کسی گوش ندهد؟ ای کاش در طول سال تعدادی سالن و سانس و اکران به فیلم هایی بدهید که به لحاظ داشتن سوپراستار های گران غنی نیستند، اما کیفیت دارند!
کاظمی بیان کرد: اینکه سینمادار فیلمی پرفروش را اکران کند و به آن بها دهد بد نیست، اما اگر واقعا می خواهد به سینمای مستقل کمک کند نیم نگاهی هم به این حوزه داشته باشد. در غیر این صورت کمر به همت نابودی آن بسته شده است. نمی دانیم وزارت ارشاد و سازمان سینمایی این وسط چه کاره اند؟!
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «تراکم سرگروه های سینمایی چالش جدید اهالی سینما / درخواست سینماگران برای توزیع عادلانه اکران» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.