به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، گاهی فکر می کنم برای رسیدن به تو و دست یافتن به لقاء و دیدارت باید قله های قاف را پشت سر بگذارم و کوه ها را جابه جا کنم، باید سختی های فراوان را تحمل کنم و کارهای پرمشقت را انجام دهم و آنگاه از ترس، عزمم را از دست می دهم و از سختی کار به وحشت می افتم غافل از آنکه خدا نزدیک است.

همین اطراف چشم می چرخانم، یک طرف عالمی وارسته و طرف دیگر یتیمی غمگین، آن طرف بزرگواری بی پیرایه و آن طرف تر گرسنه ای آبرومند. خلاصه به هر گوشه که می نگرم دوستی می یابم و آشنایی می جویم.

آری خدا نزدیک است! فقط کافی است از فرصت هایی که به آسانی و چه بسا به رایگان نصیبم شده است خوب بهره ببرم. از آنها روی برنگردانم که بعدها به سر بزنم.

که گفت: تا که دستت می رسد کاری بکن

چون فتی از کار خواهی زد به سر

می توان خدا را ملاقات کرد آن زمان که به یتیمی مهرورزی می شود، می توان خدا را خشنود کرد آنگاه که گرسنه ای را غذا می دهیم، می توانیم صدایمان را به خدا برسانیم آنگاه که به مؤمنی سلام می گوییم و می شود همنشین خدا شویم آنگاه که با بزرگی هم صحبت می شویم.

خدا نزدیک است! همه اینها را اگرچه ساده است و آسان، اما توفیق عملش را باید از او خواست که این پناهگاه هر آرزومندی است.

بار دیگر دعای روز هشتم را مرور می کنیم:

اللهم ارزقنی فیه رحمة الأیتام، و إطعام الطعام، و إفشاء السلام، و صحبة الکرام، بطولک یا ملجأ الآملین؛ خدایا در این ماه مهرورزی به ایتام، و خوراندن طعام، و آشکار کردن سلام، و همنشینی با اهل کرامت را نصیبم فرما، به عطایت ای پناهگاه آرزومندان.

* حجت الاسلام احمد صادقی علویجه، استاد حوزه و دانشگاه

انتهای پیام/