میاندار تیم ملی زورخانه ای کشورمان گفت: اگر ورزشکاری دغدغه مالی نداشته باشد بسیار راحت و خیال راحت به ورزش قهرمانی خود توجه می کند که متاسفانه به عنوان عضو تیم ملی تا به حال هیچ گونه امتیاز و تشویقی به من تعلق نگرفته است.

میاندار تیم ملی زورخانه ای: تاکنون تشویق و امتیازی به من تعلق نگرفته است/ قول های حمایتی مسؤولان در حد حرف باقی ماند

به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، ورزش پهلوانی و زورخانه ای از دیرباز همراه ایرانیان بوده و همچنان نیز بعد از گذشت سال ها از به وجود آمدن اولین زورخانه ها و پهلوانان کسانی هستند که راه پهلوانانی همچون پوریای ولی رفته و نام و آوزه ای جهانی دارند.

آنچه امروز مهم است فراهم کردن راه هموار برای کسانی است که می خواهند راه پهلوانان را در پیش بگیرند و در کنار ورزش، اخلاق و منش پهلوانانه را نیز الگوی خود قرار دهند.

کردستان، سرزمین پهلوانانی چون پهلوان نادر، عزیزخان و خیلی دیگر از کسانی است که راه مردانگی را در کنار ورزش پیش گرفته اند ونسل به نسل این میراث گران بها را انتقال داده اند و امروزه افرادی وجود دارند که همچنان ادامه دهنده راه این پهلوانان نامدار استان و کشور هستند.

پژمان سکونتی سال ۱۳۷۲ در شهر سنندج به دنیا آمد، از سال ۷۹ با توجه به اینکه خانواده پدری اش ورزش زورخانه ای را انجام می دادند با آقای علیرضا غلامی که نسبت فامیلی هم داشتند تمرینات را شروع می کند و در نتیجه به این ورزش سوق پیدا می کند.

در همین رابطه با سکونتی که قریب به ۱۵ سال است در رشته زورخانه ای و پهلوانی فعالیت دارد گفت وگویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید..

فارس: در خصوص ورزش زورخانه ای اگر توضیحی دارید بیان کنید ضمن اینکه به این سوال هم پاسخ دهید که از کی ورزش زورخانه را شروع کردید و چرا؟

اولین حضور من در زورخانه آغاز راه زندگی ورزشی من به حساب می آید، بعد از اینکه مدت ها در کنار بزرگان خانواده ورزش می کردم در نتیجه از سال۸۳ تمرینات ورزش زورخانه ای را به طور حرفه ای و جدی آغاز کردم.

رشته تیمی به صورتی است که هفت نفر در اطراف گود و یک نفر میاندار در ۳۰ دقیقه کل آیتم های ورزش زورخانه ای را به صورت هماهنگ اجرا می کنند و این در صورتی است که در بخش انفرادی رشته سنگ، کباده، میل بازی، چرخ تیز، چرخ چمنی و میل گیری سنگی است که هر ورزشکار به صورت تخصصی و شرایط خاص بدنی که دارد آن را اجرا می کند و من هم به عنوان میاندار تیم ملی و رشته میل بازی فعالیت دارم.

فارس: چند قهرمانی تا به حال کسب کرده ای و آیا مربی گری هم می کنید؟

تا الان توانسته ام ۳۲ مدال کشوری ۵ مدال بین المللی، ۲ مدال آسیایی و ۲ مدال بازی های آسیایی را به دست آورم و در حال حاضر به مدت دو سال است مربی تیم ملی جوانان و مربی تیم جوان و امید استان و رئیس کمیته مربیان استان نیز هستم.

فارس: وضعیت ورزش زورخانه ای استان را چگونه ارزیابی می کنید؟

در حال حاضر شرایط ورزش زورخانه ای استان بسیار مناسب است و با توجه به تلاش های رئیس هیات استان که طی دو سال گذشته انجام شده است توانسته ایم در بحث استعدادیابی همکاری های بسیار خوبی را با آموزش وپرورش داشته باشیم که خود این امر در توسعه و پیشرفت ورزش زورخانه ای توانسته نقش بسزایی داشته باشد.

وی ادامه داد: در حال حاضر جزو فعال ترین و بهترین هیات های کشور هستیم و دو سال قبل هم به عنوان بهترین هیات کشور انتخاب شدیم و شرایط استانی ما نیز به گونه ای است که یکی از بهترین هیات های استان از تعداد قهرمانی و جامعه آماری ورزشکاران به حساب می آییم.

فارس: با توجه به اینکه کردستان یکی از قطب های اصلی ورزش زورخانه ای در کشور است آیا برای تداوم این امر آنچنان که باید استعدادیابی صورت می گیرد؟

اگر بخواهیم استعدادیابی که در کشور و استان انجام می شود را با استعدادیابی جهانی مقایسه کنیم طبیعتا بسیار متفاوت با آنچه الان انجام می شود نتیجه می دهد و این امر همه رشته های ورزشی را شامل می شود، اما در کل استعدادیابی مناسبی در رشته های زورخانه ای در حال انجام است.

فارس: چگونه وارد تیم ملی شدید؟

از سال ۱۳۹۱ هر سال به صورت پیاپی در اردوهای تیم ملی حضور داشتم و تا سال ۹۲ کاپیتان تیم جوانان ایران بودم.

علاوه بر این از سال ۹۳ تا به الان در تیم ملی بزرگسالان کشور حضور داشتم و از دو سال گذشته نیز به عنوان میاندار اصلی تیم ملی فعالیت دارم و امیدوارم در مسابقاتی که در پایان سال جاری میلادی در کشور ترکیه برگزار می شود نیز به عنوان کاپیتان تیم ملی بزرگسالان به گود می روم.

فارس: یک ورزشکار چگونه می تواند جواز حضور در تیم ملی را به دست آورد؟

هر ورزشکار برای راهیابی به تیم ملی باید در مسابقات کشوری شرکت کند و اگر سهمیه ورود به تیم ملی را به دست آورد و در این مسابقات موفق به کسب مقام شود به اردوی تیم ملی راه پیدا می کند و باید در اردو چنان آماده باشد تا در آخر بتوان جواز حضوردر تیم ملی را به دست آورد که این پروسه در گرو آمادگی و تمرینات خود ورزشکار است.

فارس: شرایط تیم ملی به چه صورت است؟

شرایط تیم ملی با تیم های استانی و هیات ها چه از لحاظ سطح آمادگی ورزشکاران، امکانات و سطح علمی مربیان، بسیار خوب و متفاوت است و بیشتر به ورزشکاران رسیدگی می کنند و در حال حاضر هم تیم ملی در شرایط بسیار خوبی قرار دارد.

فارس: بسط و گسترش ورزش زورخانه ای در دنیا چه راهی را در پیش گرفته است؟

در جواب این سوال می توانم بگویم که در حال حاضر ۶۳ کشور دنیا ورزش زورخانه ای را انجام می دهند و حدود ۱۵ سال است که استارت جهانی شدن این ورزش زده شده است و جزو ورزش کشورهای اسلامی نیز به حساب می آید و این در صورتی است که سال گذشته اروپا بازی های قهرمانی زورخانه ای را بدون دخالت کشور ایران در بلاروس برگزار کرد.

فارس: ورزش زورخانه ای چرا المپیکی نمی شود؟

یکی از مهمترین آیتم های المپیکی شدن هر ورزشی علاوه بر تعدد فدراسیون ها فعالیت بانوان در آن رشته است که متاسفانه این امر در ایرانی که خودش مبدع و قطب این ورزش در جهان است هنوز عملی نشده است زیرا وقتی ورزشی برای بانوان جایی ندارد هیچ وقت قابلیت المپیکی شدن را پیدا نخواهد کرد.

فارس: چه اقدامی باید صورت بگیرد تا ورزش زورخانه ای ایران از قطار پیشرفت این ورزش در جهان جانماند؟

برای این امر که خیلی هم مهم است باید بسیار بیش از این به ورزش زورخانه ای و ورزشکاران این رشته اهمیت داده شود زیرا در حال حاضر دیگر کشورها به شدت در حال پیشرفت در این رشته هستند و اگر شرایط به این شکل ادامه پیدا کند به جرات می توانم بگویم که در آینده رقیب های بسیار جدی برای ایران به وجود خواهند آمد و این را در مسابقات آسیایی گذشته کشور آذربایجان به خوبی نشان داد.

فارس: توجه به وضعیت مالی ورزشکاران در این ورزش چگونه است؟

نه تنها در این ورزش بلکه در تمامی ورزش ها و تمامی کشورهای دنیا توجه به وضعیت مالی ورزشکاران امری بسیار مهم است زیرا اگر ورزشکاری دغدغه مالی نداشته باشد بسیار راحت و خیال راحت به ورزش قهرمانی خود توجه می کند که متاسفانه به عنوان عضو تیم ملی تا به حال هیچ گونه امتیاز و تشویقی به من تعلق نگرفته است.

فارس: شما به عنوان عضو تیم ملی هیات استان را چگونه می بینید؟

استان کردستان به عنوان یکی از قطب های اصلی ورزش زورخانه ای در کشور شرایط خوبی را دارد و همواره توانسته است ورزشکاران خوبی را به جامعه ورزش زورخانه ای در کشور معرفی کند و البته اداره ورزش و جوانان استان نیز به صورت تمام و کمال تا حد توان خود حامی ورزشکاران است و البته این را نیز باید گفت که متاسفانه در شهر سنندج با کمبود زورخانه ها مواجه هستیم که خوشبختانه شرایط زورخانه ها در دیگر شهرستان های استان بهتر است.

فارس: سخن پایانی شما را می شنویم …

حمایت از قهرمان ها در استان بسیار مهم است زیرا استان و بخصوص شهر سنندج نسبت به شهری مانند کرمانشاه بسیار وسعت کمتری دارد و در نتیجه تعداد ورزشکارانی که بتوانند به تیم ملی برسند کمتر هستند و شاید هم انگشت شمار باشند که متاسفانه مسئولین استان هیچ توجهی به این قهرمانان ندارند و هیچ گونه امتیازی برای این قهرمانان در نظر نمی گیرند و شاید قول هایی که استاندار قبلی و حتی نمایندگان مجلس در ایام انتخابات که دادند را عملی نکردند و هرچه را که گفتند فقط در حد حرف خالی باقی ماند و آنچه را که می گویم دغدغه اصلی ورزشکاران استان است.

انتهای پیام/۲۳۳۰/۷۹/ی