سؤال این است که چه موضوعی باعث می شود ۱۰ سال پس از فتنه ۸۸ و بسته شدن پرونده تقلب برای افکار عمومی، چهره ای چون محمدرضا خاتمی ادعای تقلب را مطرح کند؟ برای پاسخ باید نگاهی بیاندازیم به رفتار رهبر جریان اصلاحات پس از فتنه ۸۸.

گروه سیاسی خبرگزاری فارس احد شیرزاد: ادعای تقلب در انتخابات ۸۸، موضوع جدیدی نبود که نخستین بار، محمدرضا خاتمی آن را مطرح کرده باشد. همچنین موضوعی نبود که همچنان بدون پاسخ باقی مانده باشد و یا ابهامی حول آن مانده باشد. وقتی مدعی اصلی تقلب، ۱۷ بیانیه ساختارشکنانه منتشر می کند و در آن ها سندی دال بر تقلب در انتخابات ارائه نمی کند، مهره های درجه دوم و سوم چه سندی می توانند رو کنند؟

این سؤال هم در جای خود محفوظ است که اگر اسنادی دال بر جابجایی ۸ میلیون تقلب در انتخابات وجود داشته، چرا ۱۰ سال تمام، پنهان باقی مانده است؟ آن هم از سوی جریانی که برای رسیدن به مطامع خود و ضربه زدن به نظام، به پروژه کشته سازی روی می آورد و برای کشته های دروغین خود، مجلس ختم نیز می گیرد!

بنابراین تقلب در انتخابات، به تعبیر متهمان دادگاه ۸۸، چیزی جز اسم رمز فتنه نبوده است و برای محمدرضا خاتمی هم این موضوع بیش از هر شخص دیگری روشن است.

با این حال، سؤال این است که چه موضوعی باعث می شود ۱۰ سال پس از فتنه ۸۸ و بسته شدن پرونده تقلب برای افکار عمومی، چهره ای چون محمدرضا خاتمی چنین ادعایی را مطرح کند؟

برای پاسخ به این سؤال باید نگاهی بیاندازیم به رفتار رهبر جریان اصلاحات پس از فتنه ۸۸.

سید محمد خاتمی با اینکه از نخستین روزهای پس از انتخابات ۸۸ در جریان تلاش های دلسوزان انقلاب و برخی نهادها برای برآورده کردن نظر معترضین بود و با علم به اینکه کاندیداهای معترض هیچ گاه حاضر به ارائه مدارکی دال بر تقلب نشدند و در سازوکاری هم که برای راستی آزمایی صحت انتخابات پیشنهاد شد، نماینده خود را معرفی نکردند، اما هیچ گاه حاضر نشد در معرض افکار عمومی به این اتفاقات شهادت دهد.

رئیس دولت اصلاحات، حتی در جلسه ای خصوصی اعلام کرد که در انتخابات تقلب نشده است، با این حال، هیچ گاه حاضر نشد باور خود را علنی کند.

خاتمی با سیاست کج دار و مریز، می خواهد هم نامش در کنار سران فتنه قرار نگیرد، هم اینکه حمایت اندک حامیان جریان فتنه را از دست ندهد. همین عافیت طلبی رئیس دولت اصلاحات است که مهره های درجه ۲ و سه این جریان را دچار این خطای محاسباتی می کند که برای احیای فتنه گران، هرازگاهی ادعای تقلب در انتخابات ۸۸ را مطرح کنند. طبیعی است اگر خاتمی به طور صریح در این باره اظهار نظر می کرد، افرادی چون برادر او، اینچنین خود را در مخمصه ادعای واهی تقلب گرفتار نمی کردند.

رهبر معظم انقلاب، در یکی از سخنان خود در سال ۹۲، اینطور به این عافیت طلبی اشاره می کنند: «در انتخابات سال ۸۸، آن کسانی که فکر می کردند در انتخابات تقلب شده، چرا برای مواجهه با تقلب، اردوکشی خیابانی کردند؟ چرا این را جواب نمی دهند؟ صد بار ما سؤال کردیم؛ نه در مجامع عمومی، نخیر، به شکلی که قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهی نمی کنند؟ در جلسات خصوصی می گویند ما اعتراف می کنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟ چرا برای کشور هزینه درست کردید؟ اگر خدای متعال به این ملت کمک نمی کرد، گروه های مردم به جان هم می افتادند، می دانید چه اتفاقی می افتاد؟ می بینید امروز در کشورهای منطقه، آنجاهائی که گروه های مردم مقابل هم قرار میگیرند، چه اتفاقی دارد می افتد؟ کشور را لب یک چنین پرتگاهی بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به خرج دادند.»

عافیت طلبی سید محمد خاتمی، تا هر زمان که به طول بیانجامد، ضررش تنها متوجه یک نقطه می شود؛ آن هم بدنه جریان اصلاحات و آن دسته از افرادی که هنوز می توانند طعمه این عافیت طلبی شوند، حتی اگر برادر خود خاتمی باشند.

انتهای پیام/