سرویس سیاست مشرق - روزنامه ها و جراید در بخش سرمقاله و یادداشت روز به بیان دیدگاه ها و نظریات اصلی و اساسی خود می پردازند؛ نظراتی که بیشتر با خط خبری و سیاسی این جراید همخوانی دارد و می توان آن را سخن اول و آخر ارباب جراید عنوان کرد که اهمیت ویژه ای نیز دارد. در ادامه یادداشت و سرمقاله های روزنامه های صبح کشور با گرایش های مختلف سیاسی را می خوانید:

**********

جبهه مردمی خط شکن و کار کارستان که از او برمی آید محمد ایمانی در کیهان نوشت:

دشمنان تاریخی ایران، ۱۰ سال قبل در حالی که تمام توان خود را به مدت هشت ماه به میدان آورده بودند تا افکار عمومی را مقابل نظام و انقلاب قرار دهند، از مردم در یوم الله نهم دی سیلی خوردند. آن روز آمریکا و انگلیس و اسرائیل و جبهه نفاق، جنگ افکار عمومی را به ملت ایران باختند. پس از آن حماسه شگفت، دشمنان مجبور شده اند ولو در ظاهر، عنوان «مردم» را محترم بشمارند و از حقوق ملت ها در منطقه دم بزنند. این حقیقت را که ملت ها باید محترم شمرده شوند، انقلاب و جمهوری اسلامی به دشمنان منطقه تحمیل کرد. همین که رسانه های غربی و عربی مرتجع، دم از مطالبات مردم عراق و لبنان و ایران می زنند، محصول نفوذ انقلاب اسلامی است. و البته که در این میان، هیچ حرفی از حقوق مردم تحت ستم فلسطین و عربستان و بحرین و یمن نمی زنند.

یقینا اگر انقلاب اسلامی نبود، امروز نامی از حقوق ملت ایران و عراق و سوریه و لبنان بر زبان مقامات غرب نمی آمد. بنابراین باید در همین شرایط آشوب افکنی دشمن در منطقه توجه داشت که جبهه جمهوری اسلامی، دست برتر را دارد. تداوم و تعمیق این دستاورد تمدنی انقلاب، نیازمند مجاهدت شبانه روز است. تکلیف بسیج مردم، یک اولویت برای پیشرفت و تمدن سازی است. حتی اگر کمتر از دو ماه دیگر، انتخابات مهم مجلس برگزار نمی شد، باز هم نقش آفرینی برای بسیج عمومی یک ضرورت بود. منطق دقیق، همان است که مقتدای انقلاب، اواسط آبان ۹۵ در جمع شماری از فعالان فرهنگی و رسانه ای فرمودند «عمده نظر شما بر گسترش چتر گفتمان انقلابی (مفاهیمی همچون استکبار، استضعاف و عدالت اجتماعی) بر سر کشور باشد … تشکیل جبهه مردمی فراموش نشود. این خیلی برای من دغدغه است و از اول، این را با هم عهد کردیم. سازمان، مورد نظر ما نیست؛ اینها (مؤسسات و سازمان های وابسته) باید کار ستادی بکنند. مردم، باید وارد کار دفاع بشوند».

انتخابات مهم مجلس را می توان از زاویه نگاه سهم خواهانه و حزبی هم نگریست. اما هر نگاهی، الزاما نگاه نارسای حزبی نیست. شبیخونی که دشمن ظرف چند ماه اخیر در لبنان و به ویژه عراق و ایران انجام داد، حاکی از این است که قبل از هر چیز، اراده ملت ها، آماج حمله است؛ چرا که در این کشورها مقاومت و بیداری و مردم سالاری اصالت یافته است. برای دشمن مهم است که در انتخابات، شجاعان و توانمندان و دشمن شناسان تخریب شده باشند و افراد فاقد اعتماد به نفس و ساده اندیش که یارای مقاومت در برابر فشارها را ندارند، سر کار بیایند. به خاطر داریم «رکس تیلرسون» وزیر خارجه قبلی دولت ترامپ، دو سال قبل ضمن دفاع از مصوبه تحریمی سنا گفت «ما از عناصر داخلی در ایران که بتوانند به ما در تغییر قدرت کمک کنند، پشتیبانی می کنیم. همان طور که می دانیم، چنین عناصری در داخل ایران هستند». مشابه همین تلقی را اعضای دولت اوباما داشتند و جالب اینکه هر دو دولت، تحریم های خصمانه ای را علیه ملت ایران اعمال کردند که گرای آن را بازیگران فتنه سال ۸۸ داده بودند.

اما پروژه موازی دشمن، بی ثبات سازی و اقتدارزدایی است. هیچ اتفاقی به اندازه حضور و نقش آفرینی مردم، دشمن را آزار نمی دهد. این حضور به ویژه در برگزاری پرنشاط انتخابات از یک طرف، و برگزاری باشکوه جشن پیروزی انقلاب اسلامی در روز ۲۲ بهمن جلوه گر می شود؛ دو نقطه عطف مهمی که به توفیق الهی، به فاصله ۱۰ روز اتفاق خواهد افتاد. برگزاری شکوهمند این دو جشن، به منزله نابودی تدارک پر حجم دشمنان و منافقین است. آنها قبل از هر چیز، در پی نا امید کردن مردم هستند تا جشن پیروزی انقلاب و انتخابات را از رونق همیشگی بیندازند. از این منظر، نیروهای انقلابی و حتی دیگرانی که دلسوز کشورند و می خواهند در مقابل وطن فروشان، از وطن پاسداری کنند، باید درست مانند روزهای دفاع از کشور در مقابل تهاجم ارتش صدام، به میدان روشنگری بیایند.

در این پنج شش سال، برخی سوءعملکردها در کنار نفوذطلبی رسانه ای دشمن و خوابزدگی یا همراهی برخی مدیران ناصالح، آسیب هایی به اعتماد و امید افکار عمومی زد. اما همین مردمند که گوهر حاکمیت بر سرنوشت را پس از یک قرن مبارزه با استعمارگران به دست آوردند و اگر خوب توجیه شوند و مردمانی پای کار خدمت را وسط میدان ببینند که مصمم، پرچم «ما می توانیم» برافراشته اند، آنها هم پای کار می آیند. دو ماه پیش رو را باید بیش از همیشه قدر شمرد و شب قدر انقلاب دانست. و گرنه خدای ناکرده، چند ماه بعد و برای چند سال دیگر باید افسوس همین روزهای تاریخی را خورد، چنانکه در چند سال اخیر به خاطر برخی کوتاهی ها و بی عملی ها و تفرقه و دل خوری های قابل اغماض، حسرت خوردیم. آیا تاسف ندارد وقتی می شنویم رئیس شورای شهری که ظرف کمتر از دو سال، سه شهردار جا به جا کرده و در کار مدیریت شهری ناتوانی محض نشان داده، می گوید آقای شهردار، جسارت شهردار دوره قبل از ما را ندارد؟ اگر طیف های انقلابی در سال ۹۴، دلخوری ها و بی تفاوتی ها یا تصمیم گیری های غیر فراگیر را کنار می گذاشتند، با ضعف مجلس فعلی به مدت چهار سال دست به گریبان می شدند؟

در جمهوری اسلامی، رای و اراده مردم حاکم است و همین انتخاب هاست که به دولت و مجلس و شوراهای شهر جهت می دهد. به عنوان مثال، تنوع و تفاوت هفت رئیس جمهوری که ظرف چهار دهه گذشته سر کار آمده اند، کاملا بارز است. از ابوالحسن بنی صدر، شهید رجایی و آیت الله خامنه ای تا هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی، محمود احمدی نژاد و حسن روحانی، با رای مردم انتخاب شده اند و حال آنکه تفاوت آنها کاملا روشن است. به همین ترتیب است نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر، که به عنوان منتخب مردم، وزیران و شهرداران کارآمد و پاکدست یا ناکارآمد و خائن به امانت را می گمارند. بله حتما گلایه و نارضایتی از برخی عملکردها هست اما کم هزینه ترین و موثرترین راه غلبه بر این سوءعملکردها، تغییر منتخبان با تجربه اندوزی از گذشته است و نه انفعال که مقدمه گرفتاری ها و تهدیدهای بعدی است. باید معلوم شود بیش از همه، کسانی سرمایه اعتماد و امید عمومی را هدف گرفته اند که به امانت اعتماد آنها خیانت کردند، دست دشمن را برای آسیب زدن گشودند و سپس، چاره رفع مشکلات را در باج دادن به دشمن دانستند.

احتمالا ویدئویی را که در آن سه عضو حزب منحله مشارکت درباره انتخابات ۸۸ با هم گفت وگو می کنند، دیده اید. تاجزاده در این ویدئو به صفایی فراهانی و رمضان زاده می گوید «برای بنده که تجربه انتخابات رو دارم، می دونم که در انتخابات تقلب نشده، ممکنه یکی دو میلیون عقب جلو بشه ولی ما انتخابات رو باختیم. حالا به جای ۲۵ میلیون و ۱۳ میلیون، شده باشد ۱۴ میلیون و ۲۴ میلیون مثلا». مشابه همین اعتراف به دروغ بودن ادعای تقلب را خاتمی چندین بار در محافل خصوصی بازگو کرده است. برای این طیف از روز روشن تر بود که ادعای تقلب، دروغ محض است اما با این وجود، در فریب افکار عمومی کم نگذاشتند و کشور را تا لبه پرتگاه پیش بردند؛ عده ای از سر جاه طلبی و گروهی به نیابت از آمریکا و انگلیس و اسرائیل.

در این میان اگر درایت و شجاعت رهبر انقلاب و بصیرت مردم نبود، بی تردید نقشه ای شوم تر از آنچه دشمنان در سوریه و عراق اجرا کردند، در کشور ما به اجرا در می آمد. روز عاشورا (ششم دی ماه ۸۸) وقتی آن هتک حرمت بی سابقه اتفاق افتاد، مردم که امام حسین علیه السلام همه سرمایه عشق و محبت شان بود، در سراسر کشور سیلی از برائت نسبت به فتنه گران به راه انداختند و طومار نقشه پیچیده دشمن را در هم پیچیدند. نقشه ای که مایکل لدین مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا گفت نه یکی دو سال، بلکه بیست سال برایش طراحی و سازماندهی کرده بودیم. امروز نیز باید هویت حلقه ای را که ۱۰ سال قبل (پس از شکست در فتنه سیاسی)، از دشمن خواستند با تحریم های فلج کننده به ملت ایران ضربه بزنند، برملا کرد. برخی از سیاسیونی که نسبت به تحریم ها اظهار نگرانی می کنند و بعد از خسارت برجام، آدرس تبعیت از FATF و CFT را می دهند، همان کسانی هستند که به دشمن درباره سختگیری تحریمی علیه ملت ایران مشورت دادند؛ حالا هم ضمن معتبرسازی فشارهای رو به افول دشمن، به آن ضریب می دهند. مستفاد از بیان شریف امیر مومنان (ع) درباره خیانت های اشعث بن قیس، باید هر کس را که شمشیر دشمن را به سوی قوم خود دلالت می کند، دشمن داشت.

آری یک ویژگی بارز منافقین، تبدیل فرصت ها به تهدید است و نقطه مقابل آن، مومنانی هستند که از تهدیدهای خطرناک فرصت می سازند. خداوند در قرآن کریم و درباره شجاعت و ضربت بهنگامی که حیدر کرار (ع) به پهلوان عربده جوی جبهه احزاب در جنگ خندق زد، تصریح می کند که مومنان از جنگ بی نیاز شدند: «و رد الله الذین کفروا بغیظهم لم ینالوا خیرا وکفی الله المؤمنین القتال وکان الله قویا عزیزا. و خداوند آنان را که کفر ورزیدند، با غیظ و خشم و بی آنکه به عایدی و خیری برسند، برگرداند و مؤمنان را از جنگ بی نیاز کرد و خدا همواره نیرومند شکست ناپذیر است». (آیه ۲۵ سوره احزاب). حکمت داشت که پیامبر اعظم (ص) پس از آن ضربت بهنگام و فیصله بخش فرمود «ضربه علی یوم الخندق أفضل من عباده الثقلین. ضربت علی در جنگ خندق، از عبادت جن و انس برتر است».

همچنین در زیارت شریف امیر مومنان (ع) در شب و روز مبعث تصریح شده است «و قمت بالأمر حین فشلوا و نطقت حین تتعتعوا و مضیت بنور الله إذ وقفوا فمن اتبعک فقد اهتدی … و تو برای امر دین قیام کردی، هنگامی که دیگران زمینگیر شدند. و هنگامی که دیگران از گفتن درماندند، تو سخن گفتی. و با نور الهی حرکت کردی، زمانی که دیگران متوقف شدند. پس هر کس تو را پیروی کرد، به حقیقت هدایت یافت … کارهای سنگین را که در تحملش ناتوان بودند، تو بر دوش کشیدی و آنچه را که ضایع کردند، تو حفظ کردی. و هنگامی که بی تابی کردند، تو با علو همت شکیبا بودی». امیر مومنان قله این فضائل سرنوشت ساز است و هر کس به آن حضرت اقتدا کرده، باید به اندازه وسع خود، خط شکن و جوشکن باشد. لازمه چنین کار بزرگی، صبر و تحمل است و بالاتر از همه، باور بشارت های الهی که فرمود «ولقد أرسلنا من قبلک رسلا إلی قومهم فجاءوهم بالبینات فانتقمنا من الذین أجرموا وکان حقا علینا نصر المؤمنین» (آیه ۴۷ سوره روم) و «ثم ننجی رسلنا والذین آمنوا کذلک حقا علینا ننج المؤمنین» (آیه ۱۰۳ سوره یونس).