به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، بر اساس آموزه های دین، حفظ چشم از نظر به نامحرم از ارزش های والای انسانی شمرده می شود و نقش کلیدی در تزکیه و رشد روحانی افراد دارد. نشان به اینکه خداوند در سوره نور آنگاه که به مؤمنان دستور می دهد از چشم خویش مراقبت کنند، این عمل را مایه تزکیه آن ها معرفی کرده و می فرماید «قل للمؤمنین یغضوا من أبصارهم و یحفظوا فروجهم ذلک أزکی لهم؛ به مردان مؤمن بگو چشمان خود را [ از آنچه حرام است] فرو بندند و شکاف های (ایمانی، روحانی، اخلاقی و فکری» خویش را حفظ کنند؛ این برای آنان پاکیزه تر (و به تزکیه نزدیک تر) است».

این از آن روست که چشم دروازه قلب یا همان بعد روحانی انسان هاست و قلب نیز محل ورود نور ایمان است. امیرالمؤمنین (ع) در روایتی فرمود: «العین جاسوس القلب و برید العقل؛ چشم جاسوس و مأمور دل و نامه رسان عقل است». (مصباح الشریعة، ص۹) لذا فردی که به چشم خود عادت به هرزه گی داده باشد و یا اصطلاحا چشم چرانی می کند، به طور حتم به مرور زمان دچار قساوت قلب شده و به دنبال آن با چالش های متعدد رفتاری مواجه می شود.

محمد بن سنان می گوید امام رضا علیه السلام در جواب سؤالات من، نامه ای برایم ارسال کرد که در فرازی از آن فرموده بودند: «نگاه به موهای زنان شوهردار و غیرشوهردار، حرام است؛ زیرا این نگاه، مرد را تهییج و تحریک می کند. و تهییج، شخص را به فساد و داخل شدن در حرام و اعمال ناپسندیده می کشاند و همچنین است حکم نگاه به غیر مو، [که نگاه مرد به آنها حلال نیست،] مگر در موردی که حق تعالی [در قرآن، آن را استثنا کرده و] فرموده است: (و القواعد من النساء اللاتی لا یرجون نکاحا فلیس علیهن جناح)؛ «بر زنان سالخورده که از ولادت و عادت بازنشسته، امید ازدواج ندارند باکی نیست که لباس هایشان را غیر از چادر بر زمین بگذارند و اشکالی ندارد که به موهای مثل این زنان نگاه شودغ «حرم النظر إلی شعور النساء المحجوبات بالأزواج و غیرهن من النساء لما فیه من تهییج الرجال و ما یدعوا التهییج الی الفساد و الدخول فیما لا یحل و لا یحمل [یجمل] و کذلک ما أشبه الشعور إلا الذی قال الله تعالی و القواعد من النساء اللاتی لا یرجون نکاحا فلیس علیهن جناح أن یضعن ثیابهن غیر الجلباب و لا بأس بالنظر إلی شعور مثلهن.» (عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج۲، ص۹۷) امام رضا (ع) در این روایت تهییج مرد را از تبعات نگاه حرام معرفی می کند که خود زمینه ساز فساد و افتادن در ورطه گناه خواهد بود.

نگاه حرام و کاهش سلامت روانی

از دیگر تبعات منفی چشم چرانی، کاهش سلامت روانی است؛ زیرا فردی که مدام به نامحرم نگاه حرام می دوزد، دچار تنوع طلبی شده و بعد گرفتار نوعی استرس می شود. این مسئله به مرور زمان بر روابط اجتماعی فرد تأثیر گذاشته و در مرحله بعد بنیان های خانواده را دچار تزلزل می کند.

بیماری عقل و چشم چرانی

بیماری و نقصان عقل از پیامدهای دیگر چشم چرانی است. انسان در سایه پیروی از آموزه های نورانی اسلام، به تکامل می رسد و عقلش رشد می کند و در صورت سرپیچی از دستورهای الهی و دست یازیدن به کردار خلاف شرع همچون چشم چرانی از رحمت الهی دور می شود و با خاموش شدن نور الهی در خانه دل، عقل و روح انسان دچار نوعی بیماری می شود. امیرالمؤمنین(ع) در دیگر روایت فرمود: «کسی که با شهوت همراه است جان و عقلش مریض و بیمار است؛ قرین الشهوة مریض النفس معلول العقل» (تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص۳۰۵)

در چنین فضایی ادیان الهی به بانوان دستور به حفظ پوشش مناسب داده اند. در واقع حفظ عفاف و حجاب از یک سو پاسخ به حس عفیفانه ذاتی خویش و به دنبال آن رسیدن به رستگاری جاودان است و از دیگر سو حفظ حریم خود از نگاه های شهوت آلود است. لذا بانویی که به حداقل های پوشش خویش در اماکن عمومی اهمیت نمی دهد هم عفت خویش را مورد لطمه قرار می دهد و هم آرامش روانی جامعه را بر هم می زند.

انتهای پیام/