به گزارش مشرق، «روزنامه کیهان» در بخش اخبارویژه خود نوشت: روزنامه آفتاب یزد در ارزیابی تاب آوری اقتصاد روسیه در برابر تحریم های غرب از قول یک کارشناس نوشت: تحریم در زمانی که روسیه در مقام بررسی سناریوهای مختلف از جمله جنگ با اوکراین بوده، برای او محرز بوده یعنی روسیه غافل از این موضوع نبوده است بنابراین ملاحظات اقتصادی او در ملاحظات سیاسی جنگ کاملا دیده شده است.» این به این معناست که روسیه می تواند از قبل تدارکاتی دیده باشد و خودش را برای این موضوع آماده کرده باشد، اینجاست که می توان گفت حداقل از نظر عنصر غافلگیری، ابزار تحریمی در حال حاضر نمی تواند خیلی تاثیرگذار باشد بنابراین، این ابزار در حال حاضر در شاخص غافلگیری کارایی لازم را ندارد و در این شاخص خیلی نمی تواند تاثیرگذار باشد.»

نکته دیگر این است که ذات تحریم ها یک ذات اقتصادی است و این موضوع در حال حاضر تحریم ها را به یک ابزار برای رسیدن به اهداف سیاسی تبدیل کرده است. در چنین شرایطی بازیگران اقتصادی تصمیم گیر نیستند بلکه بازیگران سیاسی تصمیم گیر هستند و این بازیگران با نظام فکری و ادراکی خودشان که اولویت هایش عمدتا امنیتی، سیاسی و نظامی است، اولویت های اقتصادی را به مراتب به سوی پائین نزول می دهند.

نکته دیگر این است که تحریم ها با توجه به اینکه یک سیاست پردامنه و بلندمدت هستند، معمولا نمی توانند در کوتاه مدت به خوبی جواب بدهند بنابراین گزینه تحریم در سنجش با گزینه های نظامی و جنگ که یک گزینه بسیار عملیاتی، فوری و کوتاه مدت است، گزینه مناسبی نیست، حتی اگر این تحریم ها بخواهند تاثیرگذار باشند فعلا در مقام عملیاتی برای تصمیم گیرندگان نظام سیاسی روسیه گزینه جدی ای نیستند، یعنی تا زمانی که این تحریم ها بخواهند آثار عملیاتی خودشان را روی اقتصاد روسیه نشان بدهند، تصمیم گیرندگان روسیه می توانند در این فضای زمانی که در اختیارشان است به هدف اصلی خودشان که بحث نظامی و گزینه جنگ است بپردازند. بنابراین باز هم در این شاخص، نظام تحریمی نمی تواند فعلا بازدارندگی ایجاد کند.»

او در ادامه تاکید کرد: « نکته دیگر این است که در قاموس اقتصاد سیاسی که یکی از مولفه های آن اقتصاد جنگ است، در منطق هزینه- فایده حتما به این گزینه پرداخته شده که آیا هزینه های ورود به یک جنگ هر چقدر هم که بزرگ باشد و با وجود تحریم هایی که احتمالا در سناریوهای بدبینانه مورد ارزیابی قرار گرفته، آیا باز هم می تواند هدف اصلی روسیه را کنار بزند یا خیر؟

این نشان می دهد در منطق هزینه- فایده روسیه به این نتیجه رسیده است که علی رغم هزینه ها باز هم دست به حمله بزند. بنابراین می توان گفت در این منطق نکته دیگری که بسیار جای تامل دارد اصرار بر ایجاد تحریم سوئیفت بر روسیه بود که این موضوع حتی از داخل نظام غربی هم با مخالفتهایی همراه بود، دلیل آن هم این است که این موضوع باعث می شود میل به جایگزینی سوئیفت حداقل در این فضا افزایش یابد. یعنی مادامی که سوئیفت نتواند کارایی برای روسیه داشته باشد میل به جایگزینی برای یک نظام دیگر که بتواند فضای اقتصادی لازم را برای پویایی اقتصادی روسیه فراهم کند، بالا است و این در بلندمدت می تواند اثر منفی بر نظام اقتصادی غربی ها که تامین کننده زیرساخت اقتصادی دنیا هستند داشته باشد.

به همین دلیل بانک های بزرگ ایالات متحده به دنبال این بودند قانون گذاران آمریکایی را از طریق لابی های خود مجاب کنند به دلیل آثار منفی بلندمدت نظام تحریمی سوئیفت، این گزینه را حداقل در این دوره زمانی به عنوان یک ابزار اولیه فعال نکنند، حتی خبرهایی وجود داشت که روسیه به دنبال این رفته که از طریق نظام رمزارزها بتواند بخشی از نیازهای اقتصادی خود را تامین کند که البته این هم می تواند یک گزینه محتمل باشد.»

یادآور می شود تحلیل گران متعددی در غرب هشدار داده اند که استفاده بی رویه آمریکا، غرب از حربه تحریم ها می تواند به ضد خود تبدیل شود و ضمن از بین بردن سلطه اقتصادی غرب، حریفان را به رفتارهای تهاجمی از یک طرف و تشکیل ائتلاف های اقتصادی جدید خارج از نظم اقتصادی ساخته غرب براند. در همین زمینه فایننشال تایمز درباره تحریم های غرب علیه روسیه هشدار داده تحریم ها باید طوری تنظیم شوند که فشار سنگین اما کنترل شده اعمال کنند. در واقع خروج تحریم ها از حالت کنترل شده به سمت استفاده بی رویه و بی محابا، راه مدیریت هوشمندانه را می بندد.