بیست و دومین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده بانک سرمایه به صورت علنی در شعبه سوم دادگاه ویژه رسیدگی به جرایم اقتصادی برگزار شد.

به گزارش ایسنا، بیست و دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات دیگر متهمین بانک سرمایه امروز در شعبه سوم رسیدگی به جرایم و مفاسد اقتصادی به ریاست قاضی مسعودی مقام و به صورت علنی برگزار شد.

در ابتدای این جلسه قاضی مسعودی مقام، مفاد مواد ۱۹۳ و ۱۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری را قرائت و تفهیم کرد و گفت: متهمین مراقب اظهارات خود باشند جز به ادب و صداقت و راستی سخن نگویند و متهمینی که به قید وثیقه آزاد هستند در صورت تغییر آدرس اعلام کنند.



نماینده دادستان با اجازه قاضی گفت: نکته ای درباره آقای اعلایی هست و اینکه یکی از ویژگی های منفی او در بانک سرمایه این بود که بسیار حرف گوش کن بود و به طور جدی ابزار دست طراحان فشار در سرمایه محسوب می شد.

وی افزود: متهم اعلایی گاهی شخصا در شعبه حاضر می شد و دستورات مدیران فاسد را به کارمندان تحمیل می کرد از جمله در اظهارات خانم یدیسار و پویان مهر این نکته به چشم می خورد.

نماینده دادستان بیان کرد: البته اینکه متهم اعلایی اهداف پشت پرده را می دانست را احراز نکرده ایم، اما او می دانست که قوانین رعایت نمی شود که این موضوع ثابت کننده جرم او است.



در ادامه متهم اعلایی برای دفاع و به اذن قاضی در جایگاه حاضر شد و گفت: اولا امثال خانم یدیسارها آن دنیا باید جواب بدهند و به این سادگی نیست.



اعلایی گفت: از شما تشکر می کنم که به من اجازه دفاع دادید، افراد مختلف با اظهارات خود با زندگی دیگران بازی می کنند که باید پاسخگوی آن باشند. اینکه می گویند من حرف گوش کن بودم، ما در بانک سرمایه باید سلسله مراتب را رعایت می کردیم من از کجا می دانستم که آقای امامی و یا آقای غندالی اینگونه هستند.

وی ادامه داد: آن ها می گفتند برای بانک سرمایه برنامه ریزی می کنیم ما هم خوشحال شدیم که می خواهند کار کنند، وقتی آقای بخشایش یا آقای کاظمی سر ما داد و بیداد می کردند ما چگونه به آن ها نه می گفتیم.



متهم اعلایی افزود: ما فکر می کردیم همه آن ها امامزاده هستند آقای غندالی خودش، آدم معرفی می کرد، سهامداران بانک از سوی آقای غندالی و ریخته گران معرفی می شدند.



وی افزود: تمام اتفاقات در ۴ یا ۵ شعبه روی داده که من نقشی نداشتم آن ها برای امضا و دست خط ما ارزشی قائل نبودند فقط می خواستند پرونده سیر خودش را داشته باشد.

متهم اعلایی گفت: از سال ۹۱ تا ۹۳ همکاران بودند و بخش کوچکی از کار با من بود تا پاسی از شب کار می کردیم ۱۳ هزار میلیارد تومان وصول نقدی داشتیم ما زحمت کشیدیم اینطور نبود که کار نکنیم.

وی ادامه داد: هر ساله می آمدند و ضوابط و سیاست ها را برای بانک طراحی می کردند و این سیاست به کلیه افراد ابلاغ می شد، ما نیز به مدیران بالایی و اداره اعتبارات اعتماد داشتیم، چه می دانستیم چه می خواهد بشود.

متهم اعلایی گفت: تمام اقدامات در بانک سرمایه هدایت شده و به خواست و اراده مدیرعامل بانک بوده است.

وی در رابطه با شرکت آفتاب پردیس روناک سهامی خاص گفت: این شرکت درخواستی مبنی بر تخصیص ضمانت نامه به مدیریت وقت امور شعب (آقای بخشایش) می نویسد که البته پشت این پرونده آقای توسلی بوده است، بنده بعدا متوجه شدم که این آقایان پشت کار هستند.

متهم اعلایی افزود: آقای بخشایش این نامه را در جلسه هیئت مدیره مطرح می کند و پس از آن چهار فقره ۵۰ میلیاردی ضمانت نامه در شعبه صادر می شود، در این اقدامات بنده هیچ دخل و تصرفی نداشتم و هیچ گونه دستوری نیز ندادم.

وی در رابطه با شرکت مهندسی صنعت زیما گفت: پشت این شرکت آقای کاظمی و هیئت مدیره بانک پیگیر آن بود، این شرکت ۳۰۰ میلیارد ریال درخواست داشت که طبق پیشنهاد اداره اعتبارات اقدامات در این خصوص انجام شد.

در ادامه متهم اعلایی گفت: من بارها در بازپرسی گفته ام هر چه که امضا کردیم تا وقتی مدیرعامل آن را تأیید نمی کرد اتفاقی نمی افتاد.

وی ادامه داد: من آقای مدلل را نمی شناختم او را چند بار بیشتر ندیدم. درباره شرکت سما چوب این شرکت با ۲۰۰ میلیارد تسهیلات از شعبه آمده بود که ۶۰ درصد وثیقه ملکی بود. آن زمان غندالی سرپرست بانک بود. این پرونده با دو امضا انجام شده است، آیا آقای غندالی نباید این را بررسی می کرد و بعد به شعبه ما ارسال می کرد که ما را موظف کرده بود ۱۰۰ میلیارد بدهیم.

متهم اعلایی افزود: ما هیچ وقت مشتری ها را نمی شناختیم، چون مشتری خاص آقایان غندالی، بخشایش، توسلی و کاظمی بودند، مدارک هم در این باره دارم.

وی گفت: در هر سمت و شغلی که بودم به دستورات سلسله مراتب اداری مافوق عمل کردم و آن را خدمت به این آب و خاکم می دانستم و امروز از اعتماد به بالادستی صدمه خوردم، اگر من و امثال من بعد از سال ها فعالیت سالم در بانک امروز به اتهامات متعدد در بانک سرمایه اینجا هستیم به دلیل اعتماد به مدیران بود نه از گناه، آن ها موجب این دشواری و مخمصه شدند.

وی ادامه داد: در جایی گفتند آقای ضیایی به ما فشار می آورد که من اینجا می گویم اینطور نبود او فشاری به ما نمی آورد من به خاطر فشار در بانک سرمایه استعفا دادم و به خاطر مشکلات اقتصادی در جای دیگری مشغول به کار شدم از این دادگاه مطالب زیادی آموختم از شما تشکر می کنم و از مقام ریاست دادگاه تقاضای حکم برائت دارم.

ادامه دارد …