تلاوت دوشنبه؛

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره مرسلات هفتاد و هفتمین سوره جزء بیست و نهم و از سوره های مکی قرآن کریم است.

این سوره با تاکید فراوان بر وقوع قیامت و نشانه های آن و ذکر بخشش های خداوند به بشر، در مورد اعمال و نشانه های مجرمان و پرهیزکاران و سرنوشت نهایی هر دو گروه سخن می گوید.

سوره مرسلات تاکید خود بر قیامت را با تهدیدی شدید به منکران قیامت و انذار و بشارت به دیگران همراه می کند و بیش از مطالب دیگر به تهدید می پردازد به همین دلیل آیه " ویل یومئذ للمکذبین؛ وای در آن روز بر تکذیب گران، ده مرتبه در آن تکرار شده است.

نام دیگر سوره مرسلات «عرف» در نخستین آیه آن اشاره شده است.

پیامبر (ص) درباره فضیلت سوره مرسلات می فرماید: هر کس این سوره را بخواند نوشته می شود که او از مشرکان نیست.

امام صادق (ع) نیز در این باره فرمودند: هر کس سوره مرسلات را بخواند خداوند در روز قیامت بین او و پیامبر (ص) آشنایی ایجاد می کند.

امنیت و مصونیت در سفر، پیروزی بر دشمنان و برطرف شدن درد شکم از خواص سوره مرسلات است.

فایل صوتی تلاوت سوره مرسلات با صدای محمد صدیق منشاوی

متن سوره مرسلات همراه با ترجمه

بسم الله الر حمٰن الر حیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

و المر سلات عر فا ﴿١﴾

سوگند به فرستادگان پی درپی (۱)

فالعاصفات عصفا ﴿٢﴾

که سخت توفنده اند (۲)

و الناشر ات نشر ا ﴿٣﴾

و سوگند به افشانندگان افشانگر (۳)

فالفار قات فر قا ﴿٤﴾

که میان حق و باطل جداگرند (۴)

فالملقیات ذکر ا ﴿٥﴾

و القاکننده وحی اند (۵)

عذر ا أو نذر ا ﴿٦﴾

خواه عذری باشد یا هشداری (۶)

إنما توعدون لواقع ﴿٧﴾

که آنچه وعده یافته اید قطعا رخ خواهد داد (۷)

فإذا النجوم طمست ﴿٨﴾

پس وقتی که ستارگان محو شوند (۸)

و إذا السماء فر جت ﴿٩﴾

و آنگاه که آسمان بشکافد (۹)

و إذا الجبال نسفت ﴿١٠﴾

و آنگاه که کوه ها از جا کنده شوند (۱۰)

و إذا الر سل أقتت ﴿١١﴾

و آنگاه که پیمبران به میقات آیند (۱۱)

لأی یوم أجلت ﴿١٢﴾

برای چه روزی تعیین وقت شده است؟ (۱۲)

لیوم الفصل ﴿١٣﴾

برای روز داوری (۱۳)

و ما أدر اک ما یوم الفصل ﴿١٤﴾

و تو چه دانی که روز داوری چیست؟ (۱۴)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿١٥﴾

آن روز وای بر تکذیب کنندگان! (۱۵)

ألم نهلک الأولین ﴿١٦﴾

مگر پیشینیان را هلاک نکردیم؟ (۱۶)

ثم نتبعهم الآخر ین ﴿١٧﴾

سپس از پی آنان پسینیان را می بریم (۱۷)

کذٰلک نفعل بالمجر مین ﴿١٨﴾

با مجرمان چنین می کنیم (۱۸)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿١٩﴾

آن روز وای بر تکذیب کنندگان (۱۹)

ألم نخلقکم من ماء مهین ﴿٢٠﴾

مگر شما را از آبی بی مقدار نیافریدیم؟ (۲۰)

فجعلناه فی قر ار مکین ﴿٢١﴾

پس آن را در جایگاهی استوار نهادیم (۲۱)

إلیٰ قدر معلوم ﴿٢٢﴾

تا مدتی معین! (۲۲)

فقدر نا فنعم القادر ون ﴿٢٣﴾

و توانا آمدیم، و چه نیک تواناییم (۲۳)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿٢٤﴾

آن روز وای بر تکذیب کنندگان (۲۴)

ألم نجعل الأر ض کفاتا ﴿٢٥﴾

مگر زمین را محل اجتماع نگردانیدیم؟ (۲۵)

أحیاء وأمواتا ﴿٢٦﴾

چه برای مردگان چه زندگان (۲۶)

وجعلنا فیها ر واسی شامخات وأسقیناکم ماء فر اتا ﴿٢٧﴾

و کوه های بلند در آن نهادیم و به شما آبی گوارا نوشانیدیم (۲۷)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿٢٨﴾

آن روز وای بر تکذیب کنندگان (۲۸)

انطلقوا إلیٰ ما کنتم به تکذبون ﴿٢٩﴾

بروید به سوی همان چیزی که آن را تکذیب می کردید (۲۹)

انطلقوا إلیٰ ظل ذی ثلاث شعب ﴿٣٠﴾

بروید به سوی آن دود سه شاخه (۳۰)

لا ظلیل ولا یغنی من اللهب ﴿٣١﴾

نه سایه دار است و نه از شعله آتش حفاظت می کند (۳۱)

إنها تر می بشر ر کالقصر ﴿٣٢﴾

دوزخ، چون کاخی بلند شراره می افکند (۳۲)

کأنه جمالت صفر ﴿٣٣﴾

گویی شترانی زرد رنگند (۳۳)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿٣٤﴾

آن روز وای بر تکذیب کنندگان (۳۴)

هٰذا یوم لا ینطقون ﴿٣٥﴾

این روزی است که دم نمی زنند (۳۵)

ولا یؤذن لهم فیعتذر ون ﴿٣٦﴾

و رخصت نمی یابند تا پوزش خواهند (۳۶)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿٣٧﴾

آن روز وای بر تکذیب کنندگان (۳۷)

هٰذا یوم الفصل ۖ جمعناکم والأولین ﴿٣٨﴾

این همان روز داوری است شما و جمله پیشینیان را گرد می آوریم (۳۸)

فإن کان لکم کید فکیدون ﴿٣٩﴾

پس اگر حیلتی دارید در برابر من بسگالید (۳۹)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿٤٠﴾

آن روز وای بر تکذیب کنندگان (۴۰)

إن المتقین فی ظلال وعیون ﴿٤١﴾

اهل تقوا در زیر سایه ها و بر کنار چشمه سارانند (۴۱)

وفواکه مما یشتهون ﴿٤٢﴾

با هر میوه ای که خوش داشته باشند (۴۲)

کلوا واشر بوا هنیئا بما کنتم تعملون ﴿٤٣﴾

به پاداش آنچه می کردید بخورید و بیاشامید؛ گواراتان باد (۴۳)

إنا کذٰلک نجزی المحسنین ﴿٤٤﴾

ما نیکوکاران را چنین پاداش می دهیم (۴۴)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿٤٥﴾

آن روز وای بر تکذیب کنندگان (۴۵)

کلوا وتمتعوا قلیلا إنکم مجر مون ﴿٤٦﴾

ای کافران بخورید و اندکی برخوردار شوید که شما گناهکارید (۴۶)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿٤٧﴾

ولی آن روز وای بر تکذیب کنندگان (۴۷)

وإذا قیل لهم ار کعوا لا یر کعون ﴿٤٨﴾

و، چون به آنان گفته شود: رکوع کنید به رکوع نمی روند (۴۸)

ویل یومئذ للمکذبین ﴿٤٩﴾

آن روز وای بر تکذیب کنندگان (۴۹)

فبأی حدیث بعده یؤمنون ﴿٥٠﴾

پس به کدامین سخن پس از قرآن ایمان می آورند؟ (۵۰)

انتهای پیام/