تلاوت این سوره شما را از شر شیطان نجات می دهد + صوت آیات
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره لقمان سی و یکمین سوره قرآن است و در جزء بیست و یکم آن قرار دارد.
این سوره به شرح سرگذشت لقمان و سخنان حکیمانه و اخلاقی او، مباحثی از جمله توحید، وصف حال نیکوکاران، خصوصیات منکران و مستکبران، دعوت به تقوا و توصیف اوضاع قیامت می پردازد.
آیه ۱۹ از توصیه های لقمان به فرزندش و آیه ۲۲ به نام آیه عروه الوثقی از آیات مشهور این سوره است.
بر اساس روایات؛ هر کس سوره لقمان را بخواند، در قیامت لقمان با او دوست بوده و ده برابر اجر فردی که به خوبی ها عمل کرده و از بدی ها دوری کرده به او پاداش داده می شود.اگر سوره لقمان در هر شب خوانده شود خداوند در آن شب، فرشتگانی را بر قاری این سوره می گمارد که تا صبح او را از شیطان و لشکریانش حفظ کنند.
فایل صوتی تلاوت سوره لقمان با صدای محمد عبدالکریم
متن سوره لقمان همراه با ترجمه
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
الم ﴿١﴾
الف، لام، میم (۱)
تلک آیات الکتاب الحکیم ﴿٢﴾
این است آیات کتاب حکمت آموز (۲)
هدی و ر حمة للمحسنین ﴿٣﴾
که برای نیکوکاران رهنمود و رحمتی است (۳)
الذین یقیمون الصلاة و یؤتون الزکاة و هم بالآخر ة هم یوقنون ﴿٤﴾
همان کسانی که نماز برپا می دارند و زکات می دهند و هم ایشانند که به آخرت یقین دارند (۴)
أولٰئک علیٰ هدی من ر بهم ۖ و أولٰئک هم المفلحون ﴿٥﴾
آنانند که از جانب پروردگارشان از هدایت برخوردارند و ایشانند که رستگارانند (۵)
و من الناس من یشتر ی لهو الحدیث لیضل عن سبیل الله بغیر علم و یتخذها هزوا ۚ أولٰئک لهم عذاب مهین ﴿٦﴾
و برخی از مردم کسانی اند که سخن بیهوده را خریدارند تا مردم رای هیچ دانشی از راه خدا گمراه کنند و راه خدا را به ریشخند گیرند؛ برای آنان عذابی خوارکننده خواهد بود (۶)
و إذا تتلیٰ علیه آیاتنا ولیٰ مستکبر ا کأن لم یسمعها کأن فی أذنیه وقر ا ۖ فبشر ه بعذاب ألیم ﴿٧﴾
و چون آیات ما بر او خوانده شود با نخوت روی برمی گرداند چنانکه گویی آن را نشنیده یا گویی در گوشهایش سنگینی است؛ پس او را از عذابی پر درد خبر ده (۷)
إن الذین آمنوا و عملوا الصالحات لهم جنات النعیم ﴿٨﴾
در حقیقت کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند باغهای پر نعمت خواهند داشت (۸)
خالدین فیها ۖ وعد الله حقا ۚ و هو العزیز الحکیم ﴿٩﴾
که در آن جاودان می مانند؛ وعده خداست که حق است و هموست شکست ناپذیر سنجیده کار (۹)
خلق السماوات بغیر عمد تر ونها ۖ و ألقیٰ فی الأر ض ر واسی أن تمید بکم وبث فیها من کل دابة ۚ و أنزلنا من السماء ماء فأنبتنا فیها من کل زوج کر یم ﴿١٠﴾
آسمان ها را بی هیچ ستونی که آن را ببینید خلق کرد و در زمین کوههای استوار بیفکند تا مبادا زمین شما را بجنباند و در آن از هر گونه جنبنده ای پراکنده گردانید و از آسمان آبی فرو فرستادیم و از هر نوع گیاه نیکو در آن رویانیدیم (۱۰)
هٰذا خلق الله فأر ونی ماذا خلق الذین من دونه ۚ بل الظالمون فی ضلال مبین ﴿١١﴾
این خلق خداست اینک به من نشان دهید کسانی که غیر از اویند چه آفریده اند؟ هیچ! بلکه ستمگران در گمراهی آشکارند (۱۱)
و لقد آتینا لقمان الحکمة أن اشکر لله ۚ و من یشکر فإنما یشکر لنفسه ۖ و من کفر فإن الله غنی حمید ﴿١٢﴾
و به راستی لقمان را حکمت دادیم که: خدا را سپاس بگزار و هر که سپاس بگزارد تنها برای خود سپاس می گزارد و هر کس کفران کند در حقیقت خدا بی نیاز ستوده است (۱۲)
و إذ قال لقمان لابنه و هو یعظه یا بنی لا تشر ک بالله ۖ إن الشر ک لظلم عظیم ﴿١٣﴾
و یاد کن هنگامی را که لقمان به پسر خویش در حالی که وی او را اندرز می داد گفت: ای پسرک من به خدا شرک میاور که به راستی شرک ستمی بزرگ است (۱۳)
و وصینا الإنسان بوالدیه حملته أمه وهنا علیٰ و هن و فصاله فی عامین أن اشکر لی و لوالدیک إلی المصیر ﴿١٤﴾
و انسان را در باره پدر و مادرش سفارش کردیم مادرش به او باردار شد سستی بر روی سستی و از شیر باز گرفتنش در دو سال است آری به او سفارش کردیم که شکرگزار من و پدر و مادرت باش که بازگشت همه به سوی من است (۱۴)
و إن جاهداک علیٰ أن تشر ک بی ما لیس لک به علم فلا تطعهما ۖ و صاحبهما فی الدنیا معر وفا ۖ و اتبع سبیل من أناب إلی ۚ ثم إلی مر جعکم فأنبئکم بما کنتم تعملون ﴿١٥﴾
و اگر تو را وادارند تا در باره چیزی که تو را بدان دانشی نیست به من شرک ورزی از آنان فرمان مبر ولی در دنیا به خوبی با آنان معاشرت کن و راه کسی را پیروی کن که توبه کنان به سوی من بازمی گردد و سرانجام بازگشت شما به سوی من است و از حقیقت آنچه انجام می دادید شما را با خبر خواهم کرد (۱۵)
یا بنی إنها إن تک مثقال حبة من خر دل فتکن فی صخر ة أو فی السماوات أو فی الأر ض یأت بها الله ۚ إن الله لطیف خبیر ﴿١٦﴾
ای پسرک من اگر عمل تو هموزن دانه خردلی و در تخته سنگی یا در آسمان ها یا در زمین باشد خدا آن را می آورد که خدا بس دقیق و آگاه است (۱۶)
یا بنی أقم الصلاة و أمر بالمعر وف و انه عن المنکر و اصبر علیٰ ما أصابک ۖ إن ذٰلک من عزم الأمور ﴿١٧﴾
ای پسرک من نماز را برپا دار و به کار پسندیده وادار و از کار ناپسند باز دار و بر آسیبی که بر تو وارد آمده است شکیبا باش این حاکی از عزم و اراده تو در امور است (۱۷)
و لا تصعر خدک للناس و لا تمش فی الأر ض مر حا ۖ إن الله لا یحب کل مختال فخور ﴿١٨﴾
و از مردم به نخوت رخ برمتاب و در زمین خرامان راه مرو که خدا خودپسند لافزن را دوست نمی دارد (۱۸)
و اقصد فی مشیک و اغضض من صوتک ۚ إن أنکر الأصوات لصوت الحمیر ﴿١٩﴾
و در راه رفتن خود میانه رو باش و صدایت را آهسته ساز که بدترین آواز ها بانگ خران است (۱۹)
ألم تر وا أن الله سخر لکم ما فی السماوات و ما فی الأر ض و أسبغ علیکم نعمه ظاهر ة و باطنة ۗ و من الناس من یجادل فی الله بغیر علم و لا هدی و لا کتاب منیر ﴿٢٠﴾
آیا ندانسته اید که خدا آنچه را که در آسمان ها و آنچه را که در زمین است مسخر شما ساخته و نعمتهای ظاهر و باطن خود را بر شما تمام کرده است؟ و برخی از مردم در باره خدا بی آنکه دانش و رهنمود و کتابی روشن داشته باشند به مجادله برمی خیزند (۲۰)
و إذا قیل لهم اتبعوا ما أنزل الله قالوا بل نتبع ما وجدنا علیه آباءنا ۚ أولو کان الشیطان یدعوهم إلیٰ عذاب السعیر ﴿٢١﴾
و چون به آنان گفته شود: آنچه را که خدا نازل کرده پیروی کنید، می گویند: نه! بلکه آنچه که پدرانمان را بر آن یافته ایم پیروی می کنیم؛ آیا هر چند شیطان آنان را به سوی عذاب سوزان فرا خواند؟ (۲۱)
و من یسلم وجهه إلی الله و هو محسن فقد استمسک بالعر وة الوثقیٰ ۗ و إلی الله عاقبة الأمور ﴿٢٢﴾
و هر کس خود را در حالی که نیکوکار باشد تسلیم خدا کند قطعا در ریسمان استوارتری چنگ درزده و فرجام کار ها به سوی خداست (۲۲)
و من کفر فلا یحزنک کفر ه ۚ إلینا مر جعهم فننبئهم بما عملوا ۚ إن الله علیم بذات الصدور ﴿٢٣﴾
و هر کس کفر ورزد نباید کفر او تو را غمگین گرداند بازگشتشان به سوی ماست و به حقیقت آنچه کرده اند آگاهشان خواهیم کرد در حقیقت خدا به راز دل ها داناست (۲۳)
نمتعهم قلیلا ثم نضطر هم إلیٰ عذاب غلیظ ﴿٢٤﴾
ما آنان را اندکی برخوردار می سازیم سپس ایشان را در عذابی پر فشار درمانده می کنیم (۲۴)
و لئن سألتهم من خلق السماوات و الأر ض لیقولن الله ۚ قل الحمد لله ۚ بل أکثر هم لا یعلمون ﴿٢٥﴾
و اگر از آن ها بپرسی: چه کسی آسمان ها و زمین را آفریده است؟ مسلما خواهند گفت: خدا بگو: ستایش از آن خداست ولی بیشترشان نمی دانند (۲۵)
لله ما فی السماوات و الأر ض ۚ إن الله هو الغنی الحمید ﴿٢٦﴾
آنچه در آسمان ها و زمین است از آن خداست در حقیقت خدا همان بی نیاز ستوده صفات است (۲۶)
و لو أنما فی الأر ض من شجر ة أقلام و البحر یمده من بعده سبعة أبحر ما نفدت کلمات الله ۗ إن الله عزیز حکیم ﴿٢٧﴾
و اگر آن چه درخت در زمین است قلم باشد و دریا را هفت دریای دیگر به یاری آید سخنان خدا پایان نپذیرد قطعا خداست که شکست ناپذیر حکیم است (۲۷)
ما خلقکم و لا بعثکم إلا کنفس واحدة ۗ إن الله سمیع بصیر ﴿٢٨﴾
آفرینش و برانگیختن شما در نزد ما جز مانند آفرینش یک تن نیست که خدا شنوای بیناست (۲۸)
ألم تر أن الله یولج اللیل فی النهار و یولج النهار فی اللیل و سخر الشمس و القمر کل یجر ی إلیٰ أجل مسمی و أن الله بما تعملون خبیر ﴿٢٩﴾
آیا ندیده ای که خدا شب را در روز درمی آورد و روز را نیز در شب درمی آورد و آفتاب و ماه را تسخیر کرده است که هر یک تا وقت معلومی روانند و نیز خدا به آنچه می کنید آگاه است؟ (۲۹)
ذٰلک بأن الله هو الحق و أن ما یدعون من دونه الباطل و أن الله هو العلی الکبیر ﴿٣٠﴾
این ها همه دلیل آن است که خدا خود حق است و غیر از او هر چه را که می خوانند باطل است و خدا همان بلندمرتبه بزرگ است (۳۰)
ألم تر أن الفلک تجر ی فی البحر بنعمت الله لیر یکم من آیاته ۚ إن فی ذٰلک لآیات لکل صبار شکور ﴿٣١﴾
آیا ندیده ای که کشتی ها به نعمت خدا در دریا روان می گردند تا برخی از نشانه های قدرت خود را به شما بنمایاند؟ قطعا در این قدرت نمایی برای هر شکیبای سپاسگزاری نشانه هاست (۳۱)
و إذا غشیهم موج کالظلل دعوا الله مخلصین له الدین فلما نجاهم إلی البر فمنهم مقتصد ۚ و ما یجحد بآیاتنا إلا کل ختار کفور ﴿٣٢﴾
و چون موجی کوه آسا آنان را فرا گیرد خدا را بخوانند و اعتقاد خود را برای او خالص گردانند ولی چون نجاتشان داد و به خشکی رساند برخی از آنان میانه رو هستند و نشانه های ما را جز هر خائن ناسپاسگزاری انکار نمی کند (۳۲)
یا أیها الناس اتقوا ر بکم واخشوا یوما لا یجزی والد عن ولده و لا مولود هو جاز عن والده شیئا ۚ إن وعد الله حق ۖ فلا تغر نکم الحیاة الدنیا و لا یغر نکم بالله الغر ور ﴿٣٣﴾
ای مردم، از پروردگارتان پروا بدارید و بترسید از روزی که هیچ پدری به کار فرزندش نمی آید و هیچ فرزندی نیز به کار پدرش نخواهد آمد آری، وعده خدا حق است زنهار تا این زندگی دنیا شما را نفریبد و زنهار تا شیطان شما را مغرور نسازد (۳۳)
إن الله عنده علم الساعة و ینزل الغیث ویعلم ما فی الأر حام ۖ و ما تدر ی نفس ماذا تکسب غدا ۖ و ما تدر ی نفس بأی أر ض تموت ۚ إن الله علیم خبیر ﴿٣٤﴾
در حقیقت خداست که علم به قیامت نزد اوست و باران را فرو می فرستد و آنچه را که در رحمهاست می داند و کسی نمی داند فردا چه به دست می آورد و کسی نمی داند در کدامین سرزمین می میرد در حقیقت خداست که دانای آگاه است (۳۴)
انتهای پیام/
این سوره به شرح سرگذشت لقمان و سخنان حکیمانه و اخلاقی او، مباحثی از جمله توحید، وصف حال نیکوکاران، خصوصیات منکران و مستکبران، دعوت به تقوا و توصیف اوضاع قیامت می پردازد.
آیه ۱۹ از توصیه های لقمان به فرزندش و آیه ۲۲ به نام آیه عروه الوثقی از آیات مشهور این سوره است.
بر اساس روایات؛ هر کس سوره لقمان را بخواند، در قیامت لقمان با او دوست بوده و ده برابر اجر فردی که به خوبی ها عمل کرده و از بدی ها دوری کرده به او پاداش داده می شود.اگر سوره لقمان در هر شب خوانده شود خداوند در آن شب، فرشتگانی را بر قاری این سوره می گمارد که تا صبح او را از شیطان و لشکریانش حفظ کنند.
فایل صوتی تلاوت سوره لقمان با صدای محمد عبدالکریم
متن سوره لقمان همراه با ترجمه
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
الم ﴿١﴾
الف، لام، میم (۱)
تلک آیات الکتاب الحکیم ﴿٢﴾
این است آیات کتاب حکمت آموز (۲)
هدی و ر حمة للمحسنین ﴿٣﴾
که برای نیکوکاران رهنمود و رحمتی است (۳)
الذین یقیمون الصلاة و یؤتون الزکاة و هم بالآخر ة هم یوقنون ﴿٤﴾
همان کسانی که نماز برپا می دارند و زکات می دهند و هم ایشانند که به آخرت یقین دارند (۴)
أولٰئک علیٰ هدی من ر بهم ۖ و أولٰئک هم المفلحون ﴿٥﴾
آنانند که از جانب پروردگارشان از هدایت برخوردارند و ایشانند که رستگارانند (۵)
و من الناس من یشتر ی لهو الحدیث لیضل عن سبیل الله بغیر علم و یتخذها هزوا ۚ أولٰئک لهم عذاب مهین ﴿٦﴾
و برخی از مردم کسانی اند که سخن بیهوده را خریدارند تا مردم رای هیچ دانشی از راه خدا گمراه کنند و راه خدا را به ریشخند گیرند؛ برای آنان عذابی خوارکننده خواهد بود (۶)
و إذا تتلیٰ علیه آیاتنا ولیٰ مستکبر ا کأن لم یسمعها کأن فی أذنیه وقر ا ۖ فبشر ه بعذاب ألیم ﴿٧﴾
و چون آیات ما بر او خوانده شود با نخوت روی برمی گرداند چنانکه گویی آن را نشنیده یا گویی در گوشهایش سنگینی است؛ پس او را از عذابی پر درد خبر ده (۷)
إن الذین آمنوا و عملوا الصالحات لهم جنات النعیم ﴿٨﴾
در حقیقت کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند باغهای پر نعمت خواهند داشت (۸)
خالدین فیها ۖ وعد الله حقا ۚ و هو العزیز الحکیم ﴿٩﴾
که در آن جاودان می مانند؛ وعده خداست که حق است و هموست شکست ناپذیر سنجیده کار (۹)
خلق السماوات بغیر عمد تر ونها ۖ و ألقیٰ فی الأر ض ر واسی أن تمید بکم وبث فیها من کل دابة ۚ و أنزلنا من السماء ماء فأنبتنا فیها من کل زوج کر یم ﴿١٠﴾
آسمان ها را بی هیچ ستونی که آن را ببینید خلق کرد و در زمین کوههای استوار بیفکند تا مبادا زمین شما را بجنباند و در آن از هر گونه جنبنده ای پراکنده گردانید و از آسمان آبی فرو فرستادیم و از هر نوع گیاه نیکو در آن رویانیدیم (۱۰)
هٰذا خلق الله فأر ونی ماذا خلق الذین من دونه ۚ بل الظالمون فی ضلال مبین ﴿١١﴾
این خلق خداست اینک به من نشان دهید کسانی که غیر از اویند چه آفریده اند؟ هیچ! بلکه ستمگران در گمراهی آشکارند (۱۱)
و لقد آتینا لقمان الحکمة أن اشکر لله ۚ و من یشکر فإنما یشکر لنفسه ۖ و من کفر فإن الله غنی حمید ﴿١٢﴾
و به راستی لقمان را حکمت دادیم که: خدا را سپاس بگزار و هر که سپاس بگزارد تنها برای خود سپاس می گزارد و هر کس کفران کند در حقیقت خدا بی نیاز ستوده است (۱۲)
و إذ قال لقمان لابنه و هو یعظه یا بنی لا تشر ک بالله ۖ إن الشر ک لظلم عظیم ﴿١٣﴾
و یاد کن هنگامی را که لقمان به پسر خویش در حالی که وی او را اندرز می داد گفت: ای پسرک من به خدا شرک میاور که به راستی شرک ستمی بزرگ است (۱۳)
و وصینا الإنسان بوالدیه حملته أمه وهنا علیٰ و هن و فصاله فی عامین أن اشکر لی و لوالدیک إلی المصیر ﴿١٤﴾
و انسان را در باره پدر و مادرش سفارش کردیم مادرش به او باردار شد سستی بر روی سستی و از شیر باز گرفتنش در دو سال است آری به او سفارش کردیم که شکرگزار من و پدر و مادرت باش که بازگشت همه به سوی من است (۱۴)
و إن جاهداک علیٰ أن تشر ک بی ما لیس لک به علم فلا تطعهما ۖ و صاحبهما فی الدنیا معر وفا ۖ و اتبع سبیل من أناب إلی ۚ ثم إلی مر جعکم فأنبئکم بما کنتم تعملون ﴿١٥﴾
و اگر تو را وادارند تا در باره چیزی که تو را بدان دانشی نیست به من شرک ورزی از آنان فرمان مبر ولی در دنیا به خوبی با آنان معاشرت کن و راه کسی را پیروی کن که توبه کنان به سوی من بازمی گردد و سرانجام بازگشت شما به سوی من است و از حقیقت آنچه انجام می دادید شما را با خبر خواهم کرد (۱۵)
یا بنی إنها إن تک مثقال حبة من خر دل فتکن فی صخر ة أو فی السماوات أو فی الأر ض یأت بها الله ۚ إن الله لطیف خبیر ﴿١٦﴾
ای پسرک من اگر عمل تو هموزن دانه خردلی و در تخته سنگی یا در آسمان ها یا در زمین باشد خدا آن را می آورد که خدا بس دقیق و آگاه است (۱۶)
یا بنی أقم الصلاة و أمر بالمعر وف و انه عن المنکر و اصبر علیٰ ما أصابک ۖ إن ذٰلک من عزم الأمور ﴿١٧﴾
ای پسرک من نماز را برپا دار و به کار پسندیده وادار و از کار ناپسند باز دار و بر آسیبی که بر تو وارد آمده است شکیبا باش این حاکی از عزم و اراده تو در امور است (۱۷)
و لا تصعر خدک للناس و لا تمش فی الأر ض مر حا ۖ إن الله لا یحب کل مختال فخور ﴿١٨﴾
و از مردم به نخوت رخ برمتاب و در زمین خرامان راه مرو که خدا خودپسند لافزن را دوست نمی دارد (۱۸)
و اقصد فی مشیک و اغضض من صوتک ۚ إن أنکر الأصوات لصوت الحمیر ﴿١٩﴾
و در راه رفتن خود میانه رو باش و صدایت را آهسته ساز که بدترین آواز ها بانگ خران است (۱۹)
ألم تر وا أن الله سخر لکم ما فی السماوات و ما فی الأر ض و أسبغ علیکم نعمه ظاهر ة و باطنة ۗ و من الناس من یجادل فی الله بغیر علم و لا هدی و لا کتاب منیر ﴿٢٠﴾
آیا ندانسته اید که خدا آنچه را که در آسمان ها و آنچه را که در زمین است مسخر شما ساخته و نعمتهای ظاهر و باطن خود را بر شما تمام کرده است؟ و برخی از مردم در باره خدا بی آنکه دانش و رهنمود و کتابی روشن داشته باشند به مجادله برمی خیزند (۲۰)
و إذا قیل لهم اتبعوا ما أنزل الله قالوا بل نتبع ما وجدنا علیه آباءنا ۚ أولو کان الشیطان یدعوهم إلیٰ عذاب السعیر ﴿٢١﴾
و چون به آنان گفته شود: آنچه را که خدا نازل کرده پیروی کنید، می گویند: نه! بلکه آنچه که پدرانمان را بر آن یافته ایم پیروی می کنیم؛ آیا هر چند شیطان آنان را به سوی عذاب سوزان فرا خواند؟ (۲۱)
و من یسلم وجهه إلی الله و هو محسن فقد استمسک بالعر وة الوثقیٰ ۗ و إلی الله عاقبة الأمور ﴿٢٢﴾
و هر کس خود را در حالی که نیکوکار باشد تسلیم خدا کند قطعا در ریسمان استوارتری چنگ درزده و فرجام کار ها به سوی خداست (۲۲)
و من کفر فلا یحزنک کفر ه ۚ إلینا مر جعهم فننبئهم بما عملوا ۚ إن الله علیم بذات الصدور ﴿٢٣﴾
و هر کس کفر ورزد نباید کفر او تو را غمگین گرداند بازگشتشان به سوی ماست و به حقیقت آنچه کرده اند آگاهشان خواهیم کرد در حقیقت خدا به راز دل ها داناست (۲۳)
نمتعهم قلیلا ثم نضطر هم إلیٰ عذاب غلیظ ﴿٢٤﴾
ما آنان را اندکی برخوردار می سازیم سپس ایشان را در عذابی پر فشار درمانده می کنیم (۲۴)
و لئن سألتهم من خلق السماوات و الأر ض لیقولن الله ۚ قل الحمد لله ۚ بل أکثر هم لا یعلمون ﴿٢٥﴾
و اگر از آن ها بپرسی: چه کسی آسمان ها و زمین را آفریده است؟ مسلما خواهند گفت: خدا بگو: ستایش از آن خداست ولی بیشترشان نمی دانند (۲۵)
لله ما فی السماوات و الأر ض ۚ إن الله هو الغنی الحمید ﴿٢٦﴾
آنچه در آسمان ها و زمین است از آن خداست در حقیقت خدا همان بی نیاز ستوده صفات است (۲۶)
و لو أنما فی الأر ض من شجر ة أقلام و البحر یمده من بعده سبعة أبحر ما نفدت کلمات الله ۗ إن الله عزیز حکیم ﴿٢٧﴾
و اگر آن چه درخت در زمین است قلم باشد و دریا را هفت دریای دیگر به یاری آید سخنان خدا پایان نپذیرد قطعا خداست که شکست ناپذیر حکیم است (۲۷)
ما خلقکم و لا بعثکم إلا کنفس واحدة ۗ إن الله سمیع بصیر ﴿٢٨﴾
آفرینش و برانگیختن شما در نزد ما جز مانند آفرینش یک تن نیست که خدا شنوای بیناست (۲۸)
ألم تر أن الله یولج اللیل فی النهار و یولج النهار فی اللیل و سخر الشمس و القمر کل یجر ی إلیٰ أجل مسمی و أن الله بما تعملون خبیر ﴿٢٩﴾
آیا ندیده ای که خدا شب را در روز درمی آورد و روز را نیز در شب درمی آورد و آفتاب و ماه را تسخیر کرده است که هر یک تا وقت معلومی روانند و نیز خدا به آنچه می کنید آگاه است؟ (۲۹)
ذٰلک بأن الله هو الحق و أن ما یدعون من دونه الباطل و أن الله هو العلی الکبیر ﴿٣٠﴾
این ها همه دلیل آن است که خدا خود حق است و غیر از او هر چه را که می خوانند باطل است و خدا همان بلندمرتبه بزرگ است (۳۰)
ألم تر أن الفلک تجر ی فی البحر بنعمت الله لیر یکم من آیاته ۚ إن فی ذٰلک لآیات لکل صبار شکور ﴿٣١﴾
آیا ندیده ای که کشتی ها به نعمت خدا در دریا روان می گردند تا برخی از نشانه های قدرت خود را به شما بنمایاند؟ قطعا در این قدرت نمایی برای هر شکیبای سپاسگزاری نشانه هاست (۳۱)
و إذا غشیهم موج کالظلل دعوا الله مخلصین له الدین فلما نجاهم إلی البر فمنهم مقتصد ۚ و ما یجحد بآیاتنا إلا کل ختار کفور ﴿٣٢﴾
و چون موجی کوه آسا آنان را فرا گیرد خدا را بخوانند و اعتقاد خود را برای او خالص گردانند ولی چون نجاتشان داد و به خشکی رساند برخی از آنان میانه رو هستند و نشانه های ما را جز هر خائن ناسپاسگزاری انکار نمی کند (۳۲)
یا أیها الناس اتقوا ر بکم واخشوا یوما لا یجزی والد عن ولده و لا مولود هو جاز عن والده شیئا ۚ إن وعد الله حق ۖ فلا تغر نکم الحیاة الدنیا و لا یغر نکم بالله الغر ور ﴿٣٣﴾
ای مردم، از پروردگارتان پروا بدارید و بترسید از روزی که هیچ پدری به کار فرزندش نمی آید و هیچ فرزندی نیز به کار پدرش نخواهد آمد آری، وعده خدا حق است زنهار تا این زندگی دنیا شما را نفریبد و زنهار تا شیطان شما را مغرور نسازد (۳۳)
إن الله عنده علم الساعة و ینزل الغیث ویعلم ما فی الأر حام ۖ و ما تدر ی نفس ماذا تکسب غدا ۖ و ما تدر ی نفس بأی أر ض تموت ۚ إن الله علیم خبیر ﴿٣٤﴾
در حقیقت خداست که علم به قیامت نزد اوست و باران را فرو می فرستد و آنچه را که در رحمهاست می داند و کسی نمی داند فردا چه به دست می آورد و کسی نمی داند در کدامین سرزمین می میرد در حقیقت خداست که دانای آگاه است (۳۴)
انتهای پیام/
پرسش و پاسخ در
تلاوت این سوره شما را از شر شیطان نجات می دهد + صوت آیات
گفتگو با هوش مصنوعی