خبرگزاری تسنیم: «هرکس به نام سازندگی، ارزش های انقلابی را مورد بی اعتنایی قرار دهد، در دعوی سازندگی نیز دچار خطا و توهم است».

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم , حضرت آیت الله العظمی خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در طول سال های گذشته بخش اعظمی از بیانات خود پیرامون مسئله انقلاب اسلامی را به بررسی و تبیین «ارزش های انقلاب اسلامی» اختصاص داده اند.

«ساده زیستی مسئولان»، «استکبارستیزی»، «سلطه ستیزی»، «بیگانه ستیزی»، « استبدادستیزی», «افتخار به انقلابیگری»، «عدالت طلبی»، «دوری از تجمل گرایی»، «اجتناب از اشرافیگری», «نفی استثمار»، «نفی سلطه پذیری»، «نفی تحقیر ملت به وسیله قدرت های سیاسی دنیا»، «نفی وابستگی سیاسی»، «نفی نفوذ و دخالت قدرت های مسلط دنیا در کشور»، «نفی سکولاریسم اخلاقی و اباحیگری»، "«دفاع از مظلومان جهان»، «فتح قله های دانش»، «کرامت انسان»، «سعی برای ایجاد برادری و برابری»، « اخلاق»، «ایستادگی در مقابل دشمن»، «ایمان»، «استقلال سیاسی، اقتصادی، فرهنگی»، «آزادی فکر»، «رواج اخلاق فاضله»، «حکومت مردمی»، «حکومت صالح و انسان های برخوردار از دین و تقوا در رأس کارها» و … ازجمله ارزش های انقلاب اسلامی هستند که مقام معظم رهبری بر لزوم حفظ و تقویت آن تأکید کرده اند.

بیانات در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیئت دولت ۱۳۹۱/۰۶/۰۲
یک بخش دیگر از این نقاط قوتی که به نظر من روی آن باید تکیه کرد، مسئله برجسته شدن ارزش های انقلاب است.در این سال هائی که دولت نهم و دولت دهم بر سر کار بودند تا امروز، گفتمان انقلاب و ارزش های انقلاب و چیزهائی که امام به آن توصیه می کردند و ما آنها را از انقلاب آموختیم، خوشبختانه کاملا برجسته شده: مسئله ساده زیستی مسئولان، استکبارستیزی، افتخار به انقلابیگری. یک دوره ای بر ما گذشت که اسم انقلاب و انقلابیگری و اینها به انزوا افتاده بود؛ سعی می کردند به عنوان یک ارزش منفی یا ضد ارزش، از این چیزها یاد کنند؛ مقاله می نوشتند، حرف می زدند، گفته می شد. امروز خوشبختانه اینجور نیست، درست بعکس است؛ گرایش عمومی مردم و مسئولان کشور به حرکت انقلابی، جهت گیری انقلابی، ارزش های انقلابی و مبانی انقلاب است. این را توجه داشته باشید که یکی از عوامل گرایش مردم به دولت، همین هاست؛ یعنی مردم به این ارزش ها اهمیت می دهند. مسئله دعوت به عدالت، مسئله ساده زیستی، دور بودن مسئولان از تجمل؛ اینها خیلی چیزهای مهمی است.

بیانات در دیدار مردم بیجار۱۳۸۸/۰۲/۲۸
نسل جوان ما خوشبختانه امروز یک نسل غالب در سر تاسر کشور است. جوان ها بهوش باشند، بیدار باشند. معیارها مشخص است. در انتخابات، این آگاهی باید اثر کند؛ در بیان خواسته های ملت این آگاهی باید تأثیر بگذارد؛ در حضور گوناگون، در مسائل مختلف، این آگاهی بایستی اثر بگذارد. ملت ایران در انتخاب های خود- معیارهای انتخابات را من آن روز عرض کردم، این هم مکمل آنهاست- توجه کند؛ کسانی با رأی ملت سر کار نیایند که در مقابل دشمنان بخواهند دست تسلیم بالا ببرند و آبروی ملت ایران را ببرند. کسانی سر کار نیایند که بخواهند با تملق گوئی به غرب، به دولت های غربی، به دولت های زورگو و مستکبر، به خیال خودشان بخواهند برای خودشان موقعیتی در سطح بین المللی دست و پا کنند.

اینها برای ملت ایران ارزشی ندارد. کسانی سر کار نیایند که دشمنان ملت ایران طمع بورزند که به وسیله آنها بتوانند صفوف ملت را از هم جدا کنند، مردم را از دینشان، از اصولشان، از ارزش های انقلابی شان دور کنند. ملت باید آگاه باشد. اگر کسانی بر سر کار بیایند که در مراکز گوناگون سیاسی یا اقتصادی به جای اینکه به فکر ادامه راه امام و ارزش ها و اصول ترسیم شده به وسیله امام باشند، به فکر به دست آوردن دل فلان قدرت غربی و فلان مستکبر بین المللی باشند، برای ملت ایران مصیبت خواهد بود. این آگاهی برای ملت لازم است.

دیدار اساتید و دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت۱۳۸۷/۰۹/۲۴
علت دشمنی عمیق و آشتی ناپذیر استکبار و در رأس آنها آمریکا و شبکه صهیونیستی دنیا با جمهوری اسلامی، این حرف هائی که گاهی گوشه و کنار گفته می شود - چه چیزهائی که آنها شعارش را می دهند، چه تصوراتی که بعضی در داخل می کنند - نیست. مسئله این است که جمهوری اسلامی یک «نفی» با خود دارد، یک «اثبات».

نفی استثمار، نفی سلطه پذیری، نفی تحقیر ملت به وسیله قدرت های سیاسی دنیا، نفی وابستگی سیاسی، نفی نفوذ و دخالت قدرت های مسلط دنیا در کشور، نفی سکولاریسم اخلاقی؛ اباحیگری؛ اینها را جمهوری اسلامی قاطع نفی می کند.
یک چیزهائی را هم اثبات می کند: اثبات هویت ملی، هویت ایرانی، اثبات ارزش های اسلامی، دفاع از مظلومان جهان، تلاش برای دست پیدا کردن بر قله های دانش؛ نه فقط دنباله روی در مسئله ی دانش، و فتح قله های دانش؛ اینها جزو چیزهائی است که جمهوری اسلامی بر آنها پافشاری می کند.

این نفی و این اثبات؛ اینها دلیل دشمنی آمریکا و دشمنی شبکه صهیونیستی دنیاست. اگر نفوذ آمریکا را قبول کنیم، دشمنی ها کم خواهد شد؛ اگر راضی شویم که ملت ما به وسیله بیگانگان به طرق مختلف تحقیر شود، دفاع از هویت ملی یا دفاع از ارزش های اسلامی را کنار بگذاریم، مطمئنا دشمنی ها به همین نسبت کم خواهد شد. اینکه می گویند جمهوری اسلامی رفتار خود را عوض کند، یعنی این.

شنفته اید گاهی مسئولین سیاسی کشورهای مستکبر از قبیل آمریکا، درباره ایران که صحبت می کنند، می گویند: ما نمی گوئیم جمهوری اسلامی از بین برود، می گوئیم جمهوری اسلامی رفتارش را عوض کند. رفتارش را عوض کند، یعنی این؛ یعنی از این نفی و از این اثبات دست بردارد. این را می خواهند.

با همین ایستادگی در این نفی و در آن اثبات، جمهوری اسلامی توانسته با جبهه گسترده ی مجهز به انواع امکانات مواجه شود و در مقابل او مقاومت کند؛ همان حالتی که در هشت سال دفاع مقدس بود که شرق و غرب و اروپا و ناتو و بعضی از کشورهای عربی و همه، دست به دست هم دادند علیه جمهوری اسلامی و جمهوری اسلامی بالاخره همه آنها را وادار به عقب نشینی کرد و خود هیچ عقب نشینی نکرد.

در عرصه سیاسی و در سال های بعد از جنگ تا امروز همین معنا وجود داشته؛ یعنی جمهوری اسلامی توانسته در مقابل این جبهه عظیمی که در برابرش شکل پیدا کرده، بایستد؛ نه فقط عقب نشینی نکند، بلکه پیشروی کند و به دشمن ضربه وارد کند. این، اتفاق افتاده.

دیدار اساتید و دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت۱۳۸۷/۰۹/۲۴
همیشه در دل ساخت حقوقی، یک ساخت حقیقی، یک هویت حقیقی و واقعی وجود دارد؛ او را باید حفظ کرد. این ساخت حقوقی در حکم جسم است؛ در حکم قالب است، آن هویت حقیقی در حکم روح است؛ در حکم معنا و مضمون است. اگر آن معنا و مضمون تغییر پیدا کند، ولو این ساخت ظاهری و حقوقی هم باقی بماند، نه فایده ای خواهد داشت، نه دوامی خواهد داشت؛ مثل دندانی که از داخل پوک شده، ظاهرش سالم است؛ با اولین برخورد با یک جسم سخت در هم می شکند.

آن ساخت حقیقی و واقعی و درونی، مهم است؛ او در حکم روح این جسم است. آن ساخت درونی چیست؟ همان آرمان های جمهوری اسلامی است: عدالت، کرامت انسان، حفظ ارزش ها، سعی برای ایجاد برادری و برابری، اخلاق، ایستادگی در مقابل نفوذ دشمن؛ اینها آن اجزاء ساخت حقیقی و باطنی و درونی نظام جمهوری اسلامی است. اگر ما از اخلاق اسلامی دور شدیم، اگر عدالت را فراموش کردیم، شعار عدالت را به انزواء انداختیم، اگر مردمی بودن مسئولان کشور را دست کم گرفتیم، اگر مسئولین کشور هم مثل خیلی از مسئولین کشورهای دیگر به مسئولیت به عنوان یک وسیله و یک مرکز ثروت و قدرت نگاه کنند، اگر مسئله خدمت و فداکاری برای مردم از ذهنیت و عمل مسئولین کشور حذف شود، اگر مردمی بودن، ساده زیستی، خود را در سطح توده مردم قرار دادن، از ذهنیت مسئولین کنار برود و حذف شود؛ پاک شود، اگر ایستادگی در مقابل تجاوزطلبی های دشمن فراموش شود، اگر رودربایستی ها، ضعف های شخصی، ضعف های شخصیتی بر روابط سیاسی و بین المللی مسئولین کشور حاکم شود، اگر این مغزهای حقیقی و این بخش های اصلی هویت واقعی جمهوری اسلامی از دست برود و ضعیف شود، ساخت ظاهری جمهوری اسلامی خیلی کمکی نمی کند؛ خیلی اثری نمی بخشد و پسوند «اسلامی» بعد از مجلس شورا: مجلس شورای اسلامی؛ دولت جمهوری اسلامی، به تنهائی کاری صورت نمی دهد. اصل قضیه این است که مراقب باشیم آن روح، آن سیرت از دست نرود، فراموش نشود؛ دلمان خوش نباشد به حفظ صورت و قالب. به روح، معنا و سیرت توجه داشته باشید. این، اساس قضیه است.

دیدار اساتید و دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت۱۳۸۷/۰۹/۲۴
اجتناب از اشرافیگری؛ یعنی ضد ارزش کردن. در انقلاب ما این نکته وجود داشت؛ این را بتدریج بعضی ها سعی کردند کمرنگ کنند. این در مسائل اقتصادی ما اثر دارد، در مسائل روانی ما اثر دارد.اشرافیگری و گرایش به اشرافیگری، یک ضد ارزش بود در انقلاب. یعنی افرادی در سطوح مختلف بودند که از اینکه به اشرافیگری نسبت داده شوند، یا از آنها چیزی دیده شود که جزو خصوصیات اشرافیگری باشد، بشدت اجتناب می کردند. مسئولین کشور در درجه اول متعهد به این قضیه هستند و باید باشند. این تدریجا ضعیف شد. امروز خوشبختانه همان موج ضد ارزش کردن اشرافیگری، بحمدالله وجود دارد؛ یعنی دولت، مسئولین دولتی ساده زیستند، مردمی هستند و این خیلی فرصت خوبی است؛ نعمت بزرگی است. این یکی از شاخص هاست.

بیانات در مراسم نوزدهمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (ره)۱۳۸۷/۰۳/۱۴
امام در وصیتنامه شان تأکید می کنند که این انقلاب یک انقلاب الهی است و پایه اصلی آن مردمند؛ یعنی این انقلاب متعلق به مردم است. معنای این حرف این است که هیچ کس- هیچ قشری، هیچ فردی، هیچ طبقه ای- نمی تواند و نباید ادعای مالکیت این انقلاب را بکند؛ خود را مالک بداند، دیگران را مستأجر این انقلاب بداند. اگر قرار بود کسی خود را نسبت به این انقلاب مالک و صاحب بداند، از همه مناسب تر و شایسته تر، خود امام بود که انقلاب بر محور عزم و اراده و شخصیت او به وجود آمد؛ ولی امام خود را هیچ کاره و خدا را همه کاره می داند. این در بیانات امام موج می زند و در وصیتنامه به آن تأکید و تصریح شده است.

پس صاحب این انقلاب مردمند. وظیفه ای بر دوش همگان سنگینی می کند و آن حفظ این امانت بزرگ الهی است. مردم باید خودشان را حافظ این انقلاب بدانند. انقلاب هویتش، معنایش به شعارهای انقلاب است؛ به جهتگیری های انقلاب است؛ به ارزش ها و مبانی انقلاب است. همیشه بوده اند، امروز هم هستند، در آینده هم خواهند بود کسانی که بخواهند به بهانه اینکه اوضاع جهان عوض شده است، شعارهای انقلاب را تغییر بدهند یا شعار دینی- بعد دینی- را از انقلاب جدا کنند یا بعد عدالت اجتماعی را از انقلاب جدا کنند یا بعد سلطه ستیزی و بیگانه ستیزی را از انقلاب جدا کنند یا بعد ضد استبداد بودن را از انقلاب جدا کنند.

انگیزه های مختلف، به بهانه های مختلف همیشه ممکن است وارد میدان شوند، برای اینکه شعارهای انقلاب و هدف های انقلاب را تغییر دهند. مردم باید هوشیار باشند؛ بدانند. این انقلاب با شعارهای خود زنده است. اصلی ترین شعارهائی که در این انقلاب بر روی پرچم انقلاب نوشته شده است، شعار اسلامی بودن است؛ پایبند بودن به مبانی دین و اصول و قواعد دینی است؛ سلطه ستیزی است؛ ستیزه با استکبار است؛ دفاع از مظلومان عالم است، آن هم دفاع صریح و صادقانه از همه مظلومان.

بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم ۱۳۸۶/۱۲/۲۲
ارزش های انقلاب چیست؟ ارزش های انقلاب در درجهی اول، استحکام ایمان و دیانت در دل هاست- که منشأ همه کارها و مجاهدت ها این است- عدالت اجتماعی است، مبارزه با فساد است، آزادی مردم در انتخاب است، عدم تحمیل آراء فردی و حزبی و دولتی و غیره بر مردم است، که مردم آزادانه فکر کنند، آزادانه عمل بکنند؛ در چارچوب مقررات اسلامی. مردمسالاری دینی یعنی این. اینها ارزش های انقلاب و مبانی انقلاب است. لذا شما که می خواهید بروید پای صندوق رأی و رأی بدهید، هدفتان این باشد که یک مجلسی تشکیل بشود پایبند به همین مبانی انقلاب و ارزش های انقلاب. نماینده، متدین، امین، معتقد به عدالت اجتماعی- استقرار عدالت در سرتاسر کشور- متنفر از فساد در هر بخشی و در هر طبقه ای از طبقات مسئولین، معتقد به عزت جمهوری اسلامی؛ مجلس باید یک چنین مجلسی باشد.

ما هفت دوره مجلس شورای اسلامی را گذراندیم. در مجلس شورای اسلامی گاهی اتفاق افتاده است که کسانی آمده اند که با اسم «اسلامی» برای این مجلس مخالفت کرده اند! در دوره اول که بحث این بود که اسم مجلس چه باشد- که آمده بود «مجلس شورای اسلامی»- یک عده ای ایستادند که نه، «اسلامی» نباشد! خوب، این نماینده ملت ایران نیست. ملت ایران برای اسلام این فداکاری ها را کرده است. ملت ایران عظمت خود را، عزت خود را، اقتدار خود را، آسایش و رفاه خود را در اسلام جستجو می کند. یک عده ای پیدا شدند که با اسم «اسلامی» برای مجلس مخالفت کردند! خوب، این مطلوب نیست.

یا یک کسانی در یک مجلس دیگری پیدا شدند، تصمیم گرفتند برطبق خواسته مخالفین که می گفتند بساط انرژی هسته ای را جمع کنید، در کشور قانون بگذرانند که دولت را الزام کنند که دنبال انرژی هسته ای نرود! این هم بود در یکی از مجالس ما. این چیزی نیست که ملت ایران آن را بخواهند. اما در همین مجلس هم- همین مجلسی که الآن بر سر کار هست- قانون گذراندند و دولت را موظف کردند که بایستی انرژی هسته ای را دنبال کند و موانع سر راه را برطرف کند. همه جور داشتیم.

بیانات در دیدار رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت۱۳۸۶/۰۶/۰۴
شما هم دولتی هستید که این دو خصوصیت را جزو شعارها و برنامه های عملکرد خودتان قرار داده اید؛ هم به مردم امید می دهید، هم وعده عدالت می دهید. همان امید هم به خاطر این است که شما پرچم عدالت را بلند کرده اید و دم از عدالت می زنید. حقیقتا هم خلأ امروز دنیا، بیش از همه چیز خلأ عدالت است. در کشور و جامعه خود ما هم بیشترین چیزی که این جامعه تشنه اوست، عبارت است از عدالت.

وقتی ما به مشکلات، کمبودها، توقعات و انتظارات مردم و آرزوهای بلندی که در ذهن خود ما برای مردم هست، نگاه می کنیم، می بینیم تقریبا همه اینها برمی گردد به مسئله تأمین عدالت؛ که اگر عدالت تأمین بشود، همه این چیزها حل خواهد شد.

شما عدالت را مطرح کردید، خیلی خوب است، البته ممکن است در این وادی طولانی و پرخطر و دشوار، شما بتوانید قدم هایی را طی کنید؛ ممکن است تا پایان راه، عمرهای ما یا فرصت های خدمتگزاری کفاف ندهد؛ اما همین قدمی که می گذارید و جهتی که اتخاذ کرده اید، بسیار باارزش و زنده کننده این شعار است. بنابراین امسال، تصادف هیئت دولت و این هفته مبارک با نیمه شعبان یک تصادف دل نشینی است و معناهایی را در ذهن انسان تداعی می کند.

بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی ۱۳۸۶/۰۱/۰۱
اعتماد به نفس، اعتماد به مسئولین کشور، اعتماد به دولت، همان چیزی است که دشمنان می خواهند نباشد. دشمنان می خواهند مردم به دولت- که مسئولیت اداره امور کشور را دارد- بی اعتماد باشند؛ سعی کنید این نقشه دشمن را خنثی کنید.

من از دولت حمایت می کنم. از همه دولت های بر سر کار و منتخب مردم حمایت کردم، بعد از این هم همین خواهد بود؛ از این دولت هم به طور خاص حمایت می کنم. این حمایت، بی دلیل و بی حساب و کتاب نیست. اولا جایگاه دولت در نظام جمهوری اسلامی و در نظام سیاسی کشور ما جایگاه بسیار مهمی است، ثانیا بیشترین مسئولیت ها را دولت بر دوش دارد؛ بعد هم این جهتگیری های دینی و این ارزشگرایی انقلابی و اسلامی خیلی ارزش دارد.

سختکوشی، تلاش فراوان، ارتباط با مردم، سفرهای استانی، جهتگیری عدالت و زی مردمی؛ اینها خیلی قیمت دارد و من قدر این کارها را می دانم. من به خاطر این چیزها از دولت حمایت می کنم البته این حمایت، حمایت بی حساب و کتاب نیست؛ توقعاتی هم در مقابلش از دولت دارم.

اولین توقع من این است که به مسئولین دولتی می گویم خسته نشوند؛ اعتماد به خدا را از دست ندهند؛ به خدا اعتماد کنند و به این مردم اعتماد کنند؛ زی مردمی خودشان را حفظ کنند؛ در دام تجملگرایی هایی که افرادی می افتند، نیفتند؛ مراقب و مواظب باشند؛ در مخاصمات جناحی وارد نشوند؛ وقتشان را با دعواهای سیاسی تلف نکنند؛ با همه وجود و با همه توان برای این مردم کار کنند؛ آنچه را که با مردم در میان می گذارند، به تحقق برسانند و دنبال کنند.

بیانات در دیدار مردم قم در سالروز قیام نوزده دی۱۳۸۴/۱۰/۱۹
ملت ایران در طول این بیست و هفت سال پیش رفته است؛ موفق شده است. وضع امروز کشور ما قابل مقایسه با وضع بیست و هفت سال قبل نیست. جوانان ما، فضلای ما، روشنبینان و روشنفکران ما رشد کرده اند و پیش رفته اند؛ ملت ما، علیرغم همه بدخواهی ها و ملعنت هایی که دشمنان در تبلیغاتشان کرده اند، به مبانی انقلاب پایبندتر و علاقه مندتر شد، که نمونه اش را در همین انتخابات ریاست جمهوری دیدید؛ ملت به شعارها رأی داد: شعار عدالت طلبی، شعار خط امام، شعار پایبندی به ارزش های اسلامی؛ ملت دور این محورها جمع شدند. بحمد الله مسئولان هم توانستند خودشان را در عرصه حرکت، به مردم نشان دهند.

امروز بحمد الله همت و حرکت مسئولان ما- مسئولان دولتی، نمایندگان مجلس- برای پیشرفت به سمت مبانی و ارزش های انقلاب ستودنی است؛ آنها کار می کنند و حرف هایی را که گفته شده، به مرحله عمل نزدیک می کنند. برای یک ملت، چه از این بالاتر؛ و چه از این زیباتر و شیرینتر؟ بدخواهان جمهوری اسلامی هم همین مسائل را می بینند.

بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم ۱۳۸۲/۱۱/۱۵
ارزش این انقلاب از این جهت است که ایران را از سلطه قدرت های مستکبر جهانی نجات داد. شما ببینید در دنیا زیادهخواهان و انحصارطلبان بین المللی با ملت ها چه می کنند! همین ها بر این کشور، بر این ملت، بر نفت ما، بر فرهنگ ما، بر دولت ما و بر همه منابع انسانی و مالی ما مسلط بودند. انقلاب دست اینها را قطع کرد؛ اینها را از این کشور بیرون راند و سلطه شان را از سر این ملت کم کرد. این، ارزش انقلاب ماست. قدر این انقلاب را بدانیم؛ آن را در مسیر خود حفظ نماییم و کمک کنیم به سمت اهداف والای خود پیش برود. همین اصول و مبانی و پایه هاست که آینده و سرنوشت و اقتصاد و فرهنگ و دین و دنیای ما را بهبود خواهد بخشید و زخم های پیکر ایران عزیز و مظلوم را التیام خواهد داد.

سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۰۴ ۱۳۸۲/۰۸/۱۲
جامعه ایرانی در افق این چشم انداز چنین ویژگی هایی خواهد داشت: توسعه یافته، متناسب با مقتضیات فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی خود، متکی بر اصول اخلاقی و ارزش های اسلامی، ملی و انقلابی، با تأکید بر مردمسالاری دینی، عدالت اجتماعی، آزادی های مشروع، حفظ کرامت و حقوق انسان ها و بهره مندی از امنیت اجتماعی و قضائی.

پیام به گردهمایی دفتر تحکیم وحدت۱۳۸۱/۰۵/۲۷
گردهمایی دفتر تحکیم وحدت برای اینجانب خاطره انگیز است. آنچه در سالیان نخستین انقلاب در زیر این نام تحقق یافت، یکسره تأثیرگذار و در مواقعی تعیین کننده بود. این نام، فهرستی از ارزش های حقیقی انقلاب را در برابر چشم نگاه می دارد: پایبندی جوانانه و پرشور به مبانی نظری و عملی انقلاب، تشکیل صفوف مقدم در عملیاتی کردن آرزوهای امام بزرگوار در باره دانشجویان، تاباندن نور امید به افق هایی که بیگانگان برای تیره جلوه دادن آن می کوشیدند، افتخار و اعتزاز به مسلمانی و انقلابی بودن خویش و بالاخره سهیم شدن در تشکیل فهرست طولانی شهیدان انقلاب و جنگ تحمیلی. آنروز و امروز انگیزه های شناخته و ناشناخته ای همواره خواسته اند این عنصر فعال و مفید را از انقلاب و نظام اسلامی جدا کنند. مراکز قدرت استکباری نیز میل و اصرار خود را بر چنگ انداختن به ذهن و دل دانشجویان، امروزه آشکارتر از همیشه ابراز می دارد.

بیانات در سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره)۱۳۸۱/۰۳/۱۴
این انقلاب بر پایه اصول مستحکمی بنا شد؛ هم اجرای عدالت را مورد نظر قرار داد، هم آزادی و استقلال را- که برای ملت ها از مهم ترین ارزش هاست- مورد توجه قرار داد، هم معنویت و اخلاق را. این انقلاب، ترکیبی از عدالتخواهی و آزادی خواهی و مردمسالاری و معنویت و اخلاق است؛ منتها این عدالت را نباید با آن عدالت ادعایی و موهومی که کمونیست ها در شوروی سابق یا در کشورهای اقمار خود شعارش را می دادند، اشتباه کرد؛ این عدالت اسلامی است با تعریف خاص خود. همچنین آزادی در نظام جمهوری اسلامی را با آزادی غربی- که به معنای مهارگسیختگی صاحبان قدرت و سرمایه و همچنین به معنای بی بندوباری انسان ها در هرگونه رفتار و عمل است- نباید اشتباه کرد.

این آزادی اسلامی است؛ هم آزادی اجتماعی است، هم آزادی معنوی است و هم آزادی فردی با قید اسلامی و با فهم و هدایت و تعریف اسلام است. این معنویت و اخلاقی را هم که جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی جزو اصول خود قرار داده است، نباید با دینداری های متحجر، بی منطق و ایستا در بسیاری از جوامع اشتباه کرد. آن دینداری ها، به ظاهر و در زبان دیندار، اما با ایستایی و تحجر و عدم فهم مسیر سعادت برای جامعه و انسان همراه است. این پسوند اسلامی بعد از عدالت و آزادی و معنویت، بسیار پرمعناست و باید به آن توجه کرد.

بیانات در خطبه های نمازجمعه تهران ۱۳۷۹/۰۲/۲۳
من در اینجا تعدادی از این ارزش ها را عرض می کنم، البته اگر بخواهیم این ارزش ها را در یک کلمه بیان کنیم، من عرض می کنم اسلام؛ اما اسلام یک کلمه مجمل است و تفاصیل گوناگونی از آن می شود. ملت ما به دنبال ارزش هایی بود که همه اش در داخل اسلام هست و من به بخشی از آنها اشاره می کنم:

ارزش اول، ایمان است. مردم از هرهری مسلکی و بی بندوباری و بی ایمانی بیزار و ناراضی بودند و می خواستند دلشان به ایمانی قرص باشد. ارزش بعدی، عدالت است. مردم می دیدند که جامعه، جامعه غیر عادلانه ای است. بی دریغ از بالا تا پایین ظلم می کردند؛ خودشان هم به خودشان ظلم میک ردند. در داخل رژیم طاغوت، آنجا هم نسبت به همدیگر ظلم و بی عدالتی روا میداشتند؛ به مردم هم بی نهایت ظلم می شد. در قضاوت ظلم می شد، در تقسیم ثروت ظلم می شد، در کار ظلم می شد، به شهرهای دور دست ظلم می شد، به آدم های ضعیف ظلم می شد. همه جا ظلم محسوس بود و انسان با پوست و گوشت خودش ظلم را حس می کرد.

مردم به دنبال عدالت و رفع شکاف طبقاتی و رفع فقر بودند. این هم یکی از ارزش هایی بود که مردم دنبالش بودند. این مقوله دیگری غیر از عدالت است. در جامعه، کسی یا مجموعه ای در اوج غنا و برخورداری؛ اما یک عده دیگر از اولیات زندگی محروم. این چیزی است که هرکسی از آن مشمئز می شود و آن را نمی پسندد. مردم به دنبال رفع شکاف طبقاتی و نزدیک کردن فاصله ها بودند. ما مثل کمونیست ها ادعا نمی کردیم که همه بیایند نان خور دولت شوند و ما به همه حقوق مساوی بدهیم؛ نه. اما شکاف طبقاتی به این صورت و با این عمق، برای مردم و انقلابیون مسلمان و برای رهبر آنها قابل قبول نبود.

رژیم طاغوت و رژیم های قبل از آن در ایران، مردمی نبودند. مردم هیچکاره بودند. یک نفر به کمک انگلیس ها آمده بود، در تهران کودتا کرده بود و خودش را پادشاه نامیده بود. بعد هم که خواست از ایران برود یعنی خواستند او را ببرند؛ چون پیر شده بود و به دردشان نمی خورد پسرش را جانشین خودش کرد! آخر این پسر کیست و چیست؟! پس مردم چه کارهاند و رأی آنها چیست؟! اینها اصلا مطرح نبود. قبل از آنها هم قاجاریه بودند. یک فاسد می مرد، یک فاسد دیگر به جای خودش می گذاشت. مردم در اداره و تعیین حکومت، هیچکاره محض بودند. مردم این را نمی پسندیدند. مردم می خواستند که حکومت متعلق به آنها باشد؛ برخاسته از آنها باشد؛ رأی آنها در آن اثر داشته باشد.

ارزش بعدی، دینداری است. مردم می خواستند متدین باشند. آن رژیم گذشته در همه جا در محیط جامعه، در سربازخانه، در دانشگاه و در مدرسه سعی می کرد مردم را به بیدینی سوق دهد؛ اما مردم نمی خواستند. مردم متدین بودند. مردم نشان دادند که ایمان و اعتقاد به اسلام، تا اعماق جان آنها نفوذ دارد.

ارزش دیگر، دوری از اسراف و تجمل در سطح زمامداران است. البته تجمل و اسراف در همه جا بد است؛ اما آن چیزی که مردم را وادار می کرد که نسبت به این قضیه حساسیت نشان دهند، رفتارهای مسرفانه و متجملانه و ولخرجی ها با مال مردم در سطح حکومت بود. این از آن چیزهایی بود که مردم نمی خواستند. نظام اسلامی بر اساس این ارزش به وجود آمد که چنین چیزی نباشد.

ارزش دیگر، سلامت دینی و اخلاقی زمامداران است. مردم می خواستند کسانی که در رأس جامعه اند، متدین باشند؛ فاسد نباشند؛ اخلاقشان فاسد نباشد؛ رفتارشان فاسد نباشد؛ خودشان فاسد نباشند؛ دوروبری هایشان فاسد نباشند، که آن روز بودند!

رواج اخلاق فاضله، یکی دیگر از ارزش ها بود. مردم مایل بودند که اخلاق نیک و خلقیات اسلامی پسندیده در بین آنها شیوع پیدا کند و برادری، محبت، همکاری، صبر، اغماض، بخشش، دستگیری از ضعفا و کمک به ضعفا و گفتن حق بین آنها رایج شود.

آزادی فکر و بیان هم یکی از ارزش های انقلاب بود. مردم می خواستند آزادانه فکر کنند. آن روز، آزادی فکر، آزادی بیان و آزادی تصمیم گیری هم نبود. مردم این را نمی خواستند؛ می خواستند این آزادی ها باشد.

یکی دیگر از ارزشها، استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی است. مردم می خواستند که این کشور از لحاظ سیاسی، محکوم فلان رژیم اروپایی یا امریکا نباشد؛ از لحاظ اقتصادی، اقتصادش وابسته به کمپانی های جهانی نباشد که هر کاری می خواهند، با این کشور بکنند. از لحاظ فرهنگی، با فرهنگ عمیق و غنی ای که دارد، کورکورانه تابع و دنباله رو فرهنگ بیگانه نباشد.

ارزش ها که می گوییم، یعنی دین، ایمان، استقلال سیاسی، استقلال اقتصادی، استقلال فرهنگی، آزادی فکر، رواج اخلاق فاضله، حکومت مردمی، حکومت صالح و انسان های برخوردار از دین و تقوا در رأس کارها.

پیام به مناسبت آغاز به کار پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی۱۳۷۵/۰۳/۱۱
شاید یکی از عوارض دوران سازندگی در نظام های ارزشی آن است که برخی افراد ساده اندیش و ظاهربین را از نقش عامل ایمان و عقیده و اصول پایه ای نظام غافل می سازد و این پندار غلط را بر آنان مسلط می کند که گویا با ورود به مراحل پیشرفت سازندگی کشور، دوران شعارهای مقدس و ارزش های اصیل به سرآمده است. این تصور باطل همراه با برخی انگیزه های مادی و شخصی موجب آن می شود که اینگونه اشخاص ارزش ها را مورد بی اعتنایی قرار داده، رابطه تنه و شاخه را با ریشه، انکار کنند. برای پیشگیری از این پدیده خطرناک، بر زبدگان ملت است که در همه برنامه ریزی ها به نقش بنیانی ارزش های اسلام و انقلاب تکیه ای حقیقی- و نه زبانی و ظاهری- نشان دهند.

بدیهی است که هر ملتی برای تأمین سعادت و عزت خود نیازمند به حرکت سازندگی در کشور خود می باشد. مشکل ملت هایی که نمی توانند با تلاش سازنده، کشور خود را از حضیض فقر و وابستگی و تبعیض و فساد سیاسی و اخلاقی نجات دهند آن است که: سازندگی را با فراموش کردن اصول ارزشی و اخلاقی و دینی صحیح، طلب می کنند و به دنبال سراب سازندگی، خود را در دام بیگانگان یا در ورطه فساد مالی و سیاسی و اخلاقی می افکنند. نتیجه آن است که به نام پیشرفت ظاهری کشور، انسانیت و شرف و استقلال خود را از دست می دهند، و غالبا حتی به سازندگی پایه های مادی کشور خود هم توفیق نمی یابند و دنیا و آخرت و ماده و معنی را یکجا فدای غفلت خود می کنند.

جمهوری اسلامی مدعی سازندگی کشور و نجات ایران از عقب ماندگی های دوران ستمشاهی است، و امروز هر گامی در راه پیشرفت علمی و صنعتی و اقتصادی و هر اقدامی در وادی نوسازی کشور، دلیلی بر حقانیت نظام مقدس جمهوری اسلامی و شاهدی بر درستی آن مدعا است. ولی هر اقدامی در راه توسعه اقتصادی و آبادسازی کشور در صورتی با توفیق همراه خواهد بود که از تفکر و اصول اسلامی مایه بگیرد و در جهت تحکیم آرمان ها و ارزش ها و شعارهای انقلاب اسلامی باشد. در این صورت است که حرکت سازندگی، حرکتی حقیقی و تضمین شده خواهد بود و کشور به توهم سازندگی، در ورطه وابستگی و فساد مالی و سیاسی و اخلاقی نخواهد غلتید.

هرکس به نام سازندگی، ارزش های انقلابی را مورد بی اعتنایی قرار دهد، در دعوی سازندگی نیز دچار خطا و توهم است، و هرکس به این عنوان که امروز روز عمل است، شعارهای درخشان انقلاب را تحقیر کند، مانند کسی است که بر سر شاخه نشسته و بن می برد. لیبرالیسم منحرف غربی که امروزه ملت های اروپا و امریکا در فضای آلوده آن دست و پا می زنند و اخلاق و فضیلت و روابط انسانی و اساس خانواده و پیوند نسل جدید را با پدران و مادران و بطور کلی معنویت و ایمان خود را در سایه شوم آن فانی شده می یابند، در میدان سیاست و اقتصاد، توقعات نامشروعی را از نظام اسلامی و مسئولان بلند پایه آن مطرح می کند.

بیانات در خطبه های نماز عید فطر۱۳۷۴/۱۲/۰۱
آن کسی که اسلام را نمی پسندد و مقررات اسلامی را قبول نمی کند و برای خاطر دل بیگانگان و خوشامد دیگران، به انقلاب و ارزش های انقلابی اهانت می کند و یا به خاطر ترس از دیگران، به جای اینکه به ملت گرایش نشان دهد، به دشمن گرایش نشان می دهد و آن کسی که تقوای لازم را ندارد و اهل معنویات نیست و اهل دنیاست و فقط برای نام و نشان و استفادهی شخصی، این مسئولیت را می خواهد، او لایق و شایسته این کار نیست.

دنبال آدم های مؤمن و شجاع و انقلابی و کسانی که بتوانند قدرت این ملت را- که در سایه ارزش های انقلابی است- حفظ کنند، باشید. کسانی که وقتی قوانینی می گذارند و موضعی می گیرند و نطقی می کنند، همه در این جهت باشد. این طور آدمی، شایسته آن است که به عنوان وکیل این ملت، به مجلس شورای اسلامی برود؛ آن کسی که بفهمد امام چه می گفت، چه می خواست و چرا می خروشید.

بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان نیروی انتظامی۱۳۷۴/۰۴/۲۱
اگر فرض کنیم در مجموعه ای، مثلا نیروی انتظامی یا یک مجموعه غیر نظامی، عده ای که مؤمن، پرهیزکار، مقید به امانت، پاکدامن و معتقد به انقلابند، و خود را سرباز و مدافع ارزش های انقلابی و معنوی می دانند، احساس کردند که در این مجموعه، غریب و تنها هستند، باید کشف کنید که بر فضای داخلی این مجموعه، ارزش های اسلامی حاکم نیست. اما به عکس، اگر کسانی که در این مجموعه، ضد ارزش های انقلابی و اسلامی هستند و اعتنایی به امانت، پاکدامنی، تقوا، حفاظت از احکام و مقررات اسلامی، دین، عبادت، نماز، حضور و سایر نمادها و شاخص های معنوی نمی کنند، احساس کردند که در این مجموعه تنها و بی پشتیبان هستند، این حاکی از آن است که بر فضای درونی این مجموعه، ارزش های الهی و اسلامی حاکم است. این، یک معیار است و در تمام دستگاه های دولتی و تمام صحن محیط اجتماع، باید اینگونه باشد.

پیام به مناسبت دومین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره)۱۳۷۰/۰۳/۱۳
همچنین مسئولان نظام، اعم از نمایندگان محترم مجلس و مأموران اجرایی و قضائی، باید مراقب باشند که از عوارضی که در نظام های طاغوتی و غیر مردمی، بیماری همه گیر کارگزاران است، خود را با دقت و وسواس دور نگهدارند؛ بیماری رفاه زدگی و عشرت طلبی؛ بیماری زدوبند نامشروع و فساد مالی و اداری؛ بیماری تکبر و دوری از مردم و بی اهمیتی به نیاز و خواست و اراده و حضور آنان؛ بیماری دسته بندی های ناسالم و ترجیح مقاصد باندی بر مصالح عمومی و امثال اینها، که ابتلای به آن، مانند موریانه پایه های هر نظامی را سست و پوک می کند؛ و یا دل سپردن به سنت های طاغوتی و رغبت به احیای آنها و بی تفاوتی یا بی اعتنایی به ارزش های اسلامی و انقلابی، که دل را می میراند و نشاط و شوق خدمت به مردمی را که مخلصانه جان و مال خود را در راه انقلاب داده اند، سلب می کند و آنان را نومید و غمگین می سازد.

بیانات در دیدار با مسؤولان وزارت امور خارجه و سفرا و کارداران جمهوری اسلامی ایران۱۳۶۹/۰۵/۰۱
نباید بگذارید چهره انقلابی جمهوری اسلامی، در آن کشوری که شما هستید، اندکی مخدوش بشود. انقلاب، یک ارزش است. آن کسانی که تلاش می کنند انقلاب و انقلابگری را ضد ارزش کنند، همان کسانی هستند که بیشترین ضربه را از انقلاب خورده اند. تردید در مفاهیم انقلابی، ضد ارزش است. تردید در مبارزه با قدرت های ستمگر و سلطه گر و ظالم، ضد ارزش است. راه نجات ملت ها، در استقلال آنها از قدرت های ستمگر است. همیشه سعی قدرت های ستمگر این بوده که به ملت ها ثابت کنند بی خود تکان می خورند و اشتباه می کنند. راه نجاتشان این است که زیر بال ما بیایند و پلکان دیگری از پلکان عروج در امور مادی و سلطه نابحق بشوند! این را تفهیم می کنند. ما باور نمی کنیم و نمی خواهیم بگذاریم ملت های دیگر هم باور کنند.

بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام۱۳۶۸/۱۱/۰۹
ارزش هایی که ما در انقلاب برای آنها می خواهیم تلاش کنیم و کارمان برای آنهاست، دو مبنا و پایه دارد: مکتب و مردم. مکتب بدون مردم متصور نیست؛ چون مکتب ما مکتبی نیست که از مردم جدا بشود. اصلا این یک فریب است که ما بیاییم اسلام را از نفع و خیل مردم جدا کنیم و بگوییم مردم و سرنوشت آنها را رها کنید و به دین و خدا و اسلام بچسبید! این، همان اسلام تحریف شده است. این، همان چیزی است که امام (ره) از اول شروع مبارزه با آن جنگید.

بسیاری از آدم های خوب و عالم، حرف امام را در این راه فهمیدند و البته بعضی از متحجران و نادان ها هم تا آخر نفهمیدند و هنوز هم بعضی این حقیقت را نمی فهمند. تفکر اسلامی، از خیل مردم و برای مردم بودن جدا نیست. هر چیزی که شما دیدید به نظرتان اسلامی است، اما از صلاح مردم مجرد است، بدانید در شناخت و فهم اینکه آن اسلام است، اشتباه می کنید یا در فهم خود آن شیء محققا اشتباهی وجود دارد. پس، پایه ارزش های اسلامی و انقلاب ما، بر دو پایه مکتبی و مردمی است.

بیانات در مراسم بیعت از دانشجویان و دانشگاهیان ۱۳۶۸/۰۳/۲۳
دانشگاه جهتدار و دیندار، به شدت متمایل به ارزش های انقلابی و اسلامی است. البته ارزش های انقلابی از ارزش های اسلامی به هیچ وجه تفکیک پذیر نیست؛ اینها باهم یکی است. کسی نمی تواند بگوید من مسلمانم؛ اما انقلاب را قبول ندارم، و یا بگوید من انقلابی هستم؛ اما اسلام را قبول ندارم! امروز زنده ترین تپش های انقلابی در اینجاست؛ بسیج کننده ترین نیروهای مردمی، این انقلاب است؛ در حالی که سرتاسر دنیا، انباشته از انقلاب های گوناگون است. پس انقلابی غیر اسلامی و اسلامی غیر انقلابی نداریم. ارزش های انقلابی، همان ارزش های اسلامی است.

انتهای پیام/

https://www.tasnimnews.com/fa/news/۱۳۹۱/۱۱/۱۲/۹۹۶۰