عملکرد آسانسوری تنیس روی میز ایران در آسیا / مدال تیمی چه زمانی محقق می شود؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، تیم ملی تنیس روی میز مردان کشورمان در مسابقات قهرمانی آسیا که در اندونزی جریان داشت، با پیروزی خوبی که مقابل کره شمالی داشت توانست به جمع ۸ تیم برتر آسیا صعود کند و در نهایت با پیروزی برابر سنگاپور در جایگاه هفتم ایستاد.
نتایج سال های اخیر مسابقات قهرمانی آسیا نشان می دهد که تنیس روی میز بارها بین رتبه های ۷ و ۸ جابجا شده و به نوعی درجا زده است و انتظار می رفت با مدال سال قبل نوشاد در بازی های آسیایی و درخشش بازیکنان جوان بتوانیم رتبه ای بهتر را تصاحب کنیم، اما باز هم همان شد که قبلا بوده است.
تنیس روی میز آسیا در جهان حرف اول را می زند و کشورهای شرق آسیا عنواندارهای مسابقات آسیایی، جهانی و المپیک هستند، اما سال گذشته نوشاد عالمیان نشان داد که می توان در میان غول های آسیایی هم مدال گرفت و سری در میان سرها درآورد.
تیم ملی تنیس روی میز ایران می تواند همانند بخش انفرادی صاحب مدال شود و چیزی نیست که دور از دسترس باشد، اما در یک سال گذشته اعزام ها با توجه به بالا رفتن قیمت ارز و عدم وجود اسپانسرها کمتر شده و تا زمانی که ملی پوشان در رقابت های مختلف شرکت نکنند، رنکینگ شان ارتقا نخواهد یافت.
با توجه به پتانسیل های عالی و تجارب بسیار زیاد و بین المللی برادران عالمیان و دیگر ورزشکاران در سال های اخیر نباید به حضور در بین هشت تیم آسیا بسنده کنیم و با برنامه ریزی بهتر و کار بیشتر مدال آور شویم.
از سوی دیگر کادرفنی دیگر نمی تواند یک تنه تمام کارها را پیش ببرد. جیمل لطف الله نسبی در تمامی اعازم ها به تنهایی تیم را هدایت می کند و بدنساز، ماساژور و کمک مربی جایگاهی در تیم ملی ندارد و باید تصمیمی در این خصوص گرفته شود.
افشین نوروزی، بازیکن کهنه کار تیم ملی بارها این موضوع را گوشزد کرده است، اما ظاهرا به مذاق کادرفنی و مسئولان فدراسیون خوش نیامده است. در هیچ کجای دنیا یک مربی نمی تواند به تنهایی تیم ملی را نمی چرخاند، آن هم تیمی که به دنبال مدال است.
* علیقارداشی: می توانیم به قدرت های آسیا نزدیک شویم
مهرداد علیقارداشی، رئیس فدراسیون تنیس روی میز در خصوص عملکرد تیم ملی تنیس روی میز می گوید: ۶ تیم اول آسیا همگی در المپیک و جهان مدال آور هستند و رقابت با آنها سخت است. البته با کار و تجربه بیشتر می توانیم به آنها برسیم.
وی با اشاره به اینکه مقام هفتم قبلا هم به دست آمده بود، می گوید: به هرحال بهترین مقام ما همین است. زمانی که رقابت ها در شرق آسیا برگزار می شود، همه تیم های شرق آسیا با قدرت می آیند و در این دوره نیز همینطور بود. ما می توانستیم تایوان را شکست دهیم، اما آنها آماده تر و یک دست تر از ما بودند.
رئیس فدراسیون تنیس روی میز عنوان کرد: شرایط فدراسیون هم نسبت به دو سال گذشته تغییر کرده و شرایط اقتصادی سخت تر شده است. باید بتوانیم در مسابقات مختلف شرکت کنیم تا رتبه بازیکنان بالاتر برود. همان طور که در بخش انفرادی مدال گرفتیم، در مورد بخش تیمی نیز می تواند این اتفاق بیفتد.
مقام های تیم ملی تنیس روی میز به شرح زیر است:
سال ۱۹۹۰
مقام هفتم با مربیگری محمدباقر پسران
سال ۱۹۹۲
مقام هشتم با مربیگری محمدباقر پسران
سال ۱۹۹۴
مقام هشتم با مربیگری امیر میرصادقی
از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۱
تیم ملی به جمع ۸ تیم برتر نرسید
سال ۲۰۱۳
مقام هشتم با مربیگری ابراهیم علیدخت
سال ۲۰۱۵
مقام هفتم با مربیگری کاظم مستحقی
سال ۲۰۱۷
مقام نهم با مربیگری رضا میرالماسی و
سال ۲۰۱۹
مقام هفتم با مربیگری جمیل لطف الله نسبی
انتهای پیام/س
نتایج سال های اخیر مسابقات قهرمانی آسیا نشان می دهد که تنیس روی میز بارها بین رتبه های ۷ و ۸ جابجا شده و به نوعی درجا زده است و انتظار می رفت با مدال سال قبل نوشاد در بازی های آسیایی و درخشش بازیکنان جوان بتوانیم رتبه ای بهتر را تصاحب کنیم، اما باز هم همان شد که قبلا بوده است.
تنیس روی میز آسیا در جهان حرف اول را می زند و کشورهای شرق آسیا عنواندارهای مسابقات آسیایی، جهانی و المپیک هستند، اما سال گذشته نوشاد عالمیان نشان داد که می توان در میان غول های آسیایی هم مدال گرفت و سری در میان سرها درآورد.
تیم ملی تنیس روی میز ایران می تواند همانند بخش انفرادی صاحب مدال شود و چیزی نیست که دور از دسترس باشد، اما در یک سال گذشته اعزام ها با توجه به بالا رفتن قیمت ارز و عدم وجود اسپانسرها کمتر شده و تا زمانی که ملی پوشان در رقابت های مختلف شرکت نکنند، رنکینگ شان ارتقا نخواهد یافت.
با توجه به پتانسیل های عالی و تجارب بسیار زیاد و بین المللی برادران عالمیان و دیگر ورزشکاران در سال های اخیر نباید به حضور در بین هشت تیم آسیا بسنده کنیم و با برنامه ریزی بهتر و کار بیشتر مدال آور شویم.
از سوی دیگر کادرفنی دیگر نمی تواند یک تنه تمام کارها را پیش ببرد. جیمل لطف الله نسبی در تمامی اعازم ها به تنهایی تیم را هدایت می کند و بدنساز، ماساژور و کمک مربی جایگاهی در تیم ملی ندارد و باید تصمیمی در این خصوص گرفته شود.
افشین نوروزی، بازیکن کهنه کار تیم ملی بارها این موضوع را گوشزد کرده است، اما ظاهرا به مذاق کادرفنی و مسئولان فدراسیون خوش نیامده است. در هیچ کجای دنیا یک مربی نمی تواند به تنهایی تیم ملی را نمی چرخاند، آن هم تیمی که به دنبال مدال است.
* علیقارداشی: می توانیم به قدرت های آسیا نزدیک شویم
مهرداد علیقارداشی، رئیس فدراسیون تنیس روی میز در خصوص عملکرد تیم ملی تنیس روی میز می گوید: ۶ تیم اول آسیا همگی در المپیک و جهان مدال آور هستند و رقابت با آنها سخت است. البته با کار و تجربه بیشتر می توانیم به آنها برسیم.
وی با اشاره به اینکه مقام هفتم قبلا هم به دست آمده بود، می گوید: به هرحال بهترین مقام ما همین است. زمانی که رقابت ها در شرق آسیا برگزار می شود، همه تیم های شرق آسیا با قدرت می آیند و در این دوره نیز همینطور بود. ما می توانستیم تایوان را شکست دهیم، اما آنها آماده تر و یک دست تر از ما بودند.
رئیس فدراسیون تنیس روی میز عنوان کرد: شرایط فدراسیون هم نسبت به دو سال گذشته تغییر کرده و شرایط اقتصادی سخت تر شده است. باید بتوانیم در مسابقات مختلف شرکت کنیم تا رتبه بازیکنان بالاتر برود. همان طور که در بخش انفرادی مدال گرفتیم، در مورد بخش تیمی نیز می تواند این اتفاق بیفتد.
مقام های تیم ملی تنیس روی میز به شرح زیر است:
سال ۱۹۹۰
مقام هفتم با مربیگری محمدباقر پسران
سال ۱۹۹۲
مقام هشتم با مربیگری محمدباقر پسران
سال ۱۹۹۴
مقام هشتم با مربیگری امیر میرصادقی
از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۱
تیم ملی به جمع ۸ تیم برتر نرسید
سال ۲۰۱۳
مقام هشتم با مربیگری ابراهیم علیدخت
سال ۲۰۱۵
مقام هفتم با مربیگری کاظم مستحقی
سال ۲۰۱۷
مقام نهم با مربیگری رضا میرالماسی و
سال ۲۰۱۹
مقام هفتم با مربیگری جمیل لطف الله نسبی
انتهای پیام/س
پرسش و پاسخ در
عملکرد آسانسوری تنیس روی میز ایران در آسیا / مدال تیمی چه زمانی محقق می شود؟
گفتگو با هوش مصنوعی