به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام رسول جعفریان در یادداشتی به مناسبت میلاد امام حسن مجتبی (ع) به چند توصیه اخلاقی و حکیمانه از امام مجتبی (ع) پرداخته است:

ای فرزند آدم! از حرام های الهی خود را پاک نگهدار، عابد خواهی بود. راضی به آنچه خدا تقسیم کرده باش، بی نیاز خواهی بود. با همسایگانت خوب رفتار کن، مسلمان خواهی بود. با مردم همان گونه رفتار کن که دوست داری با تو رفتار کنند، عادل خواهی بود. پیش از شما، اقوامی بودند که اموالی گردآوردند، بناهایی ساختند، آرزوهای طولانی داشتند، اما آنچه فراهم آوردند، بی فایده ماند، کارهایشان فریب و بی پایه شد و سکونت گاهایشان، مقبره گردید.

ای فرزند آدم! از روزی که از مادر زاده شدی، یکسره در نابودی عمرت تلاش می کنی. از آنچه در اختیار توست، توشه ای برای آنچه پیش روی توست فراهم ساز. مؤمن زاد و توشه بر می دارد، کافر به عیش می پردازد. آن حضرت بعد از این موعظت، این آیت را خواند که: و تزودوا فإن خیر الزاد التقوی: توشه برگیرید که بهترین توشه تقواست.

و در روایت دیگر فرمودند: وقتی دیدی که کسی متعرض آبروی مردم می شود، تلاش کن تا تو را نشناسد. آنچه را طاقت انجامش را نداری، بر خود تکلیف مکن، و متعرض آنچه بدان نمی رسی، نشو، و آنچه را تسلط بر آن نداری، به شمار میار، و جز به مقدار آنچه بهره می بری، خرج مکن، و جز به مقدار داشت هایت، برداشت مطلب، و جز در آنچه طاعت الهی را به جای می آوری، خشنود مباش، و جز در آنچه خود را شایسته آن می دانی، وارد مشو، چرا که تکلیف ما لایطاق سفاهت است، و تلاش برای آنچه دست نایافتنی است، زحمت است، و شمارش آنچه در اختیارت نیست، فضاحت است، و خرج کردن در آنچه فایده ندارد، عصبانیت و خشم است؛ همچنان که انتظار برداشتی افزون بر داشت هم سخافت و بی عقلی است؛ چندان که نشستن در جایگاهی که شایستگی و استحقاقش نیست، مشرف شدن بر هلاکت و نابودی است.