نتایج یک پژوهش نشان می دهد استفاده از پانسمان آلژینات کلسیم به جای پانسمان معمولی بعد از کشیدن دندان در کاهش خونریزی موثر است.

به گزارش ایسنا، خارج کردن دندان یکی از تهاجمی ترین اقدامات دندانپزشکی در حفره دهان است. یکی از نگرانی های موجود مربوط به مشکلات و عوارض پس از خارج کردن دندان است که شایع ترین آن ها، خونریزی و التهاب و درد است. پانسمان آلژینات کلسیم یک پانسمان جاذب با قابلیت ژل شونده و با قدرت جذب مایع به اندازه چند برابر حجم خود است که از جلبک قهوه ای دریا استخراج می شود.

دکتر حمیدرضا محاسنی اقدم، دکتر اسحاق لاسمی، دکتر محمد غلامیان، دکتر مونا فرهمند و دکتر مهدی خلیلی از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی، در پژوهشی با عنوان« تاثیر پانسمان آلژینات کلسیم بر میزان خونریزی و عوارض پس از خارج کردن دندان» این موضوع را بررسی کرده اند.

در این مقاله آمده: «پانسمان آلژینات کلسیم با انجام تبادل سدیم در خون و یون کلسیم موجود در الیاف خود منجر به افزایش غلظت کلسیم که یک کوفاکتور جهت انعقاد است، شده و روند هموستاز را تسریع می کنند. همچنین با ایجاد رطوبت در زخم روند التیام را سرعت می بخشد. الیاف این پانسمان، با جذب مایع متورم می شوند و باکتری ها را درون الیاف خود گیر انداخته و رشد آن ها را مهار می کنند. علاوه بر آن، این پانسمان حاوی یون نقره است و با این مکانیسم ها اثر ضد میکروبی دارد.»

نویسندگان این مقاله می گویند: «این مطالعه ی کارآزمایی بالینی روی ۳۰ نفر(۶۰ نمونه) شامل ۱۷ مرد و ۱۳ زن از بیماران مراجعه کننده به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران که اندیکاسیون کشیدن دندان در دو طرف یک فک را دارا بودند انجام شد.»

براساس آنچه در این پژوهش آمده، نمونه گیری به روش simple random انجام شد. به منظور کنترل ترومای وارده در هنگام خارج کردن، عمل کشیدن دندان توسط یک جراح انجام گرفت و همه موارد خارج کردن دندان، ساده بود. بیمارانی که داروهای ضدانعقاد مصرف می کردند و اختلالات انعقادی داشتند به دلیل تاثیرگذاری در روند خونریزی از مطالعه خارج شدند. همچنین بیمارانی که بیماری های سیستمیک داشتند، بیماران سیگاری و الکلی، بیمارانی که نیاز به پروفیلاکسی یا آنتی بیوتیک داشتند یا تحت درمان با داروهای آنتی بیوتیک و استروئیدها بودند، خانم های باردار، خانم هایی که قرص ضدبارداری خوراکی مصرف می کردند و افراد زیر ۲۰ سال و بالای ۶۰ سال و همینطور وجود مواردی که التیام بافت را با تاخیر مواجه می کرد مانند وجود جسم خارجی، ایسکمی، بافت نکروتیک و وجود کشش بافتی وارد مطالعه نشدند.

در این مقاله آمده: «دو دندان هر فک به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. در گروه «مورد»، پس از خارج کردن دندان، پانسمان آلژینات کلسیم و در گروه «شاهد»، پانسمان متعارف(گاز) قرار داده شد. دو گروه از نظر خونریزی، یک ساعت و ۲۴ ساعت پس از عمل مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین زمان لخته شدن خون با قراردهی هر ۱۵ ثانیه گاز روی ساکت دندانی در هر دو گروه تا زمانی که لکه خون روی گاز بزرگتر و پخش نشود بررسی شد.»

نتایج این پژوهش نشان داد، تداوم خونریزی پس از یک ساعت در گروه گاز معمولی در ۲۰ نفر(۶۶٫۷ درصد) و در گروه پانسمان آلژینات کلسیم ۱۳ نفر(۴۳٫۳ درصد) دیده شد و آزمون نشان داد که به لحاظ آماری معنی دار بود.

تداوم خونریزی در پیگیری ۲۴ ساعت پس از عمل در گروه گاز معمولی ۲۶٫۷ درصد و در گروه پانسمان آلژینات کلسیم ۳٫۳ درصد بود. خونریزی در گروه پانسمان کمتر بود و به لحاظ آماری معنی دار بود.

میزان درد در روز سوم پس از پیگیری، در گروه گاز معمولی ۱٫۳ ± ۱٫۸ و در گروه آلژینات کلسیم ۱٫۵ ± ۲٫۱ بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود. میزان درد در گروه گار معمولی ۰٫۸ ±۰٫۹ و گروه آلژینات کلسیم ۰٫۷ ±۰٫۹ بود که این اختلاف هم معنی دار به حساب نمی آید.

نویسندگان این مقاله در پایان می گویند:« استفاده از این پانسمان در بیمارانی که به هر نحوی مشکل انعقادی دارند، به عنوان یک ماده کمکی جهت برقراری هموستاز بسیار مفید و کارآمد بوده و می تواند تا حد چشمگیری باعث کاهش نگرانی جهت ادامه خونریزی شدید در این افراد شود.»

این مقاله در اولین شماره جلد هفدهم مجله تحقیق در علوم دندانپزشکی منتشر شده است.

انتهای پیام